Χρήστου Ντικμπασάνη
Η παράνοια του πολέμου απογυμνώνει την ελπίδα,
αδειάζει τον ουρανό από τα αστέρια
και τους δρόμους από τα χαμόγελα των παιδιών
Τώρα απομένουμε μόνοι να επαιτούμε
Στην τσέπη της δεν κρύβουμε τίποτα δικό μας
Μόνο αυτές τις μνήμες της φωτιάς
που δυναμώνουν με το κύλισμα των εποχών
Εξάλλου πόσα πράγματα να χωρέσουμε μέσα της;
Μα σε τι ωφελεί πια το φύλαγμα
των φλεγόμενων αναμνήσεών μας;
Πίσω από την πλάτη μας
άλλοι ορίζουν τα όνειρά μας
Σηκώνουμε ένα κοχύλι
από την άμμο του χρόνου
Αναρωτιόμαστε, αν μπορούμε
να κρυφτούμε μέσα του για πάντα
🌰
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε φωτογραφία Νίκου Λεοντόπουλου (ατομική έκθεση με τίτλο «στο περιθ[Ο]ριο»)
Με το παρόν, ο Χρήστος Ντιμπασάνης, διακρίθηκε στο 1o International Day of Poetry Peace Contest 2022 που προκήρυξε το International Forum of Creativity and Humanism