Γιάννη Σμίχελη
Αυτός ο Μάρκος δεν ήταν της Άννας
Ανήκε στην Ντένις
Αντί για μοτοσικλέτα είχε αμαξίδιο
Και σ' αντίθεση με τον συνονόματό του
Δεν ήταν λεπτοκαμωμένος αλλά τεράστιος
Και οι δυο αλήτευαν και ονειρεύονταν
Με δυο ξεχωριστούς τρόπους μαγικούς.
Των Κατσιμίχα ο ήρωας αλώνιζε στα δυο
Όλον τον κόσμο και στο τέλος την έκανε για τόπους μακρινούς
Ο δικός μου δρασκέλιζε το σύμπαν
Σαν να ήταν γίγαντας με χέρια πανιά και πόδια κουπιά
Μπορούσε με ούριο άνεμο να πετάξει στα χάη μαζί με τ' όχημά του
Ένα αστροκέρασο να φέρει στην καλή μου
Και να ξαναφύγει για νέα περιπέτεια
Δώρο για το υιοθετημένο παιδί του να βρει
Συνήθως κεραυνούς από τους πλανήτες των πυρωμένων ονείρων.
Στα μάτια της Λάουρας φάνταζε σαν Προμηθέας
Που της έδωσε την ανακάλυψη παιχνίδι
Για τη θεραπεία των νευρικών κλονισμών.
Εκεί που ήταν να καταρρεύσει κατάπινε έναν κεραυνούλη
Σαν τον Αστερίξ κι έχτιζε στην άμμο παλάτια
Για την οικογένεια της.
Η αδυναμία του Μάρκου ήταν ο Ζαχαροπλανήτης
Στον γαλαξία των ζαχαρότευτλων
Καταβρόχθιζε ζαχαροτουλούμπες, κολονάκια και σοκοβραχάκια
Σε σημείο να πάρει ανάποδες ο θεός της ζαχαροπλανητικής
Ο Μελοδιαβήτης και του έστειλε με τα ζαχαροπούλια
Ως δώρο το πετιμεζοπυρόνερο, παρασκεύασμα ακριβώς για τα κυβικά
Του μαστροχαλαστή ώστε να ζαχαρώσει ολόκληρος.
Τα τραγούδια τον λυπήθηκαν και καθώς τον ανέβαζαν στον ουρανό
Σχηματίστηκε το αστρικό σύστημα, ο Ζαχαροπρομηθεύς
Όπου στα δυο πόδια του σχηματίστηκαν κρήνες
Από τις οποίες ρέει άφθονη άχνη
Σχηματίζοντας τον γλυκό δρόμο του θεού.
🌼
Copyright © Γιάννης Σμίχελης All rights reserved, 2022
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στην εικόνα βλέπετε έργο Αντώνη Καπνίση (ατομική έκθεση Raft)
Το κείμενο αποτελεί απόσπασμα της συλλογής «Δύσκολοι αποχαιρετισμοί» η οποία δημοσιεύεται τμηματικά από τις 23 Δεκεμβρίου 2022 ως τις 28 Απριλίου 2023, κάθε Παρασκευή.