Ρόζας Βλαχογιάννη
Βάρυναν οι αποσκευές μου
κυνηγώντας το Χρόνο –μπας και προλάβω–
τους μήνες, τις ώρες, τα λεπτά,
για όσα ξοδεύτηκα περιχαρής ή αναίτια.
Μελαγχολούν τα τοπία στο κάδρο της ζωής,
στη δύση τους επάνω, με μια κραυγή φωνάζουν:
ο κόσμος θα συνεχίσει και χωρίς εμάς,
μόνο για την Αγάπη αν θέλεις, μείνε!
Τη φυγή συγκρατώ ν' ακούσω τον άνεμο,
υπακούω πειθήνια στο πρότερο ένστικτο.
Την Ελπίδα ντύνω σε φουστάνι αφόρετο,
η Μοίρα μπορεί να κοιμάται πλέον ήσυχη.
Ανάλαφρα βαδίζω, όπως στα πιο γαλήνια όνειρα.
Ναι, μόνο για την Αγάπη, λέω να μείνω…
🌰
Copyright ©️ Ρόζα Βλαχογιάννη All rights reserved, Νοέμβριος 2022
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Paul Gustave Fischer (A Winter's Day)