Ο Γιώργος Μυλωνάς, ένα μικρό βιογραφικό του οποίου θα βρείτε στο τέλος της παρουσίασης, μας παραθέτει την ποιητική συλλογή του με τίτλο «Κόκκινα Δαιμόνια».
Ένα πλήθος ποιημάτων στα οποία υμνεί την αγάπη, την ελπίδα, τον πόθο, την απόγνωση, τη βαθύτερη συνειδητοποίηση, τη μοναξιά, τον έρωτα, τον θάνατο, τον πόλεμο και την ειρήνη, τον πλούτο και τη φτώχεια, αλλά και την ίδια τη ζωή και την πολύτιμη αξία της.
Θα διαβάσουμε για χρυσά πουλιά και για μελαγχολικά μάτια, για μακάβριες θάλασσες κι αφιλόξενα κάστρα, για μαβιές πασχαλιές, ερωτικούς οίστρους και πειθήνιες ονειρώξεις. Η πορτοκαλί ομίχλη, η μεταξένια σήψη, η ακόρεστη δίψα του φονιά αλλά και μια εξόριστη βραχονησίδα, δίνουν το δικό τους στίγμα στα ποιήματα και τα νέφη πεφταστεριών τα πασπαλίζουν όλα με μια μεθυστική χρυσόσκονη.
Ποιοι είναι οι αδέσποτοι ταυρομάχοι;Τι αναζητά μια γυμνή κοπέλα πάνω σε ράχη αλόγου;Τι θέση έχουν ανάμεσα στις λέξεις τα αιμοδιψή πνεύματα;Τι θα φέρει στο διάβα της μια παγκόσμια θύελλα;Ποιος ο ρόλος της βασιλικής νυχτερίδας;Τι αναζητά ο ξέμπαρκος εξερευνητής;Ποια από όλες φέρει δικαιωματικά τον τίτλο της παμπάλαιας πατρίδας;Ποιους φιλοξενεί το παρανοϊκό λευκό δάσος;Για που ταξιδεύουν οι ζαλισμένες πυγολαμπίδες;Τι κοινό έχει το πολικό σέλας με την πύρινη μετάλλαξη;Σε ποιους αποδίδεται η φράση «φοβού τους Δαναούς»;Τι περικλείει στους κόλπους του το καράβι των σπαραγμών;Ποιος τελικά φέρεται ως καλός Σαμαρείτης;Τι νόημα έχει ένα ξεχασμένο κλειδί σε μισορημαγμένη πόρτα;Πού άραγε οδεύει ο επίδοξος σκιέρ της ανίδωτης θλίψης;Έχει ο πολιτισμός ανάγκη από εφευρέτες;Τι διάλογο μπορείς να αναπτύξεις με τα μυρμήγκια;Ποιον σημαδεύει ο φλεγόμενος μετεωρίτης;
Ποιήματα με πλούσιο λεξιλόγιο, με λυρισμό και περίτεχνες παρομοιώσεις, με κρυφά μηνύματα που στοχεύουν στην αφύπνιση του αναγνώστη, με τροφή για σκέψη σε όσους επιθυμούν να εμβαθύνουν πέραν της απλής ανάγνωσης και αναφορές στις βαθύτατες πληγές της ιστορίας της ανθρωπότητας.
Τα ποιήματα που κέντρισαν περισσότερο το ενδιαφέρον μου ήταν η «Περιστροφή» και η «Άχωρη ήττα» για λόγους προσωπικούς, που δεν έχει αξία να αναφέρω.
Αν είστε λάτρης των γαλάζιων περιστεριών, των πλουμιστών απολαύσεων και των ερωτικών προκλήσεων δεν έχετε παρά ν' αναζητήσετε την ποιητική συλλογή «Κόκκινα Δαιμόνια» και ν' αναμετρηθείτε μαζί τους.
Ο Γιώργος Κ. Μυλωνάς γεννήθηκε στην Γερμανία στις 24 Μαρτίου του 1987. Αλλά ήρθε στη Θεσσαλονίκη σε αρκετά νεαρή ηλικία. Από μικρός ανακάλυψε ότι έχει μια αξιοπρόσεκτη φωνή τραγουδώντας κάθε φορά που έμενε μόνος στο σπίτι. Η δημόσια έκθεση τον τρόμαζε λόγω έμφυτης εσωστρέφειας και, έτσι, η κλίση του στο τραγούδι παρέμεινε για καιρό ανεκμετάλλευτη. Από το 2010, όμως, σταδιακά κάμφθηκαν οι ντροπές του καθώς ξεκίνησε να τραγουδάει στα social media και λίγο αργότερα σε μαγαζιά παράλληλα, βέβαια, με τις σπουδές. Επιπλέον, διατηρούσε blog γράφοντας, κατά κύριο λόγο, πεζά κείμενα εκφράζοντας, έτσι, τη μεγάλη του αγάπη για τα γράμματα και την επιστήμη. Το ταξίδι της ποίησης ξεκίνησε αρκετά πρόσφατα όπου μόλις το 2019 έγραψε το πρώτο του ποίημα με τίτλο «Ο μονόλογος του σκότους». Έκτοτε έχουν δημοσιευτεί διάφορες δημιουργίες του σε λογοτεχνικά site και περιοδικά, όπως, μεταξύ άλλων, στο thessalonikiartsandculture.gr, στα περιοδικά των εκδόσεων Πνοές Λόγου, στο περιοδικό Κέφαλος, συμμετέχοντας ταυτόχρονα στην ανθολογία Ποίησης 2020 των εκδόσεων Όστρια. Στο διάστημα αυτό παρακολούθησε σεμινάρια για το θέατρο, τη δημιουργική γραφή, τη φιλοσοφία κ.α. Με αυτό το βιβλίο παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο ευρύ αναγνωστικό κοινό.
Το βιβλίο κυκλοφορεί από την Λευκό Μελάνι.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
