Ήταν Σεπτέμβριος του 2002, πήγαινα στην Κέρκυρα για τέσσερις ήμερες, διακοπές, αεροπορικώς με εισιτήριο μετ' επιστροφής, και εκείνη η πτήση θα ήταν πολύ ξεχωριστή για εμένα.
Αφού πέρασα τον έλεγχο και επιβιβάστηκα έκατσα στη θέση μου αναπαυτικά. Δίπλα μου καθόταν μια ευγενέστατη κυρία η οποία μου ζήτησε να της κρατάω το χέρι γιατί φοβόταν τις αεροπορικές πτήσεις. Γενικά, η αλήθεια είναι πως η φυσιογνωμία της ήταν πολύ γνωστή και μου θύμιζε κάτι αλλά εκείνη την στιγμή δεν μπορούσαν να θυμηθώ και δεν μου ερχόταν κάτι στο μυαλό μου.
Κάπως έτσι πιάσαμε την κουβέντα και μετά από λίγη ώρα, προς μεγάλη μου έκπληξη, έμαθα πως η συγκεκριμένη κύρια με την οποία συνομιλούσα δεν ήταν άλλη από την Ρένα Κουμιώτη!
Φυσικά για έμενα ήταν μεγάλη τιμή να συνομιλώ με μια τόσο μεγάλη και σπουδαία τραγουδίστρια του «νέου κύματος» η οποία είχε μια τόσο μεγάλη και λαμπρή καριέρα. Στην επιστροφή από την Κέρκυρα έτυχε να είμαστε πάλι στην ίδια πτήση και η κυρία Κουμιώτη ζήτησε από την κοπέλα να μας βάλει δίπλα ξανά και έτσι κι έγινε.
Την ίδια χρονιά με προσκάλεσε στο μουσικό κέντρο που τραγουδούσε και πήγα να την δω με μεγάλη μου χαρά. Έκτοτε δημιουργήθηκε μια όμορφη φιλία μεταξύ μας και είχαμε πολύ συχνή επικοινωνία.
Η Ρένα Κουμιώτη είχε μεγαλοψυχία, ευγένεια, ήθος, πάθος, σεμνότητα, ταπεινοφροσύνη, καλοσύνη, αρχοντιά, αξιοπρέπεια και μια μεγάλη και χρυσή καρδιά. Ήταν μια γυναικά αυθεντική, πιστή στα πιστεύω της και ήταν μια πραγματική κυρία με κάπα κεφαλαίο. Ποτέ δεν καβάλησε το καλάμι ούτε και είχε έπαρση, αλαζονεία, υπεροψία και χάρη στην Ρένα Κουμιώτη έμαθα πολλά πράγματα.
Λίγα λόγια για την καριέρα της Ρένας Κουμιώτη:
Το 1968 ξεκίνησε να τραγουδάει στην μπουάτ Απανεμία μαζί με τον επίσης νεοφερμένο Μανώλη Μητσιά. Εκεί την είδε ο Λευτέρης Παπαδόπουλος και της πρότεινε να τραγουδήσει μαζί με τον Γιάννη Πουλόπουλο για τις ανάγκες του δίσκου «Ο δρόμος» που ετοίμαζαν μαζί ο Μίμης Πλέσσας με τον Λευτέρη Παπαδόπουλο. Συνεργάστηκε με πολλούς σπουδαίους τραγουδιστές και συνθέτες εκείνης της εποχής όπως: Αρλέτα, Κώστας Χατζής, Καίτη Χωματά, Τζένη Βάνου, Πολύ Πάνου, Πόπη Αστεριάδη, Μιχάλη Βιολάρη, Γιώργο Ζωγράφο, Διονύση Σαββόπουλο, Γιάννη Σπανό, Γιώργο Νταλάρα, Μίμη Πλέσσα, Γιώργο Ζαμπέτα, Σταμάτη Κόκοτα, Στράτο Διονυσίου, Λίνο Κόκοτο, Γρηγόρη Μπιθικώτση, Λευτέρη Μυτιληναίο, Χρηστάκη και άλλους πολλούς.
Το πρώτο τραγούδι που ερμήνευσε ήταν το «Δώσε μου το στόμα σου» και ακολούθησαν τα τραγούδια «Χελιδονάκι» και «Πρώτη φορά». Ξεκίνησε να τραγουδάει στο κέντρο Καν-Καν μαζί με τους Στράτο Διονυσίου, Γιάννη Πουλόπουλο και τον Λευτέρη Μυτιληναίο, ενώ την ίδια χρονιά έπαιξε στο θέατρο REX στο θεατρικό έργο «Δρόμος».
Μετά ερμήνευσε τα τραγούδια «Άναψε καινούργιο μου φεγγάρι» και «Σταμάτησε του ρολογιού τους δείκτες» του Μίμη Πλέσσα και είχε συμμετοχή στους δύο δίσκους του Λίνου Κόκοτου «Ώρες» και «Θαλασσινό τριφύλλι». Το καλοκαίρι του 1970 τραγούδησε μαζί με τον Γιάννη Πουλόπουλο στο κέντρο Αθηναία και μετά στο κέντρο Δειλινά με τους Χρηστάκη, Γιώργο Ζαμπέτα, Γρηγόρη Μπιθικώτση και Σταμάτη Κόκοτα για τρεις συνεχόμενες σεζόν, από τον Οκτώβριο του 1970 έως τον Οκτώβριο του 1972. Το 1972 συνεργάζεται με τον Γιώργο Νταλάρα στο θέατρο Μπουρνέλη.
Το 1973 εμφανίζεται στα κέντρα Δειλινά και Φαντασία, στο Καν-Καν μαζί με τους Στράτο Διονυσίου, Γιώργο Ζαμπέτα και στην Πλάκα σε μπουάτ μαζί με τον Γιάννη Πουλόπουλο. Το 1974 φεύγει για να τραγουδήσει στον Καναδά, για οκτώ χρόνια, και το 1983 γυρνάει στην Ελλάδα και εμφανίζεται στο μουσικό κέντρο Ζυγός μαζί με την Αθηναϊκή Κομπανία, τον Γιάννη Πουλόπουλο και την Τζίνα Σπηλιωτοπούλου.
Ακολουθούν εμφανίσεις στο κέντρο Ηλιοβασιλέματα με την Μαίρη Λίντα και τον Γιώργο Ζαμπέτα, και στο κέντρο Αστέρια με τον Σταμάτη Κόκοτα.
Τραγουδάει για δύο συνεχόμενες χρόνιες στην μπουάτ Μαρκίζα και το 1995 κάνει την τελευταία της συνεργασία με τον Μίμη Πλέσσα. Από το 1996 και μετά έκανε επιλεκτικές εμφανίσεις σε μουσικά κέντρα και καλοκαιρινές συναυλίες σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. Το 1997, η Ρένα Κουμιώτη συμμετείχε σε ρόλο τραγουδίστριας σε ένα επεισόδιο της σειράς «Δύο ξένοι» ερμηνεύοντας το γνωστό της τραγούδι «Αγαπιόμασταν».
Η Ρένα Κουμιώτη δισκογραφικά είχε συμμετοχή σε 22 δίσκους ενώ έκανε άλλους 11 προσωπικούς, οι οποίοι ήταν:
1970 - Ρένα Κουμιώτη
1970 - Ρένα Κουμιώτη 1
1971 - Ρένα Κουμιώτη 2
1974 - Ρένα Κουμιώτη 3
1976 - Τα ωραιότερα τραγούδια της Ρένας Κουμιώτη
1978 - Ρένα Κουμιώτη - Μίμης Πλέσσας
1980 - Τα δικά μου τραγούδια
1993 - Μεγάλες επιτυχίες Ρένα Κουμιώτη
1995 - Σταμάτησε του ρολογιού τους δείκτες
1995 - Οι μεγάλες ερμηνείες Ρένα Κουμιώτη
2009 - Σταμάτησε του ρολογιού τους δείκτες 2
Η Ρένα Κουμιώτη άφησε μια μεγάλη παρακαταθήκη, ένα σπουδαίο έργο για τις επόμενες γενιές και οι ερμηνείες και τα τραγούδια της θα μείνουν για πάντα χαραγμένα στην ελληνική λαϊκή μουσική.
Η Ρένα Κουμιώτη γεννήθηκε στην Νέα Ιωνία της Αθήνας το 1941 και οι γονείς της ήταν Έλληνες πρόσφυγες (ο πατέρας της από την Σμύρνη και η μητέρα της από την Κωνσταντινούπολη). Μεγάλωσε στην Δραπετσώνα και την Κοκκινιά όμως σε ηλικία επτά ετών η μητέρα της πέθανε, έτσι η γιαγιά της μεγάλωσε την Ρένα Κουμιώτη και τα δύο της αδέρφια γιατί ο πατέρας της ήταν ναυτικός και ερχόταν σπάνια στην Ελλάδα. Στα δεκατρία της χρόνια γνώρισε τον πρώτο της σύζυγο, στην καπνοβιομηχανία «Παπαστράτος» όπου δούλευαν μαζί, κι αφού έμεινε έγκυος παντρεύτηκαν και γέννησε τον πρώτο της γιο, τον Νίκο, άλλα ο γάμος τους κράτησε μόνο δύο χρόνια και μετά χώρισαν.
Το 1974, που πήγε στον Καναδά για να δουλέψει ως μια σπουδαία πλέον τραγουδίστρια, γνώρισε τον δεύτερο σύζυγό της με τον οποίο παντρεύτηκαν και απέκτησαν άλλον ένα γιο, τον Αλέξανδρο. Ο δεύτερος γάμος της κράτησε πολλά χρόνια, αλλά χώρισαν αφού δεν υπήρχε μεταξύ τους αγάπη κι έρωτας, και δεν κράτησαν καμία επαφή. Η Ρένα Κουμιώτη δεν έδινε συνεντεύξεις και απέφευγε τη δημοσιότητα· το μόνο που την ενδιέφερε ήταν οι δύο της γιοι και τα δύο της εγγόνια. Το καλοκαίρι του 2022 ο πρωτότοκος γιος της πέθανε από ανακοπή καρδιάς, ενώ η ίδια δεν παρευρέθηκε στην κηδεία του λόγω των σοβαρών προβλημάτων υγείας που είχε. Στις 3 Απριλίου του 2023 η Ρένα Κουμιώτη πέθανε σε ηλικία 81 ετών από φυσικά αίτια, αφού τους τελευταίους μήνες η υγεία της είχε επιδεινωθεί πάρα πολύ.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Η συνοδευτική φωτογραφία ανήκει στο προσωπικό αρχείο του συντάκτη. Βγήκε τον Δεκέμβριο του 2006 στο μουσικό κέντρο «Μπάμπης» στην Κηφισιά το οποίο έκλεισε το 2017.