Ελένη Πουλημένου: Τα βιώματά μου, ξεκάθαρα! Και η ανάγκη για ενδοσκόπηση!
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Ε.Π.: Ζωή…
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Ε.Π.: Δεν νομίζω πως η ανάγνωση χωράει συμβουλές. Η ανάγνωση είναι απόλυτα ιδιωτική υπόθεση του κάθε αναγνώστη, τόσο ιδιωτική, που μόνο αυτός μπορεί να αυτοσυμβουλευθεί. Μια ευχή μπορώ σίγουρα να δώσω σε όποιον το διαβάσει: να το απολαύσει και να συναντήσει πολλές φορές στις σελίδες του τον εαυτό του!
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, πού θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Ε.Π.: Αυτό το απαντάει το βιβλίο: κάθε ουσιαστικό ταξίδι μάς οδηγεί στη δική μας κοκκινοπηγή. Όποια είναι αυτή για τον καθένα. Αυτοί που δεν έχουν την κοκκινοπηγή τους είναι οι άσκοποι ταξιδιώτες και είναι πάρα πολλοί σήμερα. Δεν είναι λάθος να μην έχεις βρει τη δική σου κοκκινοπηγή, είναι λάθος να μην την αναζητάς ταξιδεύοντας. Το ταξίδι στην κοκκινοπηγή διαρκεί τόσο, όσο. Πόσο; Τόσο, όσο να μην θεωρήσουμε την κοκκινοπηγή δεδομένη. Πρέπει να φεύγουμε από εκεί και να επανερχόμαστε. Κάθε γνήσιο ταξίδι έχει χρόνο επιστροφής για αναστοχασμό, ανασύνταξη και επαναφόρτιση…
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο.
Ε.Π.: Πολύ δύσκολα μου βάλατε…τι να πρωτοδιαλέξω; Σκόπιμα και τυχαία αυτή:
«Έμαθα. Έμαθα πως δεν είμαι μόνη. Το ταξίδι στο κόκκινο μπορεί να γίνει παρεΐστικο ταξίδι. Να σε παρασύρει με κόκκινα πανιά σε θάλασσες και μικρά σοκάκια με πηγάδια. Και εκεί μπορείς να μην είσαι μόνος. Υπάρχουν πολλοί που ψάχνουν το κόκκινο. Και αποτυγχάνουν. Και συνεχίζουν. Και χαράζουν μια νέα κοκκινοπορεία. Αυτές οι κοκκινοπορείες δεν είναι ανεξίτηλες. Αντιθέτως. Είναι για να σβήνονται. Για διόρθωση –και αυτόματη διόρθωση– και για πλήρη ανακατασκευή. Οποιαδήποτε στιγμή. Όταν σβηστεί μια κοκκινοπορεία ή κι αν εσύ τη σβήσεις, δεν είναι για να στενοχωριέσαι. Είναι για να χαράξεις άλλη. Πολλές φορές χειρότερη. Αλλά είναι άλλη! Κι αυτό δείχνει ότι, ακόμα και αποτυχημένα, δημιουργείς. Τον εαυτό σου. Δε στέκεσαι στην αποτυχία. Στέκεσαι στον εαυτό σου. Για αυτό ταξιδεύεις.»
Η Ελένη Πουλημένου μίλησε για το μυθιστόρημά της Ταξίδι στο κόκκινο, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής. Στην περίληψη διαβάζουμε:
Το Ταξίδι στο κόκκινο είναι η εναγώνια προσπάθεια ζωής της αφηγήτριας-ηρωίδας να κατακτήσει το «κόκκινο». Το «κόκκινο» είναι η απόλυτη θεώρηση και βίωση της αυτοπραγμάτωσης και της ευτυχίας. Είναι όραμα ζωής. Η αφήγηση ξεκινά από τα παιδικά χρόνια της ηρωίδας και συνεχίζεται σε όλη τη ζωή της μέχρι σήμερα. Αν και το κόκκινό της ήταν ένας καθαρός στόχος στη ζωή της, νοθεύτηκε στην πορεία από καταναγκασμούς, συμβιβασμούς και στερεότυπα και έγινε… ροζ. Πώς μπορεί όμως να ζει στο ροζ ένας άνθρωπος που πάντα ήθελε το κόκκινο; Για πόσο καιρό μπορεί να αντέξει μία τέτοια αυτό-προδοσία; Πολλά συμβαίνουν στη δραματική της προσπάθεια να ξανακάνει το ροζ κόκκινο. Είναι μια προσπάθεια διαφυγής από μια τοξική ζωή. Πρόκειται για τον χωρισμό.
Σε αυτή τη δραματική πορεία στην απόδραση και στην αυτογνωσία, η ηρωίδα απολαμβάνει τη φιλία δύο διαφορετικών φίλων, της Φαίδρας και του Διονύση, που της εντοπίζουν τις διαφορετικές οπτικές της ζωής. Ο μόνος τρόπος όμως να πετύχεις την αποκατάσταση των «χρωμάτων» σου στη ζωή είναι να διασαφηνίσεις ποιο είναι το κόκκινο για σένα, το δικό σου κόκκινο. Η ηρωίδα τελικά το βρίσκει με μία απροσδόκητη αποκάλυψη, ότι το κόκκινό μας είναι μπροστά μας, τόσο κοντά και μπροστά μας, που συνήθως δεν το βλέπουμε…
Η Ελένη Πουλημένου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1977. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών στο τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής, Ψυχολογίας κατά τα έτη 1996-2000. Από το 2000 και μετά άρχισε να εργάζεται ως καθηγήτρια φιλόλογος. Από το 2007 έως και σήμερα εργάζεται ως φιλόλογος καθηγήτρια σε σχολείο. Το 2015 συνέγραψε ένα πρωτότυπο μουσικοθεατρικό έργο, την «Παραμυθάδα με Καντάδα», την οποία ανέβασαν με μεγάλη επιτυχία στη θεατρική σκηνή της Λεοντείου Σχολής Νέας Σμύρνης τον Φεβρουάριο και Μάρτιο του 2016 με τη συνεργασία ταλαντούχων μαθητών και εξαίρετων φίλων-συναδέλφων. Το 2020 ολοκλήρωσε ένα μυθιστόρημα για παιδιά-εφήβους με τίτλο «Ο αλγόριθμος της ζωής», το οποίο εκδόθηκε από τις εκδόσεις Πατάκη τον Φεβρουάριο του 2021. Το 2021 έγραψε ένα νέο μυθιστόρημα, το «Χρόνος… ’22», το οποίο εκδόθηκε τον Μάιο του 2022 από το Ίδρυμα Νεότητας & Οικογένειας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Το 2018-2019 έγραψε τη νουβέλα «Ταξίδι στο κόκκινο». Τον Σεπτέμβριο του 2019 παρουσιάστηκε σε μουσική θεατρική σκηνή από θεατρική ομάδα, σε σκηνοθεσία της Αντιγόνης Νέτα, ως ανατρεπτικό θεατρικό αναλόγιο. Είχε εκπληκτική απήχηση. Το 2021 διασκεύασε το «Ταξίδι στο κόκκινο» σε μυθιστόρημα.