koukidaki: Το βλέμμα της ελευθερίας

Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Φωνή τέχνης: Έχουμε πρωτιές! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ e-books ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο –παρακολουθείτε όλα τα είδη– ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.

ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθoπλασίες: Από τις στάχτες της Καντάνου * Σαν μαργαριτάρι από σ' αγαπώ * 4ος όροφος * Τα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης * Ιόντα θανάτου * Ο βυθός αλλιώς ** Διηγήματα: Pelota * Backpack: Ιστορίες χίμαιρες * Πέτα μακριά, Πέπε ** Διάφορα άλλα: Βιβλιοδώρα από τις εκδόσεις Ελκυστής ** Ποίηση: Δεύτερη φωνή Ι * Το ξενοδοχείο της αυτοπραγμάτωσης * λοιπόν, * Ναι, αρνούμαι * Η άλλη πλευρά ** Για παιδιά: Η περιπετειώδης εξαφάνιση του Καλτσάκη * Ρόνι ο Σαλιγκαρόνης

Το βλέμμα της ελευθερίας

Χρήστου Ντικμπασάνη

Γιώργου Αναστασιάδη (και δεν ζω... και δεν έχω πεθάνει...)

Το χέρι μου τρέμει καθώς γράφω

για εσένα, Ελευθερία,

σε ώρες αβέβαιες πληγωμένου Δεκέμβρη

Σύννεφα σκοτεινά κατεβαίνουν επίβουλα

Δονούν οι άνεμοι τις στέγες των σπιτιών,

τρομάζοντας τα πουλιά που πέφτουν στο χώμα

Η μορφή μου διαθλάται στη γυαλιστερή επιφάνεια των δρόμων

Τα πουλιά ραμφίζουν μηχανικά τη γαλακτώδη σκιά μου

Απομυζούν τα τριχοειδή αγγεία

της υποδουλωμένης πολιτείας μου

Με πυρετό τριγυρίζω στους δρόμους

Μαζεύω τα σκορπισμένα οστά των προγόνων μου

Χιλιάδες φωνές τρυπούν το μυαλό μου

Δεν αρνιέμαι, δε λησμονώ το χέρι σου, Ελευθερία,

που με χάιδευε καθώς η καρδιά μου

χτυπούσε σαν τρελή

μπροστά στη ματωμένη Αγία Τράπεζά σου

Σε λατρεύω

συνθέτοντας τις άπειρες νότες

της φλεγόμενης μορφής σου

Δε μπορώ να ξεχάσω δε μπορώ

το βλέμμα σου που με βοηθά να ζήσω

🌰

Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved

Πρώτη δημοσίευση

Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου

Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο Γιώργου Αναστασιάδη (και δεν ζω... και δεν έχω πεθάνει...)

Το κείμενο περιέχεται στη συλλογή έργων του Χρήστου Ντικμπασάνη, Οι κόσμοι μέσα μου, που τιμήθηκε με το βραβείο «Απόλλων» από την International Art Society and Academy, το 2021