Γιάννη Σμίχελη
Φωτιά τα μάτια σου
Δροσοσταλιά τραγούδια
Σε μια ερημιά όλο χνάρια
Και η πυγολαμπίδα στο τρίτο μάτι
Άγαλμα και παραζάλη
Στον χορό ζωντανεύουν τα μάρμαρα
Και θρύψαλα η μπαμπεσιά της προδοσίας
Χαμός στην πανδαισία της καρδιάς
Καίγονται τα κρίματα
Καθώς φτερά ανοίγουν στον τοξικό καιρό
Φυγή και ξανά στο ταξίδι
Των αγνώστων αγγιγμάτων
Στάσου να σου φιλήσω το μάγουλο
Σου χαρίζω το δάκρυ στο δέρμα
Ν' ανθίσει ο μπαξές της χαράς
Εσύ από την αβάσταχτη μοναξιά
Σπας τις αλυσίδες της λησμονιάς
Και γίνεσαι αγάπη
Και ραγίζει η καρδιά του Ρόδου
Μπρος στην αγωνία της νύχτας
Θα ξημερώσει το φιλί στα χείλη σου
Αναρωτιέσαι και κοιτάς απ' το παράθυρο
Της νιότης
Τη ζωή σου να μακραίνει
Σαν καπνός φωτιάς χάνεται στα σύννεφα
Μα συ στέκεις έρημος κορμός
Καμένος ήδη από τα φλογέρα όνειρα
Τρέμουν τα χείλη στο μισοσκόταδο
Αγγίζω εκεί που φοβάσαι
Μία σπιθαμή γης και μια σπίθα ζωή
Κάνουν τον κόσμο μου
Βασίλειο στο άγνωστο
Σε κοιτάζω στα μάτια
Πέρα για πέρα εκεί που είσαι
Όπως δεν τολμάς να δεις
Είμαι ήδη εκεί και σε ντύνω
Αγγίγματα, λέξεις, θέληση
Πολύ θάρρος μπρος σου
Αγάπη μου τη θέα σου
Τρέχουνε τα δάκρυα
Και στάζουν τα ρούχα
Καημούς
Γιατί και πώς και το έτσι κι αλλιώς
Μία πλάκα παραπόνων
Αναπολήσεις ανεκπλήρωτων επιθυμιών
Της φαντασίας ο λοστρόμος
Βάφει με φως την πιο ακλόνητη σκοτεινιά
Και γίνεσαι παιδί πάνω σε βότσαλο πλακουτσωτό
Αναπηδάς στης θάλασσας το γέλιο
Μέχρι να βυθιστείς για πάντα στον ωκεανό
Των ενδόξων αναστεναγμών
🍒
Copyright © Γιάννης Σμίχελης All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο Rene Magritte (The blow to the heart, 1952)