Έτσι απλά συμβαίνουν όλα, στο βιβλίο του Γιάννη Φιλιππίδη, που λαμβάνει χώρα σε μια Αθήνα σύγχρονη, με πρωταγωνιστές του ανθρώπους που έχουν αφήσει πίσω τους ταμπού και ταμπέλες και ζουν μια ελεύθερη ζωή.
Η Ρόζα, στα τριάντα δύο της χρόνια, είναι μια δυναμική, τσαούσα και συνάμα όμορφη γυναίκα με κόκκινα μαλλιά και πασχίζει να καθιερώσει μια θέση στον χώρο την υποκριτικής. Είναι σε σχέση με τον Στάθη, έναν μποέμ τύπο, ηλεκτρολόγο στο επάγγελμα, που λατρεύει τον ποδόγυρο σε μεγάλο βαθμό. Αποτελεί μέλος μιας όμορφης παρέας μαζί με τη δικηγόρο Νάντια και την Αθηνά, που πρόσφατα έχει αποκτήσει μωρό, κι οι τρεις τους μοιράζονται τα πάντα.
Η Ρόζα επιστρέφοντας απρόσμενα στο σπίτι θα βρει τον Στάθη στο κρεβάτι τους με άλλη γυναίκα και θα ζητήσει παρηγοριά στην αγκαλιά τού κατά πέντε χρόνια μεγαλύτερου αδερφού της Αλέξη, ο οποίος είναι φωτογράφος και συζεί με τον Στέφανο που είναι ηθοποιός.
Πολλές απρόβλεπτες καταστάσεις κατακλύζουν τη ζωή της. Η κλοπή στο τρένο, η χαλασμένη ομπρέλα, ένα σπασμένο τακούνι και ο χωρισμός μετά από τέσσερα χρόνια σχέσης, καθιστούν τη ζωή της ανάκατη και μπερδεμένη. Καταλυτικό ρόλο θα παίξουν οι γονείς της Μίμης και Μάρθα οι οποίοι διατηρούν ένα μίνι μάρκετ στη γειτονιά τους και η καλή φίλη της μητέρας της Ευδοκία που, παρά τα δικά της προβλήματα, στέκεται αρωγός για όλους.
Η Αμερικάνα ξελογιάστρα Έλσα, μια επιπόλαιη παράνομη σχέση, ο αλκοολισμός που με προσπάθεια καταπολεμήθηκε, μια ανεπιθύμητη στην αρχή εγκυμοσύνη, ένα κομμάτι χοντρό σκοινί, τα σκαπτικά εργαλεία του πεθερού της Αθηνάς, ένα μωρό που δίνεται για υιοθεσία, η κανναβολαγνεία αλλά και ο καρκίνος, σαρωτικός και βίαιος που μπορεί να κατέλαβε το κορμί αλλά δεν κατάφερε να κατακλύσει και την ανθρώπινη ψυχή, θα εναλλάσσουν το σκηνικό της ιστορίας και θα προσδίδουν αγωνία, πόνο, θλίψη αλλά και άπλετη αγάπη.
Πόσο εύκολα διαπράττεις ένα έγκλημα;Πώς νιώθεις συνειδητοποιώντας την αποτρόπαιη πράξη σου;Πώς ξεφορτώνεσαι το πτώμα και τις τύψεις που κατακλύζουν την ψυχή σου;Όταν αποτελείς κομμάτι της διαφορετικότητας, επιθυμείς να εναρμονιστείς με το σύνολο;Ζεις τη ζωή σου με τα δικά σου μέτρα και σταθμά ή επηρεάζεσαι από το κοινωνικό γίγνεσθαι;Μπορεί η Αθήνα να θεωρηθεί σύγχρονη πόλη και να αγκαλιάσει καθετί διαφορετικό;
Θα διαβάσουμε για οικογενειακούς δεσμούς που πολλές φορές ασφυκτιούν, για φιλικές σχέσεις που καλούνται να επουλώσουν πληγές, για τη γυναικεία αυτοπεποίθηση που κλονίζεται, τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις που ζητούν αναγνώριση, τις εξωσυζυγικές απιστίες που άλλοτε παρακάμπτονται και άλλοτε συνθλίβουν τα πάντα στο πέρασμά τους, αλλά και για το άρρηκτο δικαίωμα του ανθρώπου να κυριαρχεί στο σώμα του όπως εκείνος επιθυμεί και αποφασίζει.
Από τα βιβλία που διαβάζω, επιλέγω μια φράση, για να την μοιραστώ μαζί σας. Από το βιβλίο του Γιάννη Φιλιππίδη, ένα μικρό βιογραφικό του οποίου θα βρείτε στο τέλος του άρθρου, επέλεξα την παρακάτω:
Υπάρχουν κακοί και τοξικοί άνθρωποι, που συνηθίζουν να βάζουν ταμπέλες στους διαφορετικούς και να τους πετάνε στο περιθώριο της ζωής, χωρίς δεύτερη σκέψη.
Πρόκειται για ένα βιβλίο γεμάτο ανατροπές, συναισθηματική φόρτιση και συγκινήσεις. Ένα συνονθύλευμα ανθρώπων, ένα κομμάτι από το κράμα της κοινωνίας που ζει, αναπνέει και χαράζει τις δικές του πορείες πλεύσης που πολλές φορές διαφέρουν από τα καθιερωμένα μοτίβα.
Ο Γιάννης Φιλιππίδης είναι συγγραφέας και υπεύθυνος εκδόσεων της Άνεμος Εκδοτική. Σπούδασε υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Βασίλη Ρίτσου. Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά και ιστοσελίδες. Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών.
Το βιβλίο κυκλοφορεί από την Άνεμος Εκδοτική.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Από τον ίδιο συγγραφέα: