Ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ γεννήθηκε στον Πειραιά στις 29 Αυγούστου του 1934 και απεβίωσε στις 8 Αυγούστου του 2004, έχοντας χαράξει μια σημαντική πορεία στο θέατρο και μια μεγάλη καριέρα στον κινηματογράφο.
Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού θεάτρου και αποφοίτησε αριστούχος. Υπήρξε ένας ηθοποιός που έγινε ιδιαίτερα αγαπητός και δημοφιλής στο ευρύ κοινό, που τον ακολουθούσε για περισσότερα από σαράντα ολόκληρα χρόνια· παρ' όλα αυτά όταν έκανε θιάσους χωρίς την Αλίκη Βουγιουκλάκη διάλεγε δύσκολα και απαιτητικά έργα που χρειάζονταν τεράστια προσήλωση και ιδιαίτερη προσοχή.
Πρώτος ρόλος που ερμήνευσε ήταν ο Τρέπλιεφ στον Γλάρο του Τσέχοφ, δίπλα στην Κυβέλη.
Συνθιασάρχης με την Αλίκη Βουγιουκλάκη παρουσίασαν τα έργα: Κολόμπ του Ζαν Ανούιγ, Πειρασμός του Ξενόπουλου, Ο κόσμος της Σούζι Βογκ, Του φτωχού το αρνί του Στ. Τσβάιχ, Αχ, αυτή η γυναίκα μου των Τσιφόρου - Βασιλειάδη, Ζητείται νέα με προίκα των ίδιων συγγραφέων, Τόπο στα νιάτα, Γλυκιά μου Μπριζίτ, Αυτό που ξέρει κάθε γυναίκα, Βασίλισσα Αμαλία του Γεωργίου Ρούσου (με την παράσταση αυτή εγκαινιάζει η σύζυγός του Αλίκη Βουγιουκλάκη το Θέατρο Αλίκη), Οι φυλακισμένοι της δευτέρας λεωφόρου, Η θεατρίνα του Σομ. Μομ, Ωραία μου κυρία του Μπ. Σω.
Επέρχεται η λήξη της συνεργασίας τους μετά από εννέα χρόνια. Στη δεκαετία του ογδόντα θα συνυπάρξουν σκηνικά σε δύο ακόμα έργα: Εκπαιδεύοντας την Ρίτα του Γ. Ράσελ και Φιλουμένα Μαρτουράνο του Εντουάρντο ντε Φίλιππο.
Υπήρξε πρωταγωνιστής στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος (ΚΘΒΕ).
Υπήρξε δημοτικός σύμβουλος του Πειραιά.
Πρώτη του θιασαρχική του δουλειά με την Ποντικοπαγίδα της Αγκάθα Κρίστι το 1962.
Άξιο αναφοράς: Ήθελε να σταματήσει μετά τις παραστάσεις του Χορού του θανάτου (άνοιξη 1997) και το είχε δηλώσει στο κοινό της Θεσσαλονίκης όπου είχε μεταφερθεί η παράσταση. Με την παρότρυνση του κοινού να μείνει κι άλλο ενεργός στην τέχνη του θεάτρου, που τόσο αγάπησε και τόσα της προσέφερε, άλλαξε γνώμη και έμεινε στο θέατρο σχεδόν μέχρι τον θάνατό του, το 2004.
Μια από τελευταίες του εμφανίσεις στο θέατρο ήταν με το έργο Η Ήρα και το Παγόνι στον ρόλο του Τζακ Μπόιλ στο θέατρο Βρετάνια. Τον συγκεκριμένο ρόλο τον είχε παίξει πολλά χρόνια πριν ο Αλέξης Μινωτής –ηθοποιός που θαύμαζε απεριόριστα ο Παπαμιχαήλ.
Η τελευταία θεατρική του εμφάνιση έγινε στο θέατρο Μπροντγουέι με το έργο της Γιασμίνας Ρεζά (γνωστή από την μεγάλη της επιτυχία Art) Τρεις φορές ζωή.
Έφυγε αιφνίδια από τη ζωή στις 8 Αυγούστου του 2004 σε ηλικία εβδομήντα χρόνων.
Ταινίες του Δημήτρη Παπαμιχαήλ: Η θεία από το Σικάγο, Ο θάνατος θα ξανάρθει, Μανταλένα, Χαμένα όνειρα, Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο, Ο λουστράκος, Χτυποκάρδια στο θρανίο, Διπλοπενιές, Αχ, αυτή η γυναίκα μου, Η αρχόντισσα και ο αλήτης, Το λεβεντόπαιδο, Η νεράιδα και το παλικάρι, Υπολοχαγός Νατάσσα, Παπαφλέσσας κ.α.
Στην τηλεόραση εμφανίστηκε στις σειρές: Ναυτικές ιστορίες, Η Αλτάνα της Πάργας, Η λάμψη των άστρων, Κόντρα στον άνεμο κ.α.
Είχε εκδώσει την αυτοβιογραφία του Δημήτρης Παπαμιχαήλ: Ένας μύθος, μια ιστορία σε συνεργασία με τον Μάκη Δελαπόρτα από τις εκδόσεις Άγκυρα.
Σημαντική υπήρξε και η δισκογραφία του σε τραγούδια μεγάλων Ελλήνων μουσικών όπως Ζαμπέτας, Λευτέρης Παπαδόπουλος κ.α. Το περιστέρι, Χάραζε (αυτό το τραγούδι το αγαπούσε ιδιαίτερα), Μάτια βουρκωμένα, Στον ήλιο του μεσημεριού (με την Αλίκη), Ρίξε δώδεκα μαχαίρια, Κάντε τόπο να χορέψω κ.α.
Είχε παντρευτεί την ηθοποιό Αλίκη Βουγιουκλάκη και σε δεύτερο γάμο την Νανά Ειλικρινή.
Με την Αλίκη Βουγιουκλάκη είχανε μια λαμπρή, κοινή καριέρα τα χρόνια που ήταν παντρεμένοι και αποτέλεσαν το πιο εμπορικό ζευγάρι στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου. Συνεργάστηκαν με την πρώτη κινηματογραφική εταιρεία, την Finos Film, και με την Καραγιάννης - Καρατζόπουλος.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Πηγές:
Οι πληροφορίες καθώς και οι φωτογραφίες ανήκουν στην εγκυκλοπαίδεια του Θεόδωρου Έξαρχου Έλληνες ηθοποιοί: Η γενιά μας. Επίσης από το θεατρικό πρόγραμμα της παράστασης Ο χορός του θανάτου και από το βιβλίο του Βασίλη Φωτόπουλου 100 Years National Theatre.