Χρήστου Ντικμπασάνη
Πάει το πρωινό της Κυριακής
Εξατμίστηκε,
αφήνοντας μια πικρή γεύση
και άδεια μπουκάλια κρασιού
Μείναμε μόνοι
εγώ και η αρματωμένη σκιά μου
που αποκοιμήθηκε μπροστά
Μου θύμισε τον παλιό μου εαυτό
Αυτόν που λαβωμένος είχε μπλεχτεί
στ' αχτένιστα μαλλιά του χρόνου,
βαστώντας ένα δισάκι
με συγκεχυμένα αισθήματα
και ξεσχισμένες ιδέες
απ' τα μαχαίρια
ονείρων απραγματοποίητων
Μια βραδιά που θα βρέχει δυνατά
θα βγάλω έξω
τ' ακατάληπτα λόγια του
και θα τ' απλώσω να βραχούν,
μήπως και ξεδιαλύνουν τα νοήματά τους
🍒
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Χρήστου Αναστασόπουλου (The boy who loves to play with color)
Το κείμενο περιέχεται στη συλλογή έργων του Χρήστου Ντικμπασάνη, Οι κόσμοι μέσα μου, που τιμήθηκε με το βραβείο «Απόλλων» από την International Art Society and Academy, το 2021