Πώς σας ήρθε η ιδέα;
Πελούσα Τσαντάκη: Διαβάζοντας στα μαθητικά βιβλία για το Βυζάντιο, θυμήθηκα πως ανέκαθεν με γοήτευε η ιστορία και θέλησα να την εξελίξω μέσα από μία πιο προσωπική ματιά, όπως συνηθίζω να κάνω με τα μυθιστορήματά μου.
Πού γράψατε το βιβλίο σας;
Π.Τ.: Ξεκίνησα να γράφω το τελευταίο μου βιβλίο «Ονείρου σκιές», πριν από τέσσερα χρόνια, σε ένα ταξίδι μου στο Παρίσι. Χριστούγεννα, σε ένα σπίτι στο Saint Germain και θέα στις σελίδες της ιστορίας.
Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Π.Τ.: Παράλληλα με το νέο μου μυθιστόρημα, ξεκίνησα να γράφω κι ένα βιβλίο αυτοβοήθειας. Μέσα στο διάστημα ενός χρόνου, η ηρωίδα μου ήταν πλέον ολοκληρωμένη.
Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Π.Τ.: Η ηρωίδα μου γεννιέται στην Κωνσταντινούπολη, ένα μήνα πριν από την Άλωση, και μοιράζεται μαζί μας αναμνήσεις μιας ζωής, μαζί με τραύματα και ιστορικά ντοκουμέντα.
Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Π.Τ.: Την έρευνα σε βάθος· ένιωσα σαν ιστορικός και αρχαιολόγος μαζί, προσπαθώντας να αποτυπώσω συναίσθημα πίσω από ημερομηνίες και γεγονότα.
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Π.Τ.: Η Ειρήνη. Γιατί κάθε φορά που έπεφτε, είχε τη δύναμη να ξανασηκωθεί.
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Π.Τ.: Ένα ταξίδι στο χθες, μία ιστορία χωρίς σκιές, μόνο με όνειρα.
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Π.Τ.: Να είναι περισσότερες οι σκιές από την αλήθεια.
Φοβάστε...
Π.Τ.: Ό,τι δεν θεραπεύεται.
Αγαπάτε...
Π.Τ.: Τα αδύναμα πλάσματα.
Ελπίζετε...
Π.Τ.: Η Ειρήνη να γίνει ταινία ή σειρά.
Θέλετε...
Π.Τ.: Να σκέφτομαι μόνο θετικά.
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Π.Τ.: Γυναίκες και άνδρες, όσοι λατρεύουν τους αληθινούς ήρωες.
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Π.Τ.: Για να θυμηθούμε ιστορικά γεγονότα που έχουμε ξεχάσει.
Γιατί δεν πρέπει;
Π.Τ.: Για να μην χάσουμε τον ύπνο μας…
Πού/πώς μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Π.Τ.: Από τις εκδόσεις Ελκυστής, τα ηλεκτρονικά και τα φυσικά βιβλιοπωλεία.
Πού μπορούμε να βρούμε εσάς;
Π.Τ.: Στο Facebook, με το όνομά μου Pelousa Tsantaki. Θα χαρώ να συνομιλήσω με αναγνώστες μου, παλιούς και καινούργιους, όπως άλλωστε κάνω πάντα.
Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Π.Τ.: Το λευκό, το μαύρο, το γκρι και το κίτρινο για την ελπίδα.
Ποια μουσική;
Π.Τ.: Το Βack to Black της Amy Winehouse. Να το τραγουδάει η Ειρήνη στο σήμερα.
Ποιο άρωμα;
Π.Τ.: Το J’Adore του Dior.
Ποιο συναίσθημα;
Π.Τ.: Το έντονο πάθος.
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Π.Τ.: Κινηματογραφική υπερπαραγωγή.
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Π.Τ.: Life coach.
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Π.Τ.: Την Jane Austin.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Π.Τ.: Όλοι οι κλασικοί συγγραφείς με έχουν εμπνεύσει, από την εποχή που ήμουνα φοιτήτρια στην Αγγλική Φιλολογία στη Θεσσαλονίκη.
Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;
Π.Τ.: Πάντοτε ακούω τι έχουν να μου πουν οι ήρωες των βιβλίων μου, κοιμόμαστε και ξυπνάμε μαζί, έχουμε την ίδια ηθική και αγωνία, μέχρι να ζωντανέψουν στις σελίδες.
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Π.Τ.: Κατάθεση ψυχής και ζωής χρειάζεται, γραμμένη πάντα με πάθος, ξενύχτι και αγάπη.
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Π.Τ.: Αρκεί να σου πει ακόμη και ένας μόνο αναγνώστης ότι συγκινήθηκε, γέλασε, ταυτίστηκε με τους ήρωές σου, ξενύχτησε, αγόρασε το βιβλίο σου για να μοιραστεί την εμπειρία του με φίλους. Η καλύτερη επιτυχία είναι η προώθηση από στόμα σε στόμα.
Τι την αποτυχία;
Π.Τ.: Δεν υπάρχει αποτυχία. Εκτός κι αν κανείς θέλει να βλέπει τη ζωή μόνο μέσα σε μαύρα σύννεφα.
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Π.Τ.: Όπως σε όλα, το μέτρο είναι εκείνο που ορίζει την χρυσή ισορροπία. Μακάρι να φτάσουμε στο σημείο να ανησυχούμε, στην εποχή της εικόνας, των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης και των κινητών, για υπερβολική βιβλιοφαγία.
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Π.Τ.: Επιμένω.
Η Πελούσα Τσαντάκη απάντησε στο ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ για το μυθιστόρημά της, Ονείρου σκιές, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ελκυστής. Στην περίληψη διαβάζουμε:
Ένα πολυφωνικό βιβλίο, που διαπραγματεύεται τα 2.500 χρόνια της ιστορίας της Ελλάδος, το παρόν και το παρελθόν, τον τουρκικό ζυγό και την Επανάσταση του 1821, τους αυτοκράτορες του Βυζαντίου και τους Σουλτάνους.
«Η μυρωδιά του θανάτου με πήρε από την πόρτα. Καπνίλα, φτηνά ποτά και διάφορες αγκαλιές να με παρηγορήσουν. Στο σπίτι μας δεν είχε αλλάξει σχεδόν τίποτα από τότε. Κι όμως είχαν αλλάξει τόσο πολλά. Οι ζωές μας άλλαξαν. Τραγική φιγούρα, κουβαράκι στη γωνιά, η γιαγιά. Έζησε τόσες τραγωδίες και τώρα τη μεγαλύτερη. Καμιά δεν μπορούσε να συγκριθεί με αυτήν. Να θάβει τον γιο της. Χώθηκα στην αγκαλιά της. Μόνο αυτή την αγκαλιά είχα ανάγκη. Σχεδόν δεν με γνώρισε. Είχε γεράσει πολύ. Τόσος πόνος σε ένα τόσο δα μικρό καμαράκι.»
Οι ήρωες του μυθιστορήματος της Πελούσας Τσαντάκη δεν φοβούνται να εκφράσουν συναισθήματα, να αφηγηθούν ιστορίες, να μας μοιάσουν.
Η Πελούσα Τσαντάκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Η ιστορία της οικογένειάς της ταξιδεύει στα παράλια της Μικράς Ασίας, της Βουλγαρίας και της Μακεδονίας. Μετά τα Κέντρα Ξένων Γλωσσών στα οποία δίδασκε και διηύθυνε στην Αθήνα, αφοσιώθηκε στη συγγραφή. Το πρώτο της μυθιστόρημα «Άλλα λόγια» (2002), άφησε τους αναγνώστες με ένα ερωτηματικό. Το δεύτερο βιβλίο της «Γιατί δεν κοιμάμαι τα βράδια» (2005), προσθέτει ένα θαυμαστικό, περιγράφοντας την ιστορία μιας γυναίκας που το μόνο από το οποίο δεν πάσχει είναι η αϋπνία. Όσο για το τρίτο της μυθιστόρημα «Αν έχεις τέτοιες φίλες» (2012), ζωντανεύει αξίες και εικόνες μιας άλλης εποχής. Η Πελούσα Τσαντάκη το 2016 δημοσιεύει το τέταρτο βιβλίο της, αυτή τη φορά με τίτλο «Λαλαγγίτες με μέλι»· καμιά σχέση με βιβλίο μαγειρικής. Το φθινόπωρο του 2017 κυκλοφόρησε η συλλογή διηγημάτων με τίτλο «Φοβού τον φόβον». Το μυθιστόρημα «Ονείρου σκιές» ακροβατεί ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι, το χθες και το τώρα, τον εφιάλτη και το όνειρο.
