Αγαπώ να διαβάζω βιβλία, που απευθύνονται σε παιδιά, αν και έχω αφήσει πίσω μου εδώ κι αρκετά χρόνια αυτήν την όμορφη, μα σύντομη, περίοδο της ζωής μου. Τα αγαπώ γιατί με ψυχαγωγούν. Με κάνουν να περνάω χαρούμενες στιγμές. Να νιώθω την ξεγνοιασιά και την αθωότητα εκείνης της ηλικίας. Να απομακρύνομαι από το άγχος και τα όποια προβλήματα της καθημερινότητας. Μα πάνω απ' όλα γιατί στέκουν εκεί αγέρωχα και δεν μου επιτρέπουν να ξεχάσω πολλά πράγματα, την αξία των οποίων αντιλαμβανόμαστε κι εκτιμούμε περισσότερο καθώς μεγαλώνουμε κι ωριμάζουμε.
Συχνά ακούγεται η άποψη πως τα παιδικά βιβλία φαντάζουν ανάλαφρα και πως μας χαρίζουν παροδική ευτυχία, αλλά υπάρχουν κι εκείνα τα παιδικά βιβλία που χαράσσονται με μεγάλα γράμματα στην ψυχή και στο μυαλό μας και η ανάμνησή τους μας συντροφεύει για μία ζωή. Στη δεύτερη κατηγορία ανήκει –τουλάχιστον για εμένα– το παιδικό βιβλίο του συγγραφέα Phil Earle με τίτλο «Όταν πέσει ο ουρανός στο κεφάλι μας», που κυκλοφορεί και στη χώρα μας από τις εκδόσεις Ίκαρος, σε μετάφραση του κυρίου Άγγελου Αγγελίδη. Ένα βιβλίο που το έλαβα ως δώρο το περασμένο καλοκαίρι και τώρα ήρθε η σειρά του να το διαβάσω.
Η αλήθεια είναι πως, ενώ είχα ενημερωθεί για την επικείμενη κυκλοφορία του βιβλίου, δεν είχα περισσότερες πληροφορίες γι' αυτό. Ψάχνοντας, λοιπόν, έμαθα πως η υπόθεσή του βασίζεται σε αληθινή ιστορία και –αν εξαιρέσουμε βιβλία που σχετίζονται με ιστορικές περιόδους και παντρεύονται με τη μυθοπλασία για να είναι προσιτά στα παιδιά– ήταν κάτι που αυτόματα το καθιστούσε πιο ελκυστικό ως προς την ανάγνωσή του. Πέραν αυτού, το βιβλίο έχει λάβει αρκετά βραβεία και έχει ξεχωρίσει στο είδος του. Μία πληροφορία δευτερεύουσας για μένα σημασίας, αλλά σημαντική για κάποιους/ες άλλους/ες αναγνώστες/στριες.
«Όταν πέσει ο ουρανός στο κεφάλι μας», όπως προείπα ο τίτλος του βιβλίου, και για να είμαι ειλικρινής, μέχρι που ξεκίνησα να το διαβάζω δεν μπορούσα να αντιληφθώ με ακρίβεια το τι θα μπορούσε να κρύβεται πίσω απ' αυτόν. Βλέπετε, ο συγγραφέας εύστοχα είχε θέσει το πρώτο λιθαράκι που με έκανε να θέλω να ανακαλύψω περισσότερα για την υπόθεση του βιβλίου και, με δεδομένο τη χρονική περίοδο όπου διαδραματίστηκαν τα γεγονότα που αναφέρονται, δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου μέχρι τη στιγμή που ειπώθηκε η λέξη «τέλος».
1940. Ο πόλεμος μαίνεται. Ένα οργισμένο αγόρι, ο Τζόζεφ, που δεν το στέλνουν στην εξοχή, αλλά στο Λονδίνο, στην πόλη που τα εχθρικά αεροπλάνα βομβαρδίζουν σχεδόν κάθε βράδυ. Εκεί ο Τζόζεφ θα μείνει με την κυρία Φ, μια απότομη γυναίκα που δε συμπαθεί τα παιδιά. Οι μόνες της αγάπες είναι ο ρημαγμένος ζωολογικός της κήπος και ο επιβλητικός ασημόραχος γορίλας της, ο Άδωνης. Καθώς περνούν οι εβδομάδες, δεσμοί δημιουργούνται και μυστικά έρχονται στο φως. Η γυναίκα και το αγόρι πλησιάζουν ο ένας τον άλλον. Αλλά, αν οι βόμβες ελευθερώσουν τρομοκρατημένο και αφηνιασμένο τον Άδωνη, θα μπορέσει κάποιος απ' τους δυο τους να βάλει τέλος στη ζωή του μόνου πλάσματος που αγαπούν πραγματικά;Περίληψη οπισθόφυλλου
Έχοντας πλέον ολοκληρώσει την ανάγνωση του βιβλίου, μπορώ να πω πως δεν είναι ένα ακόμη βιβλίο που απευθύνεται σε παιδιά, ανάμεσα στα τόσα που κυκλοφορούν. Είναι ένα βιβλίο γεμάτο από αντιφατικά κι έντονα συναισθήματα. Ένα βιβλίο που υμνεί την ομορφιά και την αξία της αγάπης, της ανιδιοτελούς προσφοράς και της φιλίας. Ένα βιβλίο που ναι μεν μιλάει για τον πόνο, την ασχήμια και τα δεινά του πολέμου αλλά, από την άλλη, είναι πλημμυρισμένο από ελπίδα. Ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Και ξέρετε τι διαπίστωσα για πολλοστή φορά; Πως τα ζώα διαθέτουν ένα μεγαλείο ψυχής και μία καλοσύνη, που πολλές φορές οι άνθρωποι δείχνουν να έχουν απολέσει... Πως τα ζώα μάς διδάσκουν να φερόμαστε σωστά. Να προασπιζόμαστε ό,τι αγαπάμε και να θυσιαζόμαστε γι' αυτά. Πως εκείνα μπορούν να μας φέρουν κοντά και να αναπτύξουμε ισχυρούς δεσμούς.
Καλογραμμένο με μία ειλικρίνεια που μας διαπερνά από την πρώτη έως και την τελευταία σελίδα, γεμάτο από γλαφυρές περιγραφές εικόνων και με χαρακτήρες προσώπων τόσο άψογα εναρμονισμένους στο κλίμα της τότε εποχής, με τις όποιες προσωπικές εμπειρίες, το βιβλίο διαβάζεται με μία ανάσα. Ναι, για μένα είναι ένα μικρό αριστούργημα. Ένα εξαιρετικό έργο που αξίζει να το διαβάσετε κι εσείς.
Καλή ανάγνωση!
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
