Η πρωταγωνίστρια του βιβλίου της κ. Φιλιππίδου, ονομάζεται Φαίδρα και έζησε την τραγωδία-εισβολή της Κύπρου το 1974. Κουβαλά στις πλάτες ένα βαρύ συναισθηματικό φορτίο το οποίο επηρέασε βαθιά τον ψυχισμό της και άλλαξε άρδην τα μελλοντικά της σχέδια.
Θα αφήσει πίσω της την Κύπρο, που μοιάζει κυριολεκτικά κρανίου τόπος, θα έρθει στην Αθήνα να σπουδάσει, με εφόδια στη φαρέτρα της την αγάπη της για τη γνώση και έναν κρυφό ερωτικό πόθο.
Στον δρόμο της θα βρεθεί η Αλεξάνδρα, μια κοπέλα που θα τη στηρίξει στα πρώτα της βήματα και θα της βρει δουλειά για να καταφέρει να αντεπεξέλθει στα έξοδα της νέας της πατρίδας, θα σταθεί στο πλευρό της σαν φίλη, αλλά οι προσωπικές δυσκολίες της πρώτης θα αμαυρώσουν κάπως τη μεταξύ τους σχέση.
Ο ξεριζωμός, η μοναξιά, η θλίψη και η έλλειψη αυτοπεποίθησης είναι μερικά χαρακτηριστικά που θα τη συντροφεύουν στη ζωή της και θα προσδίδουν στο παρουσιαστικό της την όψη μελαγχολίας, που θα ξεχειλίζει από μέσα της.
Στο μικρό διαμέρισμα συγκατοικεί με την Κατερίνα και την Ευτυχία χωρίς να έχουν ιδιαίτερες σχέσεις, ενώ στη ζωή της εισβάλλει η συμπονετική κ. Αλίκη, πρόθυμη να της συμπαρασταθεί, να την αγκαλιάσει σαν μάνα αλλά και να δεχτεί το βάρος των εσώψυχων της Φαίδρας.
Γνωρίζεται απρόσμενα με τον φοιτητή ιατρικής Βίκτωρα, έναν νέο που την ερωτεύεται άνευ όρων αλλά η ίδια είναι δέσμια της φράσης «θα σε περιμένω» η οποία ειπώθηκε κάτω από αντίξοες συνθήκες, στην Κύπρο από τον Στέφανο.
Η καρδιά της Φαίδρας διχάζεται, ακροβατεί σε δύο κόσμους και αναζητά διέξοδο σε έναν από αυτούς. Τρέφει διαφορετικά συναισθήματα για τον καθένα από τους δύο άντρες, που διεκδικούν την καρδιά της, και αναζητά λύτρωση χωρίς τα αναμενόμενα αποτελέσματα.
Μια ερωτική εξομολόγηση, ο θάνατος μιας φίλης, ένας σοβαρός νευρικός κλονισμός, αρραβωνιάσματα, η εμφάνιση ενός αγνοούμενου, ένα επικερδές λαχείο και όνειρα όλο νόημα, θα απασχολήσουν τόσο τη Φαίδρα, όσο και τους αναγνώστες του βιβλίου, αγωνιώντας σε κάθε σελίδα για την εξέλιξη της ιστορίας.
Μπορούν οι σκέψεις της λογικής να σε πιέσουν ώστε να ερωτευτείς κάποιον;Είναι ικανή να σε πνίξει η αγάπη του συντρόφου σου;
Από τα βιβλία που διαβάζω, επιλέγω μια φράση για να την μοιραστώ μαζί σας. Από το βιβλίο της Θελξινόης Φιλιππίδου επέλεξα την παρακάτω:
…μην κουραστείς να αγαπάς. Κι αν κουραστείς, μη φύγεις…
Πρόκειται για ένα βιβλίο γεμάτο συναισθήματα, τόσο αρνητικής χροιάς όπως ο πόνος, η θλίψη και τα αναπάντητα γιατί των ανθρώπων που απώλεσαν άλλοι υλικά αγαθά, άλλοι τους αγαπημένους τους και όλοι την πατρίδα τους, όσο και θετικά, όπως η αγάπη, ο έρωτας, η συναισθηματική ισορροπία, η ασφάλεια, η ευτυχία και η θαλπωρή. Η ηρωίδα θα κληθεί να επιλέξει και ο αναγνώστης θα συμπεράνει αν ο δρόμος που διάλεξε ήταν ο σωστός.
Αλήθεια όμως, ποιος είναι σε θέση να ξέρει αν οι δρόμοι που επιλέγουμε στη ζωή μας είναι πάντα οι σωστοί;
Η Θελξινόη Κοντογιάννη-Φιλιππίδου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αμμόχωστο της Κύπρου από γονείς εκπαιδευτικούς οι οποίοι της μετέδωσαν τις ηθικές της αρχές, την αγάπη για τον πολιτισμό, την περηφάνια για τη χριστιανική και ελληνική της καταγωγή, το πείσμα και τη θέληση για υπεράσπιση του δικαίου. Εργάστηκε κατά κύριο λόγο στη Μέση Εκπαίδευση ως φιλόλογος. Το 1974 έζησε τα γεγονότα των εσωτερικών ταραχών, του πραξικοπήματος και της τουρκικής εισβολής, που τη σημάδεψαν βαθιά. Η κατάληψη της πόλης της και ο ξεριζωμός από την πατρική εστία υπήρξε μια ανεπούλωτη τραυματική εμπειρία, ενώ η σκληρή πάλη να ορθοποδήσει ξανά η οικογένεια, στηριγμένη αποκλειστικά στην εργασία και την αγωνιστικότητα των μελών της, συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Έχουν εκδοθεί δύο μυθιστορήματά της από τις εκδόσεις Αγγελάκη: «Άρατε Πύλας» (2014) και «Γκρίζες ελπίδες» (2018).
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αγγελάκη.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
