Εισαγωγή
Γιάννη Σμίχελη
Είναι έτσι όπως είναι - Ένα σφουγγάρι ρουφά την σκοτεινιά
Και δεν γίνεται αλλιώς - Από τα βάθη του ωκεανού,
Δεν είναι μαχαιριές - Η γνώση ένας επιτάφιος
Μήτε τρικλοποδιές - Περιφέρεται στο υπερφυσικό
Δεν έχει θέση η οργή - Πυκνή γαλήνη τον συνοδεύει
Και η πάλη είναι μάταιη - Γλιστράνε από τα πέπλα του
Ο πόνος όμως είναι βαθύς - Αγάλματα την μαύρης ύλης
Ακόμη κι όταν η ανάμνηση ξεθωριάζει - Σφυρηλατήσεις μοιρολογιού
Θα διηγούμαι λοιπόν όπως είναι - Είμαι μια υπόγεια δεξαμενή
Δίχως να μου επιτρέπεται - Στάζει ο ουρανός πυκνό κλάμα
Στρογγυλοποίηση, - Τα τοιχώματά μου από υλικό υπομονής
Να περιγράφω τα γεγονότα - Η οργή της μοιρολατρίας εκτονώνεται
Σαν να 'ναι βυθισμένοι πολύτιμοι λίθοι - Ο τρόπος της ματιάς κατανυκτικός
Στους σκοτεινούς διαδρόμους - Οι ταξιδευτές εκπέμπουν το στίγμα του
Του υπογάστριου - Καταθέτουν την υπερβατική τους εμπειρία
Από νεογνά της μοίρας - Συντελώ στην σκιαγράφηση του μυστηρίου
Σε πουλιά ν' ανοίξουν φτερά - Είναι παρόντες σαν εγκεφαλικό αποτύπωμα
Για τον ιερό τόπο της άγνωστης λύτρωσης - Απόκοσμη σκιά
Και η πίεση στ' άδυτα του στομάχου να εξαφανιστεί. - Υπερφυσική οντότητα
🌰
Copyright © Γιάννης Σμίχελης All rights reserved, 2022
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στην εικόνα βλέπετε πίνακα από την Κατρίνα Ριμπατσιού (προσωπική έκθεση υπό τον γενικό τίτλο «Urban Aura»)
Το κείμενο αποτελεί απόσπασμα της συλλογής «Δύσκολοι αποχαιρετισμοί» η οποία θα δημοσιεύεται τμηματικά από σήμερα 23 Δεκεμβρίου 2022 ως τις 28 Απριλίου 2023, κάθε Παρασκευή.