Γιώργου Αναστασιάδη
Λόγια σκληρά, βλέμματα ψυχρά,
σκέψεις ωμές
σαν ξινισμένες φακές.
Ανύπαρκτα Αγάπης έργα.
Ρούχα τσαλακωμένα,
σε στοίβες ανακατεμένα.
Λουλούδια μαραμένα.
Όνειρα κατακερματισμένα.
Δύναμη πλατωνική,
παλιάς μας σχέσης, μυστική.
Ζωντανή σαν φαντασία,
του μυαλού μας εικασία,
όλα σε κόσμο φλύαρο,
μέτριο,
καλά κρυμμένο.
Ιππότες και παλιές πριγκίπισσες,
σε κάστρα καλοκαιρινά
και ξεχασμένα.
Φίλε μου, σου λέω σύνελθε!
Αναλογίσου την στιγμή
Αξίζει να ζεις μόνο γι' Αυτήν;
Η ζωή κυλάει σα νερό
κι οι λέξεις συνεχίζουν να πληγώνουν στο λεπτό.
Σώμα που αιμορραγεί.
Παλιά πληγή που συνεχίζει να ενοχλεί,
καμένη, πάνω σε ζέστη τεχνητή,
αγνοώντας την Αγάπη,
αγνοώντας την Ψυχή.
Άνθρωπος που ονειροπολεί
σε χίλιους κόσμους ακροβατεί,
μπαίνει και βγαίνει σαν αστραπή.
Φεγγάρια κίτρινα μόνος του πια θαυμάζει και θωρεί,
μα ένα άστρο συνεχίζει να τον οδηγεί,
σε πορεία άγνωστη και μυστική,
περιμένοντας ο δυστυχής την μεγάλη αλλαγή.
Μια κατακόκκινη Ανατολή,
ίσως μια καινούργια ζωή.
Ωριμότητα και Αρμονία να βρει.
Πολύτιμα στοιχεία και βάλσαμο για την Ψυχή
και όχι ξαναζεσταμένες, πατάτες γιαχνί.
Για χάρη μιας πριγκίπισσας γύρισα στον χρόνο.
Άνω κάτω έκανα τον κόσμο όλο.
Μα είμαι Ένας και το πλήθος, πολλοί.
Ποιο το Ψέμα και ποια η Αλήθεια η ψυχρή;
Τα όνειρα είναι για τα παιδιά,
τους καλλιτέχνες και τους φιλοσόφους
που νοιώθουν σαν αυτά.
Ο κόσμος είναι τράπεζες, λογαριασμοί, εισιτήρια,
παλιά αποκόμματα και κίτρινα χαρτιά
Έχουνε θέση όλα αυτά;
Φυσικά!
Η ψυχή τελικά,
μοιάζει με ζωγραφιά.
Πελώρια παλέτα με χρώματα ζωηρά!
Ψυχή ως όρος ποιητικός
Ψυχή ως γόρδιος δεσμός
Ψυχή ως Άνθρωπος και ως Θεός
Ψυχή των ολίγων και των πολλών
Ψυχή ως αριθμός τριαδικός
Ψυχή χρησμός πλατωνικός
Ψυχή των δύο –Ψυχή του ενός
Ψυχή ο Μέγας Ήλιος λαμπερός
Μάχεται σκότος –Σκορπίζει Φως
Αγάπης θεμέλιος λίθος, καταληκτικός.
Όλα είναι μέσα μας
Όλα είμαστε εμείς
Όλα τα επιλέγουμε
Όλα είναι ο σκοπός μας
Όλα είναι ο ίδιος, ο Θεός μας.
🍒
Copyright © Γιώργος Αναστασιάδης All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο Pablo Picasso (λάδι, 1953)