Άρχισα το διάβασμα δισταχτικά. Είτε το πιστεύετε είτε όχι, όταν με χωρίζουν δυο δεκαετίες από τον γράφοντα, καθιστώντας εμένα μεγαλύτερη, νιώθω ότι κάτι μου λείπει από τον τρόπο θέασης των πραγμάτων. Ο δικός του τρόπος θέασης! Αισθάνομαι σαν να μη μπορώ να ακολουθήσω τη σκέψη ή την αντίληψή του.
Κι όμως ο Γιώργος Μπακλάκος έβγαλε την ταυτότητα από τον λαιμό του και την πέρασε στον δικό μου λαιμό. Και ξαφνικά τα λόγια του ήταν λόγια μου και οι σκέψεις του σκέψεις μου. Κι έτσι η «Ταυτότητα» έγινε ταύτιση και το κενό που ένιωθα εξαϋλώθηκε –αν μπορούσε βέβαια ποτέ να εξαϋλωθεί το κενό.
Η πένα του, μια καλά ακονισμένη λάμα ξεφλουδίζει με μαστοριά και ανεπιτήδευτα τη λεπτή επικάλυψη των πραγμάτων της ζωής. Δίχως αιδώ, δίχως φειδώ, απογυμνώνει μια μια τις αλήθειες που ζούμε. Δεν του αρέσουν γυαλιστερίζουσες, ούτε λάμπουσες. Κοιτά τις στιγμές κατάματα και εκείνες χαμηλώνουν το βλέμμα στη δύναμη της μελάνης του.
Ασυμβίβαστος, αντικομφορμιστής, ιδεαλιστής –έτσι τον έντυσαν οι στίχοι του…
Πλέκει ένα δίχτυ ασφαλείας και μας καλεί να πηδήξουμε στο κενό της πραγματικότητας.
Σαν άλλοι άγγελοι να θυσιάσουμε την αθανασία μας και να συντριβούμε στο κενό για να γευτούμε τη γλύκα του ψωμιού, την σπιρτάδα του έρωτα, το δροσερό νερό στα γυμνά πέλματα στην ακροθαλασσιά.
Ένας ποιητής, καταγραφέας του καιρού μας.
Ποιήτρια, λογοτέχνης
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ
Και τώρα τι κάνουμε;
Είπαμε όλες τις λέξεις,
εξαντλήσαμε όλα τα στιλ,
βιάσαμε όλες τις τεχνοτροπίες,
χρησιμοποιήσαμε τα εκφραστικά μέσα,
σαρώσαμε τα λογοτεχνικά βραβεία.
Τι απομένει;
Μήπως να πούμε την αλήθεια;
🌰
Το 2017 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Βακχικόν η ποιητική συλλογή του Γιώργου Μπακλάκου Ημιυπόγειο. Η Ταυτότητα είναι η δεύτερη ποιητική συλλογή του και θα τη βρείτε στις ίδιες εκδόσεις.