Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Φωνή τέχνης: Έχουμε πρωτιές! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ e-books ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο –παρακολουθείτε όλα τα είδη– ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθoπλασίες: Από τις στάχτες της Καντάνου * Τα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης * Ιόντα θανάτου * Ο βυθός αλλιώς * Ο εραστής του Ντεβ Μάρτιν * Μ' ένα ζευγάρι σαγιονάρες * Το ταξίδι μιας στιγμής ** Διηγήματα: Backpack: Ιστορίες χίμαιρες * Πέτα μακριά, Πέπε ** Ποίηση: Δεύτερη φωνή Ι * Το ξενοδοχείο της αυτοπραγμάτωσης * λοιπόν, * Ναι, αρνούμαι * Η άλλη πλευρά *** Παιδικά: Από τη σοφίτα στα άστρα *** Μουσικό άλμπουμ: The 12 Kalikatzari of Christmas *** Εγκυκλοπαίδεια: Rock Around... Troubadours

Το χτύπημα της πόρτας

Χρήστου Ντικμπασάνη

Πίνακας Σοφίας Ανδρέου

Αφοσιωμένη μου Μοίρα
η αυγή με ξυπνάει νωρίς και απότομα
Δε θα σινιαριστώ σήμερα
Δεν προλαβαίνω
Ο θάνατος θα μου χτυπήσει
σε λίγο την πόρτα
Ούτε να πακετάρω τα όνειρά μου προλαβαίνω
Φεύγω βιαστικά
πριν το χτύπημα της πόρτας

Πρόσφυγας σε μακρινό μέρος
θα καταντήσω, το ξέρω
Μακριά πολύ απ' την πατρίδα μου
που δε θα ξεχάσω ποτέ
Θλιμμένη, γυμνή η Μνήμη
θα με συνοδεύσει στο ταξίδι μου
Θα καταγράψει τις εκτυφλωτικές
ανταύγειες της άκαρδης θάλασσας
Πάντα θα θυμάμαι όμως
τις ρίζες μου που αποχαιρετώ τώρα
στην προβλήτα του αίματος και του αποχωρισμού
Σμύρνη μου δεν έχω καθόλου χρόνο
να σε αγκαλιάσω μια τελευταία φορά
Ούτε εσύ μπορείς να φιλήσεις το μέτωπό μου
τρυφερά όπως έκανες παλιά
στα εμπορικά μου ταξίδια

Είναι ο πολύτιμος χρόνος πανδαμάτωρ;
Μπορούν τα κύματα να λειάνουν
τον σκληρό βράχο του αποχαιρετισμού;
Μετράω τα βότσαλα της παραλίας
καθώς το πλοίο της μεγάλης φυγής μου
διαβάζει ξανά και ξανά
το αλφάβητο της αναχώρησής μου
Μια καινούργια πατρίδα
έρχεται ολοένα πιο κοντά μου
κι εγώ δεν έχω το δικαίωμα
να διεκδικήσω τίποτα για τον εαυτό μου
Ούτε καν τη λήθη
Πώς θα μπορούσα εξάλλου
να λησμονήσω τα πανέμορφα κοχύλια
στην άμμο της πατρίδας μου
που τώρα χάνω για πάντα;

🌿

Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Συνοδεύεται από έργο Σοφίας Ανδρέου
Σημείωση δημιουργού: Με τα δύο ποιήματα μου «Το χτύπημα της πόρτας» και «Με αποκαλούν πρόσφυγα» διακρίθηκα στα πλαίσια του 8ου Ποιητικού Διαγωνισμού, που διοργάνωσε η Εταιρεία Γραμμάτων και Τεχνών Πειραιά, η Περιφέρεια Αττικής καθώς και το Ε.Β.Ε.Π.