Πόλας Γιαννακοπούλου-Βακιρλή
Κι ύστερα στη γη τις έψαχνα
σε απεγνωσμένες μέρες, σκοτεινές.
Δε φέγγουν τα πετράδια στο σκοτάδι
όπως νομίζετε, το φως γυρεύουν της αγάπης
το κορμί τους να γεμίσει κι ύστερα μικρά μικρά
Κείνες οι αγάπες που καρφώνανε το βλέμμα ίσια στα μάτια
δίχως επιφυλάξεις και άσπονδα ερωτηματικά, ταξίδεψαν μια νύχτα
στου Παράδεισου τη γη με εισιτήριο χωρίς επιστροφή
Και τώρα κάθομαι γεμάτη νοσταλγία και τις αποζητώ
με την κουβέρτα σκεπασμένη της απελπισίας
Μα πουθενά δεν θα τις βρω, πιστεύω
Όσο κι αν τις αποζητώ σε αγνοουμένων λίστες
🍒
Copyright © Πόλα Γιαννακοπούλου Βακιρλή All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Συνοδεύεται από έργο Γιώργου Αναστασιάδη (Άδης)