Θοδωρή Κουτσοδήμα
Μοιάζουν κάποιες, κατ' άλλα χαρίεσσαι, επιθυμίες
–νίκες καδμείες
δεν άντεξαν μέχρι να ενταλώσει ο πρώτος γήλιος
της λίμνης τα εφήμερα πτεούμενα
–ζωής σκοπούμενα
μα σβήσαν σε γιορτή Απρίλιο
Περονιάζουν τις καρδιές, εμπρός αιπόλοι,
σιωπηλά στέκουν όλοι
σα τις μαζέψει ο βοριάς και σ' τις ξεφέρει
–αναίτια χαίρει
φύκι στα γυμνά σου θαλασσόξυλα
μια γεύση κεκαλυμμένου καημού
κάτω χάμου
Γάσα σε πολύκλωνο σχοινί
–θα γινεί–
ασπέδιστο άτι
αν ξεχαστεί ο λάβρος πόθος ρωτάς
κάτι
τη γριά σου μοίρα
«πού κρατάς;»
εφήμερη αγάπη
🍒
Copyright © Θοδωρής Κουστοδήμας All rights reserved
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Σοφίας Ανδρέου
Το ποίημα περιέχεται στη συλλογή του «Ξυλάρμενες ελπίδες», που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Θερμαϊκός