«Ανακάλυψα αυτό που με κάνει ευτυχισμένο, αυτό που κάνει την καρδιά μου να σκιρτά.» Πιστεύετε πως για τον καθένα μας αξίζει μια τέτοιου είδους ανακάλυψη στη ζωή του και γιατί;
Αλεξία Καλαϊτζή: Πιστεύω πως όλοι οι άνθρωποι αξίζουν το καλύτερο. Τα σημάδια στη ζωή μας υπάρχουν, το θέμα είναι πόσο έτοιμοι είμαστε να τα αναγνωρίσουμε, έπειτα να τα ανακαλύψουμε και τέλος να χτίσουμε τη δική μας πορεία.
Ποια η σημασία της θέασης μιας θεατρικής παράστασης από ένα παιδί στους καιρούς διανύουμε;
Α.Κ.: Η θέαση μιας θεατρικής παράστασης αλλά και ο κόσμος των τεχνών συνολικά ομαλοποιεί σκληρές εκφάνσεις της προσωπικότητάς μας. Οπότε θεωρώ πως είναι εσαεί, απαραίτητο κομμάτι για την εξέλιξη και την αυτοβελτίωση τόσο των παιδιών όσο και των ενηλίκων, ανεξάρτητα των καιρών που διανύουμε.
Τι στάθηκε ως πηγή έμπνευσης για τον τίτλο του παραμυθιού σας «Μορίς Ρενάρτ: Το αγόρι που έγινε πρίγκιπας»;
Α.Κ.: Ο υπότιτλος του παραμυθιού «Το αγόρι που έγινε πρίγκιπας» ξεπήδησε εξ αρχής από μέσα μου, κατά την αρχή της συγγραφής του βιβλίου, καθώς μου ήταν ξεκάθαρο πως το αγόρι αυτό μέσα στην πορεία της ζωής του μεταμορφωνόταν. Η λέξη «πρίγκιπας» στον συγκεκριμένο τίτλο έχει και μεταφορική σημασία και δεν εστιάζει μόνο στην τέχνη του χορού. Το όνομα του Μορίς Ρενάρτ το έψαξα, το μελέτησα και τελικά επέλεξα αυτό που μου ταίριαζε περισσότερο όταν έγραφα για εκείνον.
Θέλω να σας πω πως μια αναγνώστρια όταν διάβασε το βιβλίο έψαξε στο διαδίκτυο να βρει τον Μορίς γιατί ήταν πεπεισμένη πως ήταν υπαρκτό πρόσωπο! Αυτή ήταν η πιο μαγική ανατροφοδότηση που έχω λάβει, γιατί βαθιά μέσα μου και εγώ αισθάνομαι πως ο ήρωας μου κάπου υπάρχει.
Τι σημαίνει για εσάς η φράση που αναφέρετε στο βιβλίο σας «…να θυμάσαι πως επιτρέπεται να πέσεις, αλλά επιβάλλεται να σηκωθείς.»;
Α.Κ.: Η φράση αυτή σημαίνει πως είναι αποδεκτό στην πορεία της ζωή μας να έχουμε στιγμές που αισθανόμαστε να πέφτουμε στα πατώματα από άσχημη διάθεση και ψυχολογία. Είναι εντάξει να ζούμε αυτές τις στιγμές μέχρι να εκφραστούν και να απελευθερωθούν από μέσα μας. Όμως είναι σημαντικό να υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας πως είναι προσωρινές και να πιστεύουμε με σθένος πως μόλις κάνουν τον κύκλο τους θα σηκωθούμε και πάλι και θα συνεχίσουμε ακόμη πιο δυνατοί.
Στο βιβλίο σας αναφέρεται: «Μην αμελήσεις αύριο να ονειρευτείς…». Πόσο σημαντικό είναι ένα παιδί να μην το αμελεί αυτό κατά τη δική σας άποψη;
Α.Κ.: Είναι τόσο όμορφο να κάνεις όνειρα και γενικά να οραματίζεσαι αυτά που θέλεις για τον εαυτό σου! Οι οραματισμοί δημιουργούν το πλαίσιο και αν τακτικά το «στήνεις» νοερά στη φαντασία σου τότε θα είσαι πιο κοντά στην υλοποίησή του. Τα όνειρα θρέφουν την ψυχή μας και μας κρατάνε «ξύπνιους».
Πόσο σημαντικό είναι τελικά «τα λόγια κάποιου να φτάνουν στην καρδιά μας…» όπως λέτε στο παραμύθι σας;
Α.Κ.: Ας φανταστούμε πως όταν φτάνουν κάποια λόγια σε εμάς αρχικά εισέρχονται συνήθως μέσα από τα αφτιά μας. Έπειτα η πληροφορία φτάνει στον εγκέφαλό μας και μετά ο νους μας κάνει την επεξεργασία των δεδομένων. Και εκεί καλούμαστε να δούμε πώς θα πράξουμε και τι αποφάσεις θα πάρουμε. Στο βιβλίο η μαντάμ Σιμπόν συμβουλεύει τον Μορίς να αξιολογεί και να λαμβάνει υπόψιν του μόνον τα λόγια που καταφέρνουν να διεισδύσουν στην καρδιά του, αυτά που δεν μένουν δηλαδή μόνο στον νου και στις σκέψεις του.
Αν το βιβλίο σας γινόταν έργο τέχνης που θα θέλατε να φιλοξενηθεί;
Α.Κ.: Αν το βιβλίο μου γινόταν έργο τέχνης το φαντάζομαι ως γλυπτό που θα φιλοξενείται στο μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι.
Πείτε μας, τι θα θέλατε να κρατήσουν οι αναγνώστες σας στη δική τους καρδιά από το βιβλίο σας;
Α.Κ.: Το βιβλίο έχει ποικίλα μηνύματα. Ο κάθε αναγνώστης θα βρει αυτό που θα σκιρτήσει την δική του την καρδιά. Προσωπικά με χαροποιεί όταν μου μεταφέρουν πως εμπνέονται για την υλοποίηση των δικών τους στόχων και ονείρων.
Ποια είναι τα άμεσα σχέδια σας;
Α.Κ.: Κάθε μέρα οραματίζομαι έναν πιο φιλικό και όμορφο κόσμο, με πιο μαλακές ποιότητες, περισσότερη αγάπη και ενσυναίσθηση. Σχεδιάζω να ζω, να δημιουργώ, να απολαμβάνω και να συμβάλλω σε ένα καλύτερο αύριο.
Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας!
Η Αλεξία Καλαϊτζή είναι απόφοιτος του Παιδαγωγικού Τμήματος Προσχολικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας αλλά και ανώτερης επαγγελματικής σχολής χορού της Θεσσαλονίκης. Από το 2011 είναι ιδιοκτήτρια και γενική διευθύντρια των Σχολών Χορού Indancestrial. Με στόχο την προσέγγιση της παιδικής ηλικίας έχει παρακολουθήσει πλήθος εκπαιδευτικών σεμιναρίων παιδαγωγικής αλλά και χορού. Η προσέγγισή της στη διοίκηση και καθοδήγηση των Σχολών Χορού Indancestrial καθώς και η αγάπη της για κάθε μορφή τέχνης, συνετέλεσαν στη βράβευσή της το 2019 από το περιοδικό Θεσσαλονίκης Δρώμενα, με το βραβείο «Γε’νέο Επιχειρείν», ως μία από τις σημαντικότερες νέες στη Βόρεια Ελλάδα στον κλάδο της Τέχνης και του Πολιτισμού. Τον Δεκέμβρη του 2021 κυκλοφόρησε το πρώτο παιδικό βιβλίο της με τίτλο Ο κύκλος της ζωής μέσα από τα μάτια της Μέλιας από τις εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη. Από τις ίδιες εκδόσεις κυκλοφορεί και ο τίτλος Μορίς Ρενάρτ: Το αγόρι που έγινε πρίγκιπας, σε εικονογράφηση Ιφιγένειας Σιδέρη.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
