Γιάννη Σμίχελη
Η καρέκλα χαστουκίζει τ' άλμπατρος
Στα στήθια της παραλλαγής
Τρέμουν τα δόκανα στο φύσημα τ' αγέρα
Καρδιοχτυπούν οι έλικες
Στα γόνατα της οικουμένης
Στέκω στη φωτιά της καλλίγραμμης παραβολής
Και κάνω μια τρύπα στη λάσπη
Για να περάσω στην άλλη πλευρά της σελήνης
Ήλιε για να με πιάσεις οφείλεις
Έγχρωμες διαχύσεις σε κυματισμούς
Ροή χρωμάτων από ένα εσώτερο
Λες κ' είναι ανεξάντλητο
Ένας δρόμος φωτεινών διακυμάνσεων
Πηγαίνω και με πηγαίνει
Στο πράσινο της γαλήνιας πορείας
Το γαλανό στάζει στο καφετί θαλπωρή
Και το μοβ σε πλεκτό του έρωτα
Ντύνει την Σελήνη
Φανοστάτες οι μαργαρίτες της δροσιάς
Στην άδεια σκοτεινιά
Λες και με φίλησε φωνή
Με τα χείλη μιας αισθαντικής μελωδίας
🍒
Copyright © Γιάννης Σμίχελης All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο Vera Kober (Rose painting)
