Πώς σας ήρθε η ιδέα;
Σοφία Γουδετσίδου: Η έμπνευση για το παραμύθι αυτό –και τα προηγούμενα και τα επόμενα– ήρθε κάποια στιγμή συναισθηματικής φόρτισης και έχει να κάνει καθαρά με τα δικά μου συναισθήματα και τους προβληματισμούς μου. Έτσι ως κάθαρση ψυχής ήρθαν οι ιστορίες και οι εικόνες στο μυαλό μου.
Πού γράψατε το βιβλίο σας;
Σ.Γ.: Το βιβλίο το έγραψα στο σπίτι μου, στο καταφύγιό μου.
Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Σ.Γ.: Η συγγραφή ήταν άμεση, στιγμιαία, ένας καταιγισμός λέξεων εικόνων με ολοκλήρωση ιστορίας.
Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Σ.Γ.: Έχει να κάνει με έναν ήρωα, τον δάσκαλο τον κακομοίρη, ο οποίος δεν μπορεί να βρει τρόπο να προσεγγίσει τα παιδιά στην τάξη για να τους μεταδώσει τις γνώσεις του. Όπου αυτή η κατάσταση τον φέρνει σε μία απογοήτευση και απελπισία. Έτσι κάποιοι άνθρωποι στο διάβα του, με τον τρόπο τους, με τον χαρακτήρα τους, του δίνουν τις λύσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματός του.
Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Σ.Γ.: Αυτό που αγαπάω σε αυτό το βιβλίο είναι ότι μέσα από τις δυσκολίες, την απελπισία και την απογοήτευση υπάρχει ελπίδα και ότι για όλα υπάρχει μία λύση.
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Σ.Γ.: Ο αγαπημένος μου ήρωας είναι ο δεύτερος χαρακτήρας του παραμυθιού, ο Πετράκης, γιατί είναι παιδί και βλέπει τα πράγματα τελείως διαφορετικά από τον δάσκαλό του.
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Σ.Γ.: Αυτό που προσφέρει το βιβλίο στον αναγνώστη είναι ότι είναι μία ιστορία αυτογνωσίας, προβληματισμού και τροφή για σκέψη για μικρούς και μεγάλους.
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Σ.Γ.: Δεν έχω μεγάλες αγωνίες, αφήνομαι στη ζωή ως έχει και αντιμετωπίζω τις καταστάσεις στην καθημερινή τους βάση. Το σημαντικότερο από όλα είναι να ζούμε το τώρα διότι η μεγαλύτερη ευλογία είναι να αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχουμε και μπορούμε να προσφέρουμε κάθε στιγμή και σε μας και στους άλλους.
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Σ.Γ.: Το βιβλίο είναι γραμμένο για παιδιά, αλλά όλοι είμαστε παιδιά, πιστεύω όλοι θα το αγαπήσουν, το εύχομαι.
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Σ.Γ.: Πρέπει γενικώς να διαβάζουμε βιβλία γιατί έτσι βοηθάει στην ανάπτυξη του εγκεφάλου και διευρύνει τους πνευματικούς ορίζοντες, κάθε βιβλίο έχει να προσφέρει.
Πού/πώς μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Σ.Γ.: Μπορούμε να το βρούμε στις εκδόσεις Ελκυστής και σε διαδικτυακά βιβλιοπωλεία.
Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Σ.Γ.: Του ταιριάζουν όλα τα χρώματα γιατί διαδραματίζεται σε ένα χωριό πίσω από τους λόφους σε ένα όμορφο φυσικό περιβάλλον.
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Σ.Γ.: Αν δεν ήταν βιβλίο θα μπορούσε να είναι μία αληθινή ιστορία με έναν άνθρωπο που παλεύει με τα συναισθήματά του, τον χαρακτήρα του και τα βιώματά του.
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Σ.Γ.: Αν δεν ήμουν συγγραφέας τι θα μπορούσα να είμαι; Δεν γνωρίζω, ήταν θέλημα Θεού να είμαι αυτό που είμαι.
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Σ.Γ.: Δεν διαβάζω ανελλιπώς κάποιον συγγραφέα. Είμαι λάτρης της κλασικής λογοτεχνίας: Μπαλζάκ, Νικολάι Γκόγκολ, Τσέχοφ, Ντοστογιέφσκι... Αγαπώ πολύ βιβλία με βίους αγίων.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Σ.Γ.: Πιστεύω όλοι οι συγγραφείς με έχουν επηρεάσει με το πώς σκέφτομαι και πώς ζω.
Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;
Σ.Γ.: Νομίζω ότι οι ήρωές μου επηρεάζονται από μένα και εγώ από αυτούς άρα γίνεται ένας συγχρονισμός μαζί με την έμπνευση και τα βιώματά μου.
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Σ.Γ.: Για να γράψει κάποιος χρειάζεται φαντασία και εμπειρία, πόνο, θλίψη και χαρά. Καταστάσεις της ζωής που τις βάζουμε κάτω από το μικροσκόπιο και τις αναλύουμε, βγάζουμε κάποια συμπεράσματα και αυτά μας οδηγούν στα επόμενα βήματά μας.
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Σ.Γ.: Πραγματικά δεν γνωρίζω τι καθορίζει την επιτυχία ή την αποτυχία ενός βιβλίου, αυτοί που γράφουν και εκδίδουν τα βιβλία τους περιμένουν να δουν την εξέλιξή τους.
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Σ.Γ.: Τα πάντα είναι καταχρηστικά όταν ξεπερνάμε τα όρια... νομίζω ο καθένας καταλαβαίνει τον εαυτό του και τα όριά του. Εμείς είμαστε υπεύθυνοι για το τι βάζουμε μέσα στο κεφάλι μας. Ένα είναι σίγουρο, ότι τα βιβλία είναι το φάρμακο της ψυχής του νου και του πνεύματος.
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Σ.Γ.: Ποιον τίτλο βάζω στο βιβλίο της ζωής μου; Υπάρχω! Είμαι εδώ τώρα!
Η Σοφία Γουδετσίδου απάντησε το ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ για το παιδικό της παραμύθι Ο δάσκαλος ο Κακομοίρης, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ελκυστής. Στην περίληψη διαβάζουμε:
Ο δάσκαλος ο Κακομοίρης
είναι ένας δάσκαλος με όνειρα πολλά…
Η επιθυμία του είναι
να μεταφέρει τις γνώσεις του στα παιδιά
και έτσι με πολλή χαρά και ενθουσιασμό
βρίσκεται σε ένα χωριό με λιγοστούς κατοίκους
για να διδάξει στα λιγοστά παιδιά
και να τους δώσει εφόδια για τη ζωή τους.
Αλλά ο κακομοίρης
πού να ήξερε τι τον περιμένει…
Η Σοφία Γουδετσίδου γεννήθηκε το 1976 στη Θεσσαλονίκη. Από μικρή ηλικία η ζωγραφική και η συγγραφή ήταν οι αγαπημένες ασχολίες μέχρι την ηλικία των 19. Στην πορεία σπούδασε φωτογραφία και απορροφήθηκε από αυτήν, αλλά συγχρόνως στις προσωπικές στιγμές δραπέτευε ζωγραφίζοντας και γράφοντας. Στην ηλικία των 32 το ενδιαφέρον για τη ζωγραφική ξαναγεννήθηκε και εκφράστηκε πιο έντονα πλέον, κάνοντας κυρίως σκίτσο, πορτρέτα και τοπία. Το 2014 ξεκίνησε εντατικά μαθήματα ζωγραφικής με τον ζωγράφο Αθανάσιο Διγενή, μέχρι σήμερα. Το 2015 άρχισε με θεία έμπνευση τη γραφή των παραμυθιών με πρώτο το Ο ψαράς μας ο μουρμούρης και την εικονογράφηση αυτού. Το 2017 τελείωσε και η εικονογράφηση του δεύτερου παραμυθιού με τίτλο Το υπερήφανο τέρας. Σε κάποιες προσωπικές στιγμές γράφει μικρά ημερολόγια και ποίηση. Το ενδιαφέρον της για τη φωτογραφία ξεκίνησε το 2001, κάνοντας πρακτική ως βοηθός φωτογράφου μόδας, still-life και ρεπορτάζ στο πλάι του Αποστόλη Μαστορή και στη συνέχεια ως βοηθός στο studio φωτογραφίας του Νίκου Παπαδόπουλου. Το 2003 γίνεται βοηθός των καθηγητών Άγγελου Ζημαρά και της Μαρίας Παρασχή στο φωτογραφικό εργαστήριο STEREOSIS, διδάσκοντας στα τμήματα σκοτεινό θάλαμο. Παράλληλα, ως ανεξάρτητη φωτογράφος, συνεργάζεται με πολιτιστικά περιοδικά της πόλης (Επιλογές, City, Funzin). Το 2005-2006 συνεργάζεται με ομάδες webdesign της πόλης με αρχιτεκτονική φωτογραφία και το περιοδικό Black and White ως φωτορεπόρτερ. Παράλληλα παραδίδει μαθήματα σκοτεινού θαλάμου σε τμήματα μαθητών γυμνασίου και ενηλίκων στον Δήμο Εχεδώρου. Σήμερα ασχολείται με διαφημιστική και αρχιτεκτονική φωτογραφία καθώς και με φωτογραφήσεις γάμων και βαπτίσεων.
