Η Σάρλοτ Τζόουνς είναι Αγγλίδα ηθοποιός, σεναριογράφος και θεατρική συγγραφέας. Το έργο της «Άκρως συμπαντικό» (πρωτότυπος τίτλος Humble Boy) παίχτηκε για πρώτη φορά το 2001 στη σκηνή Cottesloe του Εθνικού Θεάτρου στο Λονδίνο με πρωταγωνιστές τον Σάιμον Ράσελ Μπιλ και την Νταϊάνα Ρινγκ και κέρδισε αρκετά βραβεία, ανάμεσά τους δύο βραβεία Ολίβιε για τα σκηνικά του και για δεύτερο γυναικείο ρόλο. Έκτοτε παρουσιάστηκε σε πολλές σκηνές ανά τον κόσμο, όπως στο Τορόντο, στο Βανκούβερ και στην Αλμπέρτα.
Φέτος πραγματοποιήθηκε η ελληνική του πρεμιέρα στο Σύγχρονο Θέατρο στον Κεραμεικό σε σκηνοθεσία και μετάφραση της Κωνσταντίνας Νικολαΐδη. Στο έργο συναντάμε την οικογένεια Χαμπλ (ταπεινός στα ελληνικά). Ο Φήλιξ Χαμπλ αστροφυσικός ερευνητής του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ επιστρέφει στο πατρικό του για την κηδεία του πατέρα του. Ο πατέρας του υπήρξε βιολόγος και ερασιτέχνης μελισσοκόμος. Οι σχέσεις του με τη μητέρα του Φλόρα –μια μεσήλικη, όμορφη και δυναμική γυναίκα– δεν είναι οι καλύτερες. Είναι αρχές καλοκαιριού και ο Φήλιξ αποφασίζει να περάσει όλο το καλοκαίρι μαζί με την μητέρα του. Ο γυμνασμένος γείτονας, ο Τζορτζ, έχει συνάψει δεσμό με την Φλόρα και επιθυμεί να την παντρευτεί. Ο Τζορτζ δεν είναι εκλεπτυσμένος αλλά αγαπά τον Έλβις Πρίσλεϊ, τη μουσική σουίνγκ και αντιμετωπίζει τη ζωή με έναν απλοϊκό τρόπο. Η κόρη του Τζορτζ, η Ρόζι, είχε δεσμό με τον Φήλιξ και μεγαλώνει μόνη της την επτάχρονη κόρη της. Στην παρέα υπάρχει και η Μέρσι, αδελφική φίλη της Φλόρα, η οποία κάνει ό,τι μπορεί για να την ευχαριστήσει, σε βαθμό δουλικότητας. Στο σπίτι των Χαμπλ κυκλοφορεί και ο κηπουρός, που γνωρίζει τα πάντα για τα φυτά και τα έντομα του κήπου.
Αρχικά όλοι αυτοί οι χαρακτήρες φαίνονται τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους, αλλά όσο κυλάει ο χρόνος, ανακαλύπτουμε ότι όλοι τους τελικά μοιάζουν, γιατί κατά βάθος θέλουν τα ίδια ακριβώς πράγματα: αγάπη, αναγνώριση, κατανόηση. Ο Φήλιξ, στενοχωρημένος με την παντοτινή απώλεια του πατέρα του, πικραίνεται που δεν έχει καλές σχέσεις με τη μητέρα του και παρ' όλες τις λαμπρές σπουδές του για την ανακάλυψη του σύμπαντος, είναι αποτυχημένος στην προσωπική του ζωή. Η Φλόρα, παρόλο τον δυναμισμό της και την όμορφη εμφάνισή της, κατά βάθος είναι απελπισμένη με τον χρόνο που περνά αδυσώπητα και προσπαθεί μάταια να τον σταματήσει. Ο Τζορτζ μετά τον θάνατο της γυναίκας του, προσπαθεί απελπισμένα να βρει ξανά την αγάπη. Η Ρόζι είναι μόνη μητέρα με όλα όσα σημαίνει αυτό το γεγονός. Δεν έχει ξεπεράσει τον Φήλιξ και νιώθει πληγωμένη μετά τον χωρισμό τους. Η Μέρσι, μια γυναίκα άχαρη και μόνη, έχει αγκιστρωθεί με νύχια και με δόντια δίπλα στην πιο πετυχημένη φίλη της, μοιράζεται τη ζωή της Φλόρας επειδή δεν έχει δική της ζωή, αναζητώντας και αυτή την αγάπη και την αποδοχή.
Το «Άκρως συμπαντικό» προσφέρει άφθονες στιγμές γέλιου αλλά και αρκετές στιγμές συγκίνησης και τα δύο συναισθήματα μπλέκουν όμορφα μαζί, χαρίζοντάς μας σχεδόν δύο ώρες διασκέδασης.
Στον ρόλο του Φήλιξ συναντάμε τον Κώστα Μουταφτσή, που μας χαρίζει έναν πληθωρικό Φήλιξ, γεμάτο από την αφοσίωσή του στην επιστήμη του αλλά και από όλα τα ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα της μπερδεμένης ζωής του. Ο Μουταφτσής πείθει ως ο κακοντυμένος (γιατί δεν τον ενδιαφέρει) επιστήμονας που δεν μπορεί να ξεπεράσει τον θάνατο του γονιού του, δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει την ερωτική σχέση της μητέρας του με έναν άλλον άντρα και δεν μπορεί να διαχειριστεί τον χωρισμό του με την Ρόζι.
Στον ρόλο της Φλόρα έχουμε την Μπέσσυ Μάλφα, η οποία μας παρουσιάζει μια εκρηκτική, δυναμική μεσήλικη γυναίκα, που αδυνατεί να αφεθεί στον χρόνο και στην καθημερινότητα. Επιζητεί τον έρωτα του Τζορτζ για να βρει ξανά την χαμένη θηλυκότητά της.
Τζορτζ είναι ο Μιχάλης Μαρκάτης· μας χαρίζει άφθονες στιγμές γέλιου και μας εντυπωσιάζει με τις χορευτικές του φιγούρες. Ο χαρακτήρας του δεν είναι τόσο κενός όσο παρουσιάζεται. Ο άνθρωπος αυτός έχει πληγωθεί πολύ και αναζητά μια νέα ευκαιρία πριν γεράσει και ο Μαρκάτης καταφέρνει να κοινοποιήσει αυτή την αλήθεια σε όλους εμάς.
Στον ρόλο της Ρόζι συναντάμε την Τζούλη Τσόλκα· μας δίνει μια δυναμική νέα γυναίκα που έχει σκεφτεί πολύ για τη ζωή όλων, που έχει προσγειωθεί απότομα αναγκαστικά.
Η Φωφώ Ντεμίρη είναι η Μέρσι, μια καλόβολη και υποτακτική φίλη για την Φλόρα και για όλους τους πρωταγωνιστές.
Τέλος ο Κώστας Καζανάς είναι ο κηπουρός που εμφανίζεται και μας εξηγεί τις ονομασίες των τριαντάφυλλων και των άλλων λουλουδιών του κήπου. Αποτελεί μια ήρεμη δύναμη, έναν καταλύτη σε αυτό το έργο.
Η σκηνοθεσία της Κωνσταντίνας Νικολαΐδη είναι γρήγορη με τις σκηνές να διαδέχονται η μία την άλλη, καταφέρνει να παρουσιάσει τους ήρωες του έργου αστείους και τραγικούς την ίδια ακριβώς στιγμή. Κάπως έτσι όμως δεν είναι και η δική μας ζωή: αστεία και τραγική; Η μετάφρασή της ρέει και είναι φανερό ότι έχει προσθέσει μια δυο πινελιές σύγχρονες από την ελληνική πραγματικότητα.
Αυτό που μου άρεσε ιδιαίτερα ήταν το σκηνικό της Μαρίας Φιλίππου: ένας κήπος με γρασίδι, λουλούδια παντού, στη μέση ένα μελίσσι, ποτιστήρια, ξύλινο τραπέζι και καρέκλες, ένας κουνιστός καναπές από μπαμπού. Στη ρεαλιστικότητα του σκηνικού βοηθάνε πολύ και οι πετυχημένοι φωτισμοί του Αργύρη Θέου.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Συγγραφέας: Charlotte Jones
Δημιουργική ομάδα:
Μετάφραση/Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνα Νικολαΐδη
Σκηνικά: Μαρία Φιλίππου
Κοστούμια: Μαντώ Ψυχουντάκη
Πρωτότυπη μουσική: Γιάννης Οικονόμου
Κίνηση: Χριστίνα Φωτεινάκη
Σχεδιασμός φωτισμών: Αργύρης Θέος
Βοηθός σκηνοθέτη: Πάμελα Οικονομάκη
Make-up artist: Ράνια Γιαννάκη
Creative Agency: Grid Fox
Επικοινωνία: Άντζυ Νομικού
Παίζουν οι ηθοποιοί (αλφαβητικά)
Κώστας Καζανάς, Μπέσσυ Μάλφα, Μιχάλης Μαρκάτης, Κωνσταντίνος Μουταφτσής, Φωτεινή Ντεμίρη, Τζούλι Τσόλκα
Κάθε Τετάρτη στις 20.00, Πέμπτη στις 21.15, Σάββατο και Κυριακή στις 18.00 στο Σύγχρονο Θέατρο, Ευμολπιδών 45, Αθήνα.
Διάρκεια: 115'
