Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Δήμητρα Δεληλίγκα: Η ιδέα υπήρχε περίπου 20 χρόνια, όσα έζησαν χωριστά ο ήρωας του βιβλίου με τη γυναίκα της ζωής του. Φέτος, λίγο πριν το Πάσχα, μια διαδικτυακή μου φίλη, η Κυριακή Χαριτάκη, δημοσιογράφος και ιδρύτρια του Singleparent.gr, διαβάζοντας ένα κείμενό μου σε μια ιντερνετική ομάδα, μου έστειλε ένα μήνυμα λέγοντάς μου ότι γράφω υπέροχα και πως θα ήταν υπέροχη ιδέα να κάνω τις σκέψεις μου βιβλίο. Ευτυχώς, την άκουσα!
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Δ.Δ.: Να μη βιαστεί να κρίνει τη διαφορά ηλικίας ανάμεσα στους ήρωες του βιβλίου. Το γεγονός ότι εκείνος ήταν 20 χρόνια πιο μεγάλος και εκείνη ακόμα ανήλικη, δε σημαίνει ότι ο έρωτας ήταν καταδικασμένος από την αρχή!
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, πού θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Δ.Δ.: Σίγουρα θα κατέληγε στο Λονδίνο και θα διαρκούσε όσο καιρό χρειαζόταν για να καταλάβουμε πώς ένιωθε ο ήρωας του βιβλίου μακριά από τη μοναδική γυναίκα της ζωής του.
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο
Δ.Δ.: «Να μείνεις θέλω. Να μείνεις. Μόνο αυτό μου φτάνει. Μείνε και μπορώ να τα αντέξω όλα. Μείνε για να παίρνω δύναμη, να ξέρω ότι είσαι εκεί. Στα όμορφα και τα άσχημα. Σε όλα σε θέλω. Μαζί.».
Αυτά είπε η Δήμητρα Δεληλίγκα για το μυθιστόρημά της, Για πάντα δική σου, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ελκυστής. Στην περίληψη διαβάζουμε:
Εκείνος ήταν τριάντα οχτώ χρονών, μόλις είχε βγει από έναν γάμο με μια γυναίκα που δε σήμαινε τίποτα γι' αυτόν. Εκείνη ήταν δεκαεφτά χρονών, μαθήτρια λυκείου. Ήταν το 1997.Ο Ανδρέας γνώρισε την Αλίκη τυχαία… αλλά δεν την ερωτεύτηκε καθόλου τυχαία… Την ερωτεύτηκε γιατί έτσι έπρεπε να γίνει. Έμειναν μαζί δύο χρόνια και ξαφνικά, ένα βράδυ πριν φύγουν μαζί για άλλη χώρα, εκείνος έφυγε μόνος του. Κι εκείνη διαλύθηκε.Κι έτσι πέρασαν είκοσι χρόνια να αναρωτιέται τι έκανε λάθος εκείνη κι ο μοναδικός άντρας που αγάπησε ποτέ της, έφυγε ξαφνικά χωρίς καμία εξήγηση, ένα σημείωμα, κάτι. Και ήρθε η στιγμή που φαντάστηκε ότι τα είχε καταφέρει και αποφάσισε να δέσει τη ζωή της με έναν άλλο άντρα. Αλλά όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο Θεός γελάει. Και μπορεί η Αλίκη να μην πίστευε στον Θεό, αλλά Εκείνος γέλασε ακόμη πιο δυνατά.Είκοσι χρόνια μετά, όλα ξεκαθαρίζουν. Γιατί εκείνη ΠΡΕΠΕΙ να είναι για πάντα δική του.
Διαβάστε παρακάτω, το έμμετρο κείμενο που έγραψε η Δήμητρα Δεληλίγκα για την υπόθεση του μυθιστορήματός της αποδεχόμενη την πρό(σ)κληση της στήλης Ακρότιτλο.
Για πάντα υποσχέθηκε ο Ανδρέας στην Αλίκη, την αγαπούσε, έλιωνε, κι εκείνη το χαιρόταν.
Ιδιαίτερα σαν έφυγε εκείνη από το σπίτι εκείνος μες στα μάτια της κοιτούσε και χανόταν.
Αγάπαγε τα μάτια της, τα χείλη, τα μαλλιά της χανόταν σαν του γέλαγε και σαν τον εκοιτούσε.
Περίμενε ένα νεύμα της να λιώσει στα φιλιά της
Ακούμπαγε στο στήθος της και μόνο τότε ζούσε.
Νύχτωσε και η πόρτα τους χτύπησε με μανία
Την άνοιξε και αντίκρισε έναν γνωστό να στέκει
Απ' έξω και να φαίνεται να είναι σ' αγωνία
Δε σκέφτηκε ο Ανδρέας της σε τι αγώνα μπλέκει, και
Ίδρωσε στη σκέψη του πως πρέπει να χωρίσει
Κάτι όμως επέβαλλε αυτή την ανηφόρα.
Η ηθική του έλεγε πως έπρεπε να ζήσει χώρια απ' το κορίτσι του και πήγε σ' άλλη χώρα.
Σαν πέρασαν αδιάφορα σχεδόν 20 χρόνια
Ο Ανδρέας ξαναγύρισε, συγγνώμη να ζητήσει, μα
Υπομονή θα έπρεπε να κάνει και αγώνα· πως δεν αντέχει χώρια της έπρεπε να την πείσει..
Η Δήμητρα Δεληλίγκα γεννήθηκε στην Αθήνα το 1985 και έχει καταγωγή από τα Τρίκαλα Θεσσαλίας. Μεγάλωσε στην Πεύκη απ' όπου έφυγε το 2008. Έχει σπουδάσει στο Δημόσιο ΙΕΚ Κηφισιάς και εργάστηκε για μικρό χρονικό διάστημα ως Ιατρικός Επισκέπτης. Από το 2008 ζει στα Μέγαρα με τον σύζυγο και τον γιο τους.
