Γιάννη Σμίχελη
Η μπάλα έσπασε το τζαμί της ημέρας
Από τα σκοτάδια εισέβαλε ένα τόσο δα απειροελαχιστο μαμούνι
Ένας ιός χόρευε στον αέρα την θλίψη του θανάτου.
Πάνω στο τρίποντο
Σου έκανε ζντοβ και μες στην τρελή χαρά για τα συχαρίκια
Κι αυτός με αδηφαγία ανηλεή σε ρούφηξε
Τιμώντας σε με το μετάλλιο της αθωότητας.
Το πεπρωμένο συχνά είναι μια πρόκληση λόγω στενοκεφαλιάς
Σε σένα έπαιξε το παιχνίδι της αγνότητας ωμά.
Η εκκλησία ασφυκτικά γεμάτη
Και μια θαλασσινή αύρα να εξαγνίζει την μοιρολατρεία των συγγενών.
Η μόνη παρηγοριά μια στεφάνη μπασκέτας ερωτικά να κρατάει
Τ' αθώα καρφώματα της ζωής σου
🌼
Copyright © Γιάννης Σμίχελης All rights reserved, 2022
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στην εικόνα βλέπετε κολάζ Σοφίας Ανδρέου
Το κείμενο αποτελεί απόσπασμα της συλλογής «Δύσκολοι αποχαιρετισμοί» η οποία δημοσιεύεται τμηματικά από τις 23 Δεκεμβρίου 2022 ως τις 28 Απριλίου 2023, κάθε Παρασκευή.