Η σοκαριστικά βίαιη ταινία του Μελ Γκίμπσον, για κάποιους υπερβολική, για κάποιους άλλους ρεαλιστική, «Τα πάθη του Χριστού» επικεντρώνεται στις τελευταίες δώδεκα ώρες του Χριστού. Πρωταγωνιστούν: Τζιμ Καβίζελ, Μάγια Μόργκενστερν, Κρίστο Ζίφκοφ, Ροζαλίντα Τσελεντάνο, Μόνικα Μπελούτσι. Παρότι ωμή και ακατάλληλη για ανηλίκους (οι διάλογοι είναι στην Αραμαϊκή γλώσσα), η ταινία κατάφερε να ξεπεράσει τα 600 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως εκτοξεύοντάς την στην κορυφή της λίστας με τις πιο εμπορικές θρησκευτικές ταινίες όλων των εποχών.
Ο Μελ Γκίμπσον είναι εξαιρετικός σκηνοθέτης με ό,τι κι αν καταπιάνεται, δίνει ώθηση στις ερμηνείες των ηθοποιών και με τα εξαιρετικά πλάνα του χτίζει ένα στιβαρό αποτέλεσμα. Έτσι κι εδώ, με το αμφιλεγόμενο «The Passion of the Christ», το οποίο για πολλούς παραμένει ακόμη και σήμερα ένα σαδιστικό υπερθέαμα τρόμου, ο Γκίμπσον παρουσιάζει τη δική του σκληρή εκδοχή της θεανθρώπινης θυσίας, επικαλυμμένη με αίμα και βία. Είτε μας αρέσει το σκηνοθετικό ύφος του Μελ Γκίμπσον είτε όχι, δεν μπορούμε να αμφισβητήσουμε το ταλέντο του πίσω από την κάμερα, ακόμη κι όταν το παρακάνει από υπέρμετρο πάθος.
Για τη μουσική υπόκρουση της ταινίας, ο Γκίμπσον, αρχικά πλεύρισε τον συνεργάτη του Τζέιμς Χόρνερ, με τον οποίο είχε συνεργαστεί στα: «The Man without a Face» (1993) και «Braveheart» (1995). Ο Χόρνερ δεν ενθουσιάστηκε με την ιδέα κι έτσι ο σκηνοθέτης φημολογείται πως έστρεψε το ενδιαφέρον του στις: Λίζα Τζέραρντ και Ρέιτσελ Πόρτμαν. Τελικά, μετά την παρέμβαση του παραγωγού της Icon Productions Στίβεν Μακεβίτι, ο οποίος του σύστησε τον παιδικό του φίλο Τζον Ντέμπνεϊ, ο Μελ Γκίμπσον αποφάσισε να δώσει τη δουλειά στον Αμερικανό συνθέτη.
Ο Τζον Ντέμπνεϊ –SeaQuest (1993), Hocus Pocus (1993), Cutthroat Island (1995), End of Days (1999)– είναι ένας έμπειρος και ταλαντούχος συνθέτης, που δυστυχώς αναλώθηκε σε μέτριες ταινίες και σειρές, με ελάχιστες εξαιρέσεις, δίνοντας ωστόσο μια χορταστική γεύση των δυνατοτήτων του στο κοινό. Το «The Passion of the Christ» είναι αναμφισβήτητα η καλύτερη δουλειά της καριέρας του.
Ο Τζον Ντέμπνεϊ, πιστός καθολικός, δεν δυσκολεύτηκε να αφηγηθεί μουσικά την ιστορία των τελευταίων δώδεκα ωρών του Ιησού. Χρησιμοποιώντας γυναικεία φωνητικά και ποικιλία μουσικών οργάνων της Μέσης Ανατολής (ούτι, ντουντούκ) καταφέρνει να γεφυρώσει διαφορετικούς πολιτισμούς 2000 ετών, διατηρώντας την έθνικ υφή που αρμόζει στην περίσταση.
Ο Ντέμπνεϊ κατάφερε να εμβαθύνει με τη μουσική υπόκρουσή του και να φιλοσοφήσει, διατηρώντας τις διδαχές του Ιησού, παρουσιάζοντας ένα αριστουργηματικό και ατμοσφαιρικό σάουντρακ, που στέκεται επάξια και εκτός ταινίας. Τα μεθυστικά φωνητικά της Τάνια Τσάροφσκα σε συνδυασμό με τις υποτονικές μελωδίες του Τζον Ντέμπνεϊ αγκαλιάζουν τον ακροατή, μεθώντας τον αργά και βασανιστικά, καθώς τον οδηγούν στη μυσταγωγία του Χριστιανισμού. Τα ποικίλα θέματα του «The Passion of the Christ» αμβλύνουν τις ωμές σκηνές βίας αφήνοντας τη συναισθηματική αφήγηση να εισχωρήσει στα μύχια της ψυχής.
Ισορροπώντας άρτια μεταξύ σκότους και φωτός, ο Τζον Ντέμπνεϊ, όπως παραδέχτηκε ο ίδιος, κατάφερε να ολοκληρώσει την πιο δύσκολη δουλειά της καριέρας του. Η εμπειρία του στη σύνθεση τούτου του σάουντρακ ενίσχυσε την πίστη του και την ίδια στιγμή, λόγω περιέργων περιστατικών που τον δυσκόλεψαν, τον οδήγησε στο συμπέρασμα πως ο Σατανάς υπάρχει.
Ο μαέστρος Νικ Ίνγκμαν διεύθυνε την επιβλητική Συμφωνική Ορχήστρα του Λονδίνου. Η ταινία ήταν υποψήφια για το Όσκαρ Καλύτερης Πρωτότυπης Μουσικής, το οποίο κέρδισε τελικά το «Finding Neverland» του συνθέτη Γιαν Κατσμάρεκ.
Συνθέτης: John Debney
Δισκογραφική: Sony Classical
Track listing
1. The Olive Garden/Night Sky
2. Bearing the Cross
3. Jesus Arrested
4. Peter Denies Jesus
5. The Stoning
6. Song of Complaint
7. Simon is Dismissed
8. Flagellation/Dark Choir/Disciples
9. Mary Goes to Jesus
10. Peaceful But Primitive/Procession
11. Crucifixion
12. Raising the Cross
13. It Is Done
14. Jesus is Carried Down
15. Resurrection
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
