Πώς θα θέλατε να συστηθείτε στο κοινό;
Αλέξανδρος Κελτσόπουλος: Ξεκινήσαμε με εύκολη ερώτηση, ευχαριστώ πολύ. Με το όνομά μου, Αλέξανδρος.
Πώς οδηγηθήκατε στη δημιουργία ενός βιβλίου;
Α.Κ.: Κατά τύχη… κατά την περίοδο της πανδημίας είχα την ευλογία να βιώσω καθ' ολοκληρία τον ρόλο του πατέρα. Παράλληλα, επειδή το μαγαζί μου (εστιατόριο) ήταν κλειστό έφτιαξα μια ομάδα και με τη συμμετοχή όλων (οικονομική και πρακτική) μαγειρεύαμε για τους ανθρώπους που δεν έχουν την ίδια τύχη με εμάς. Η ομάδα μεγάλωσε και αποφάσισα τα βράδια, που ξενυχτούσα με τα παιδιά μου, να γράφω ιστορίες, να δημοσιεύω στην ομάδα για να μαλακώσω κάπως την ουτοπία της καραντίνας… Ε, κάπως έτσι γεννήθηκαν τα μυστικά της πάνας… μικρές ιστορίες που με τη φροντίδα του εκδοτικού οίκου Μιχάλη Σιδέρη έγιναν βιβλίο.
Θεωρείτε πως τα ηλικιακά ταμπού της πατρότητας και της μητρότητας συνάδουν με την εποχή μας;
Α.Κ.: Γενικώς δεν κατανοώ την έννοια του ταμπού. Κοινωνικές νόρμες και λοιπά έχουν τόσο ευκαιριακό χαρακτήρα που με αφήνουν αδιάφορο. Ό,τι αισθάνεσαι και δεν βλάπτει τον άλλο είναι αυτό που πρέπει να κάνεις.
Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;
Α.Κ.: Αν είσαι πατέρας και θες να θυμηθείς τι πέρασες, διάβασε το βιβλίο. Αν θες να γίνεις πατέρας και δεν ξέρεις τι σε περιμένει, διάβασε το βιβλίο. Αν είσαι μητέρα και θες να μάθεις πώς το βιώνει ο πατέρας διάβασέ το. Αν είσαι παιδί... άστο δεν κάνει ακόμα για σένα.
Πιστεύετε ότι τα «Μυστικά της πάνας» άξιζαν τον κόπο;
Α.Κ.: Μόνο και μόνο που ο ύπαρχος και οι υπέρλαμπροι (ήρωες της ιστορίας) έχουν ένα αδιάσειστο αποδεικτικό στοιχείο του τι μου έκαναν, ναι!
Τελικά «το ταξίδι της πατρότητας είναι δύσκολο ταξίδι» και γιατί;
Α.Κ.: Η αρχή της διατήρησης της ενέργειας μας σκλαβώνει στο να ισούται το καταναλωθέν ποσό ενέργειας με το παραχθέν. Ε, με την πατρότητα δεν ισχύει αυτό! Εισπράττεις απείρως περισσότερα από ό,τι καταναλώνεις.
Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδιά σας με την ιδιότητά σας ως συγγραφέας;
Α.Κ.: Συγγραφέας δεν είναι ένα καπέλο που έχει ακόμα κάτσει συμμετρικά στο κεφάλι μου, οπότε προτιμώ να μη δώσω συγκεκριμένη απάντηση στην ερώτηση.
Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας!
Α.Κ.: Εγώ ευχαριστώ για το βήμα!
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Αν υπάρχει ένα πράγμα για το οποίο δεν μπορείς να προετοιμαστείς με τίποτα, όσο φιλότιμα και να διαβάσεις τα σχετικά εγχειρίδια, όσο και να κουβεντιάσεις με γνωστούς, όσο και αν πιστεύεις ότι είσαι μια ειδική κατηγορία που μπορεί να διαχειριστεί τα πάντα, είναι η πατρότητα. Πώς ξαφνικά πηδάς από τον ρόλο του γιου στο ρόλο του πατέρα; Άλμα πίστεως χωρίς αλεξίπτωτο με πιθανή προσγείωση σε ενεργό ναρκοπέδιο. Ξενύχτι επιπέδου εκπαίδευση Ο.Υ.Κ και προβλήματα που δε φανταζόσουν ποτέ ότι μπορεί να εμφανιστούν στο διάβα σου. Και εκεί που νομίζεις ότι τα όριά σου είναι ένα αχνό σημαδάκι στον ορίζοντα, έρχονται οι πρώτες φορές που θα μηδενίσουν το κοντέρ και θα ισορροπήσουν τα πάντα μέσα σου. Το πρώτο χαμόγελο, το πρώτο αγκού, το πρώτο μπουσούλημα, η πρώτη τούμπα, το πρώτο μπαμπά… ανεξάντλητη λίστα που σε κάνουν να ζεις τη ζωή από την αρχή, τόσο ξυπνώντας μνήμες όσο γεννώντας νέες παραστάσεις που παρακαλάς για πάντα να μείνουν αποτυπωμένες. Πατρότητα, λοιπόν, το πιο δύσκολο και υπέροχο ταξίδι που μπορεί να κάνει κάνεις δοσμένο μέσα από ένα καυστικό χιουμοριστικό κείμενο που γράφτηκε κυρίως 2 με 5 το πρωί σε μια απέλπιδα προσπάθεια να αποφευχθεί η συνταγογράφηση.
Ο Αλέξανδρος Κελτσόπουλος δε φαντάστηκε ποτέ ότι θα εκδώσει ένα βιβλίο. Ήταν για πολλά χρόνια τραπεζικός υπάλληλος και μεταπήδησε στον χώρο της εστίασης. Από μικρός σκαρφιζόταν διάφορα στιχάκια και τραγούδια και μεγαλώνοντας κατόρθωσε να κάνει μερικά live τραγουδώντας στο κοινό µε την µπάντα του. Κάπου εκεί, στη δεύτερη µε τρίτη εφηβεία του, γύρω στα 42, το σύμπαν, το οποίο λατρεύει να μελετά και να φωτογραφίζει, του επιφύλασσε μια τεράστια έκπληξη. Του χάρισε δυο νέους ήρωες να τον συντροφεύουν στις περιπέτειές του μαζί µε την συγκυβερνήτη του Μ.
