Το γελαστό μπαλόνι που το έλεγαν Αντώνη και δεν του άρεσε να θυμώνει

Από το εξώφυλλο του παραμυθιού της Δέσποινας Τσακίρη, Το γελαστό μπαλόνι που το έλεγαν Αντώνη και δεν του άρεσε να θυμώνει, και φωτογραφία της ίδιας

Τι σας ενέπνευσε να γράψετε αυτό σας το παραμύθι;
Δέσποινα Τσακίρη: Το παραμύθι μου το έγραψα έπειτα από ένα οικογενειακό μας ταξίδι στην Μονεμβασιά όπου η κόρη μου κρατούσε ένα κόκκινο μπαλόνι και ο αέρας της το πήρε με αποτέλεσμα να θυμώσει και να μην μπορεί να το διαχειριστεί. Έτσι σκέφτηκα να το γράψω αλλά η συνέχεια του παραμυθιού σχετίζεται με την εμπλοκή μου ως συνοδός παράλληλης στήριξης σε ένα παιδί με αυτισμό όπου καθημερινά δουλεύαμε στο κομμάτι του θυμού και μάλιστα η τεχνική διαχείρισης του θυμού, που έχω επιλέξει να βάλω μέσα στην ιστορία του παραμυθιού, είναι μία από τις τεχνικές που βοηθάει τα παιδιά να αντιμετωπίσουν τον θυμό τους.

Πιστεύετε ότι σήμερα οι άνθρωποι γύρω μας είναι θυμωμένοι σαν τον «Αντώνη το μπαλόνι»;
Δ.Τ.: Ο θυμός είναι ένα φυσιολογικό συναίσθημα που οφείλουμε να αφήνουμε να εξωτερικεύεται αρκεί να υπάρχουν όρια στην συμπεριφορά μας. Θεωρώ ότι πολλοί άνθρωποι, λόγω της καθημερινότητας και των συνεχόμενων απαιτήσεων της ζωής μας, έχουν θυμό μέσα τους αλλά θέλω να πιστεύω ότι έχουν μάθει να εκτονώνονται μέσα από δραστηριότητες που τους χαροποιούν και αυτή είναι και μία από τις συμβουλές μου.

Θεωρείτε ότι είναι σημαντικό ένα παιδί να κερδίζει το «Ηρεμοβραβείο» και «Όλοι να τον Αγαπάνε»;
Δ.Τ.: Θεωρώ ότι το βραβείο στη ζωή μας δεν είναι αυτοσκοπός αλλά η επιβράβευση στα παιδιά είναι μία όμορφη σκέψη που θα τα παροτρύνει να ενεργούν με πιο επιθυμητές κοινωνικές συμπεριφορές. Όσον αφορά την φράση «όλοι να τον αγαπάνε» θεωρώ ότι στα παιδιά πρέπει να μάθουμε ότι δεν λειτουργούμε με βάση τι θέλουν οι άλλοι στη ζωή μας αλλά το τι θέλουμε εμείς ως εαυτοί και με αυτό τον τρόπο δείχνουμε στους άλλους ότι αν θέλουν μας αγαπούν γι' αυτό που είμαστε. Αυτό βέβαια προϋποθέτει ότι δείχνουμε σεβασμό και αγάπη στους άλλους ανθρώπους.

Είστε ευχαριστημένοι από την εικονογράφηση της κυρίας Φιλιππίδη. Έχει καταφέρει να εισχωρήσει στον παραμυθένιο κόσμο σας;
Δ.Τ.: Η κυρία Φιλιππίδη είχε καταλάβει εξαρχής τα θέλω μου και το αποτύπωσε στο χαρτί πολύ όμορφα. Θεωρώ ότι η εικονογράφηση σε ένα παραμύθι είναι η μισή επιτυχία και αυτό αποτυπώνεται από τις εκφράσεις των παιδιών όταν βλέπουν τις εικόνες.

Τι μήνυμα θα θέλατε να περάσετε στους αναγνώστες σας;
Δ.Τ.: Εύχομαι μέσα από το παραμύθι μου, τα παιδιά να ξεφύγουν λίγο από τις ανησυχίες και τους φόβους τους και να ταξιδέψουν σε κόσμους μαγικούς με μπόλικη αγάπη και ανεμελιά.

Σε ποιους απευθύνετε το παραμύθι σας;
Δ.Τ.: Σε κάθε παιδί, σε κάθε ενήλικα ονειροπόλο και σε κάθε αισιόδοξο άνθρωπο που πιστεύει στην αγάπη, στην ελπίδα και στο ότι πάντα θα υπάρχει μια λύση σε κάθε πρόβλημα.

Ετοιμάζετε κάτι καινούριο αυτό τον καιρό;
Δ.Τ.: Ήδη έχω ολοκληρώσει ένα ακόμα παραμύθι που θα βγει προσεχώς και αυτή την στιγμή συνεργάζομαι με μία ομάδα που θα βγάλουμε κάτι πολύ όμορφο.

Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας!



Το γελαστό μπαλόνι που το έλεγαν Αντώνη και δεν του άρεσε να θυμώνει, Δέσποινας Τσακίρη

H Δέσποινα Τσακίρη κατάγεται από την Αρχίπολη της Ρόδου και είναι νηπιαγωγός. Έλαβε το πτυχίο της από το πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και έκανε το μεταπτυχιακό της στην ειδική αγωγή στο πανεπιστήμιο Canterbury της Μεγάλης Βρετανίας. Συνέχισε τις επιμορφώσεις πάνω στην συμβουλευτική ψυχολογία παιδιών και ενηλίκων και έχει εργαστεί σε πολλούς εκπαιδευτικούς φορείς τόσο σε παιδιά τυπικής όσο και μη τυπικής ανάπτυξης. Στην παρούσα φάση συνεχίζει να εργάζεται ως νηπιαγωγός σε δημόσιο σχολείο. Αυτό είναι κάτι που την γεμίζει και της δίνει την αίσθηση της προσφοράς και της ικανοποίησης. Έχει δημιουργήσει την δική της οικογένεια μαζί με τον Γιώργο και έχουν αποκτήσει δύο παιδιά, την Χρυσάνθη-Τσαμπίκα και τον Ανδρέα-Εφραίμ, τα οποία και λατρεύει, γιατί την κάνουν ευτυχισμένη και της έχουν μάθει, τι σημαίνει ανιδιοτελής αγάπη. Στον ελεύθερό της χρόνο, της αρέσει να κάνει πράγματα που την κάνουν να αισθάνεται ήρεμη, να περνά χρόνο με την οικογένειά της, να διαβάζει και να αρθρογραφεί για εφημερίδες σε θέματα διαπαιδαγώγησης παιδιών, γιατί πιστεύει ότι τα παιδιά χρειάζονται ενημερωμένους γονείς που να τα μάθουν τις αξίες που χρειάζονται, για να πορευτούν στη ζωή και να γίνουν ολοκληρωμένοι ενήλικες. Διατηρεί το blog standlife.gr με θέματα παιδιού, οικογένειας, κοινωνίας και φυσικά γράφει παραμύθια για τα παιδιά που τόσο αγαπά. Πιστεύει στον Θεό, είναι πάντα με το χαμόγελο γιατί το θεωρεί πινελιά αισιοδοξίας και σκέφτεται πάντα θετικά στις δυσκολίες. Μπορείτε να την επισκεφθείτε στην διεύθυνση: tsakiri.desp@gmail.com

Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Το παιδικό βιβλίο της Δέσποινας Τσακίρη, Το γελαστό μπαλόνι που το έλεγαν Αντώνη και δεν του άρεσε να θυμώνει, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Υδροπλάνο.