Η Αλίθια έχει σχέση εδώ και τέσσερα χρόνια με τον Σέρχιο, έναν σοβαρό και συνάμα ελκυστικό νέο. Μετά τις πρώτες καλές μέρες, η σχέση τους έχει κενά, δεν είναι ικανή να τους προσφέρει χαρά και ευτυχία μιας και εξελίχθηκε σε μέγγενη για την Αλίθια, με τον Σέρχιο να τη «σφίγγει» τόσο ώστε να ασφυκτιεί.
Μετά από συμβουλή της καλής της φίλης Μία, αποφασίζει με δισταγμό να επισκεφτεί τον Αρμάντο, έναν ψυχολόγο που από την πρώτη στιγμή που συναντήθηκε μαζί του, ένιωσε ασφάλεια και σιγουριά.
Ο ψυχολόγος με γνώμονα το τρίπτυχο σκέψη, συναίσθημα και συμπεριφορά, της πρότεινε να ψάξει βαθιά μέσα της και ν' αναζητήσει τα συναισθήματα που την κρατούν δέσμια και δεν την αφήνουν να εξελιχθεί, προσχωρώντας προς το επόμενο βήμα στη ζωή της, απαγκιστρώνοντάς την από τη σχέση που την ταλαιπωρεί και της προσδίδει θλίψη, φόβο και ενοχή.
Η Αλίθια έχει εξιδανικεύσει την σχέση της με τον Σέρχιο, ζει μέσα σε αυταπάτες, χωρίς τελικά να υπάρχει η ίδια ως υπόσταση. Ταλαιπωρείται αλλά δεν έχει το σθένος να χωρίσει μαζί του, θεωρώντας ότι έτσι θα τον καταρρακώσει, κάτι που δεν επιθυμεί. Νιώθει ενοχές και προτιμά να διαιωνίζει μια ανώφελη κατάσταση για να μην έρθει σε ρήξη με τον άνδρα που κάποτε αγάπησε, ελπίζοντας όλο αυτό ν' αλλάξει και να βελτιωθεί· φρούδες ελπίδες που δεν αποφέρουν καρπούς.
Οι συνεδρίες της με τον ψυχολόγο την αφυπνίζουν. Τη βοηθούν ν' αναμετρηθεί με την αλήθεια της, να εξωτερικεύσει όλα όσα κρύβει επιμελώς μέσα της και ν' αντιμετωπίσει τον πραγματικό εαυτό της, γνωρίζοντας πτυχές του που ούτε καν πίστευε ότι υπάρχουν.
Ο συναισθηματικός της κόσμος αποκωδικοποιείται, απενοχοποιείται και οι συζητήσεις με τον Αρμάντο τη βοηθούν ν' ανακαλύψει και ν' αποδεχτεί κομμάτια του εαυτού της αλλά και καταστάσεις μπροστά στις οποίες εθελοτυφλούσε, δίνοντας της ώθηση προς το βήμα που δε τολμούσε ούτε να σκεφτεί.
Η επικοινωνία της με τον ψυχολόγο έδρασε καταλυτικά και ξεκλείδωσε την κατάσταση της σχέση της, εμφάνισε την πραγματική της μορφή και μέσα από μια εσωτερική κάθαρση, έφτασε στο σημείο ν' αναλάβει δράση, να πάρει τα ηνία της ζωής της στα χέρια της και να τολμήσει ένα βήμα που θα την αναζωογονήσει, θα την επαναπατρίσει και θα την επαναφέρει στη δράση.
Από τα βιβλία που διαβάζω, επιλέγω μια φράση για να την μοιραστώ μαζί σας. Από το βιβλίο της Σίλβια Κονγκόστ ένα μικρό βιογραφικό της οποίας θα βρείτε στο τέλος του άρθρου, επέλεξα την παρακάτω:
Aν θέλεις να είσαι ευτυχισμένος, πρέπει να μάθεις να προσέχεις τον εαυτό σου, χωρίς να πληγώνεις τους άλλους, φυσικά.
Το υπέροχο αυτό βιβλίο, μας προκαλεί να ρίξουμε φως στη δική μας ζωή, ν' αναλογιστούμε αν ζούμε έτσι όπως θα θέλαμε ή αν οι καταστάσεις μας κρατούν δέσμιους και μας προτρέπει ν' αφήσουμε κατά μέρους τα ταμπού ζητώντας τη βοήθεια των ειδικών, τη βοήθεια των ψυχολόγων, χωρίς ενδοιασμούς και δεύτερες σκέψεις. Τέλος, η λέξη δράση, μέσα στις σελίδες παίρνει διαστάσεις πραγματικές και με την ικανότητά της, κρούει τον κώδωνα της αλλαγής για όσους νιώθουν τέλμα και αδράνεια στη ζωή τους.
Η Σίλβια Κονγκόστ, ψυχολόγος με ειδίκευση στα θέματα αυτοεκτίμησης και συναισθηματικής εξάρτησης, μας εκπλήσσει με την αληθινή και συγκινητική ιστορία.
Το βιβλίο κυκλοφορεί από την Πεδίο.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
