Το βιβλίο της Θεοδώρας Παπαδοπούλου-Χαμουζά, ένα μικρό βιογραφικό της οποίας θα βρείτε στο τέλος της παρουσίασης, είναι ξεχωριστό, ιδιαίτερο και γεμάτο συναισθηματικές φορτίσεις.
Την ιστορία θα μας διηγηθεί η Ελπίδα, μια ευαίσθητη, ηθική και δίκαιη κοπέλα, η οποία θα έρθει από το νησί της, τη Ζάκυνθο, για σπουδές στην Αθήνα. Το διαμέρισμα που θα νοικιάσει είναι στον ίδιο όροφο με εκείνο της Βιολέτας και του Άγγελου, ένα ζευγάρι που θα αγαπήσει και θα συνδεθεί μαζί τους με άρρηκτους δεσμούς.
Η Βιολέτα, είναι εύθραυστη, δοτική, με χαμηλή αυτοεκτίμηση και συνεχείς συναισθηματικές διακυμάνσεις, διαθέτει μια παιδική αθωότητα και συγχωρεί με ευκολία όλα τα παραστρατήματα του Άγγελου.
Ο Άγγελος, ένας αιώνιος έφηβος με αδάμαστο πνεύμα, ένας γοητευτικός άνδρας, ένας επαναστάτης που κουβαλά στις αποσκευές της μνήμης του μέρες εξορίας από τα δύσκολα χρόνια της δικτατορίας, είναι λάτρης της διασκέδασης και επιρρεπής στις εξωσυζυγικές σχέσεις.
Η έλλειψη σύνδεσης του ζευγαριού αλλά και η επαναλαμβανόμενη εκμετάλλευση της Βιολέτας καθ' όλη τη διάρκεια του έγγαμου βίου τους, είναι εμφανής στην Ελπίδα από τις πρώτες επισκέψεις στο διπλανό σπίτι, που παρά την ευγένεια του Άγγελου και την φανερή περίθαλψη προς τη γυναίκα του, η ψυχή της Βιολέτας δεν έχει βρει λιμάνι να αράξει παρά ταλαντεύεται και ερωτοτροπεί με τη χρόνια κατάθλιψη.
Το ζευγάρι έχει αποκτήσει δύο συσπειρωμένα μεταξύ τους παιδιά, τον Άνθιμο, που έχει σπουδάσει νομικά, εγκληματολογία και αναλαμβάνει υποθέσεις κακοποιημένων παιδιών και γυναικών, και τον Φώτη, έναν εξωστρεφή νέο με επαναστατικό πνεύμα, προϊόν που κληρονόμησε από τον πατέρα του.
Ο Άνθιμος είναι ντροπαλός, λάτρης της μουσικής, μεγάλωσε με ψήγματα αγάπης και φροντίδας από τους γονείς του, έμαθε να είναι μόνος και δεν μπορεί να εξωτερικεύσει τα αγνά αισθήματα που τρέφει στην ψυχή του, αλλά και να δεχτεί την αγάπη, τη θαλπωρή και την αγαλλίαση μιας αληθινής σχέσης.
Τόσο η Βιολέτα, όσο και ο Άγγελος, είχαν δύσκολα παιδικά χρόνια, παντρεύτηκαν κάτω από περίεργες συνθήκες, επηρέαζαν συνεχώς ο ένας τη ζωή του άλλου, δεν κατάφεραν να εναρμονιστούν σαν οικογένεια, θέτοντας στη λάθος τροχιά τους και τα παιδιά, που αναζητούσαν διακαώς την αγάπη και την προσοχή τους, χωρίς κανένα αποτέλεσμα.
Η Ελπίδα, σαν από μηχανής θεός, θα γίνει αποκούμπι της Βιολέτας, όπου η τελευταία θα μοιραστεί μαζί της όλα τα κομμάτια του παζλ που συνθέτουν τη ζωή της, τον ρόλο της ως κομπάρσου, την εκμηδένισή της ως άτομο, τον εξευτελισμό, που στωικά υπέμενε όλα αυτά τα χρόνια αποδεχόμενη τις απιστίες του Άγγελου με σκοπό της να καλύψει την ανάγκη αναγνώρισης που δεν ήρθε ποτέ.
Τα μάτια –γεμάτα πόνο–, η ψυχική κούραση και οι ψυχοσωματικές ασθένειες της Βιολέτας, άγγιξαν βαθιά την Ελπίδα που έγινε στήριγμά της σε κάθε δύσκολη στιγμή. Η σχέση τους θα διαταραχθεί όταν η τελευταία γνωρίζει και ερωτεύεται τον Άνθιμο και οι ζωές όλων πάρουν άλλη τροπή, παρασύροντας στη δίνη της και τους γονείς της Ελπίδας που θα προσπαθήσουν με κάθε τρόπο να προστατέψουν το παιδί τους, με το όποιο κόστος.
Από τα βιβλία που διαβάζω, επιλέγω μια φράση, για να την μοιραστώ μαζί σας. Από το καταπληκτικό βιβλίο «Η νύφη που δεν γέλασε», τίτλος που αναφέρεται στη Βιολέτα, επέλεξα την παρακάτω:
Η αγάπη είναι πραγματικά θεραπευτική και εκδηλώνεται με πολλούς τρόπους. Όταν έχεις νιώσει τη ζεστασιά της, τότε μπορείς να την προσφέρεις και στους άλλους.
Το βιβλίο με κέρδισε από τις πρώτες του σελίδες. Η συναισθηματική φόρτιση που εκπέμπει, οι διαφορετικοί χαρακτήρες ηρώων και οι μεταξύ τους σχέσεις, εναλλάσσουν συνεχώς το σκηνικό εξέλιξης και προσδίδουν στον αναγνώστη αγωνία για τη συνέχεια.
Τι πιστεύετε; Μπορεί η ανιδιοτελής αγάπη να ανθίσει σε ένα άνυδρο έδαφος και να αποκτήσει καρπούς;
Η Δρ. Θεοδώρα Παπαδοπούλου-Χαμουζά είναι Διδάκτωρ Ψυχολογίας και Νευρογλωσσολόγος. Ζει με την οικογένειά της στην Αθήνα και είναι μητέρα ενός αγοριού. Είναι κάτοχος διδακτορικού διπλώματος στην Ψυχολογία, μεταπτυχιακών τίτλων στη Λογοπαθολογία και Νευρογλωσσολογία και είναι πιστοποιημένη σε Αγγλία, ΗΠΑ και Ελλάδα. Τα τελευταία είκοσι χρόνια εργάζεται ως λέκτορας σε πανεπιστήμια του εξωτερικού, εκπονεί εξειδικευμένα σεμινάρια στους τομείς της Ψυχολογίας και της Ειδικής Εκπαίδευσης και ιδιωτεύει. Η κατεύθυνσή της είναι η Ψυχοδυναμική Ψυχοθεραπεία. Έχει συμμετάσχει σε συνέδρια τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό και αρθρογραφεί σε εφημερίδες και περιοδικά. «Η νύφη που δεν γέλασε» είναι το πρώτο της βιβλίο.
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
