Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Γιώργος Ζάννος: Αφορμή για τη συγγραφή αποτέλεσε ο Αναστάσιος Ζουράνης, ο μαστρο-Τάσος όπως τον έλεγαν οι φίλοι του. Αυτός ήταν η πηγή της έμπνευσής μου. Οι αναμνήσεις του, οι συνταρακτικές περιγραφές διαφόρων γεγονότων της ζωής των προγόνων του και της δικής του, ήταν η πρόκληση. Ακούγοντάς τον θαύμασα την ψυχική δύναμη των πρωταγωνιστών και ταυτόχρονα έζησα στη δίνη των εποχών που περιέγραφε. Γνώρισα ένα κόσμο συναισθημάτων, εμπειριών, γνώσης και πάθους που μας περιτριγυρίζει, μεταδίδεται και πλουτίζει τη ζωή μας. Αποφάσισα, λοιπόν, να αναπλάσσω τα γεγονότα με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Να τα κάνω βιβλίο.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μια λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Γ.Ζ.: Πιστεύω πως είναι ένα βιβλίο όπου η ψυχική δύναμη αναδεικνύει τον άνθρωπο και τις δυνατότητές του.
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Γ.Ζ.: Θα του έλεγα πως για κάθε άνθρωπο υπάρχουν οι αόρατοι δεσμοί που τον συνδέουν με το παρελθόν αλλά και το μέλλον. Είναι τα συστατικά του χαρακτήρα μας και τ' αποτελέσματα σημαντικών πράξεών μας... Είναι, ακόμα, τα συναισθήματά μας. Μέσα από τους ήρωες του μυθιστορήματος ο καθένας μας θα ανακαλύψει τους δικούς του δεσμούς.
Αν το βιβλίο γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, πού θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Γ.Ζ.: Θα προτιμούσα να ταξιδέψω στα μικρά νησιά του Αιγαίου, με τον ήλιο, τη θάλασσα και τους απλούς καλοκάγαθους ανθρώπους. Να γνωρίσω κάθε σπιθαμή από τους πανέμορφους τόπους που υπάρχουν διάσπαρτοι στην καταγάλανη αυτή θάλασσα. Ένα ταξίδι που δεν τελειώνει ποτέ.
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μια φράση, παράγραφο από το βιβλίο.
Γ.Ζ.:
«Ο πατέρας ανακάλυψε τον δρόμο της ευτυχίας, που γι' αυτόν ήταν η προσφορά και η καλοσύνη. Για τη μητέρα μου ήταν η αγάπη και το δίκαιο. Και οι δύο άνοιξαν την ψυχή τους, σαν ευωδιαστό λουλούδι που άφησε το πλούσιο άρωμά του επάνω μας. Κάπως έτσι, σαν άρωμα τριαντάφυλλου ή βασιλικού, ίσως και νυχτολούλουδου, έρχονται οι αόρατοι δεσμοί που μας συνδέουν με το παρελθόν και ομορφαίνουν τις ζωές μας...»
Ο Γιώργος Ζάννος μίλησε για το μυθιστόρημά του Αόρατοι δεσμοί, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ελκυστής, σε μια μικρή συνέντευξη μεγάλων βιβλιοταξιδιών. Στην περίληψη διαβάζουμε μεταξύ άλλων:
Μέσα σε συνταρακτικά γεγονότα που συγκλόνισαν τον κόσμο και την ελληνική κοινωνία, γεννήθηκαν χαρισματικοί άνθρωποι που κατόρθωσαν να ζήσουν τα όνειρά τους, να τα κάνουν πραγματικότητα.
Με τον τρόπο τους, αντανακλώντας τα συναισθήματά τους, χάρισαν ελπίδα και πρόσφεραν προοπτικές καλύτερης ζωής στους απογόνους και τους γύρω τους. Ανάμεσα σ' αυτούς ήταν και οι δικοί μου, με θάρρος για τη ζωή, με καρδιά γεμάτη συναισθήματα, με εντιμότητα πάντα για όλα.
Ο Γιώργος Ζάννος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, το 1951, όπου και διαμένει. Ασχολήθηκε, από τα νεανικά του χρόνια, με επιχειρήσεις και κατά τη διάρκεια της δραστηριότητας αυτής ίδρυσε τρεις εμποροβιομηχανικές εταιρείες, εκ των οποίων η μια με σημαντική εξαγωγική πορεία. Αναγκάστηκε να τερματίσει τη λειτουργιά τους και κάθε επαγγελματική προσπάθεια λόγω σοβαρής ασθένειας –σκλήρυνση κατά πλάκας. Από το 1999 είναι σε αναπηρικό αμαξίδιο και από τότε ασχολείται με το γράψιμο, που πάντα αγαπούσε. Κυκλοφόρησαν τα βιβλία του: Όταν οι μνήμες συναντούν την ιστορία και Διελκυστίνδα: Το παιχνίδι του σχοινιού από τις εκδόσεις Λόγος & Εικόνα και Η αύρα του έρωτα και οι Αόρατοι δεσμοί από τις εκδόσεις Ελκυστής.