Μάνου Καραβασίλη
Τα πρόσωπα του έργου:
Άντρας, 35 ετών
Γυναίκα, 35 ετών
Σκηνικό ένα δωμάτιο. Στη σκηνή είναι ο Άντρας. Κοιμάται. Μπαίνει μέσα η γυναίκα. Φοράει άσπρα ρούχα, τον κοιτάει.
Γυναίκα: Κοιμάται. Και εγώ που ήρθα για να του μιλήσω... Μπα! Τζάμπα ήρθα. Λοιπόν, όχι δεν ήρθα τζάμπα. Θα του μιλήσω. Θα τον ξυπνήσω. Έι! Έι, εσύ! Σε εσένα μιλάω, σε εσένα που κοιμάσαι. Με ακούς; Μίλα! Με ακούς; Πες μου. Ήρθα για να σου μιλήσω. Νόμιζα πως θα σε βρω ξύπνιο. Εσύ όμως κοιμάσαι. Μπορώ να σού πω κάτι που θέλω;
Γυναίκα: Δεν με θυμάσαι; Λυπάμαι. Είμαι... στ' αλήθεια, ξέχασες ποια είμαι;
Άντρας: Ένα μυαλό χειμώνα καλοκαίρι, τι περιμένεις; Ναι, σε ξέχασα, συγνώμη. Πρέπει όμως να μου πεις και εσύ συγνώμη.
Γυναίκα: Και γιατί να σου πω συγνώμη;
Άντρας: Τι γιατί; Δεν με ξύπνησες;
Γυναίκα: Αγαπάς πολύ τον ύπνο και κάθε μορφή καλοπέρασης.
Άντρας: Τώρα αυτό γιατί το λες;
Γυναίκα: Δεν είναι αλήθεια;
Άντρας: Αλήθεια είναι. Το βρίσκεις κακό όμως αυτό; Ο άνθρωπος γεννιέται για να χαίρεται.
Γυναίκα: Ο άνθρωπος γεννιέται και για να χαίρεται. Όχι όμως μόνο για αυτό. Κατάλαβες;
Άντρας: Κατάλαβα. Μπορώ να ανάψω τσιγάρο ή σε ενοχλώ;
Γυναίκα: Δεν με ενοχλείς καθόλου. Κάπνισε.
Άντρας: Σε ευχαριστώ. (ανάβει τσιγάρο) Θες;
Γυναίκα: Δεν θέλω, σε ευχαριστώ πάντως.
Άντρας: Πώς μπήκες μέσα;
Γυναίκα: Από την πόρτα.
Άντρας: Ποιος σου άνοιξε;
Γυναίκα: Άνοιξα μόνη μου.
Άντρας: Πες μου τι θες.
Γυναίκα: Τι έκανες σήμερα;
Άντρας: Πήγα στο συμβολαιογραφικό γραφείο.
Γυναίκα: Και λοιπόν;
Άντρας: Τι και λοιπόν; Κληρονόμησα μια μεγάλη περιουσία. Πέντε εκατομμύρια ευρώ!
Γυναίκα: Θα έπρεπε να χαίρεσαι, είναι πολλά λεφτά, είναι τρελά λεφτά. Εσύ όμως δεν χαίρεσαι.
Άντρας: Και πώς το κατάλαβες αυτό;
Γυναίκα: Κληρονομείς πέντε ολόκληρα εκατομμύρια ευρώ και κοιμάσαι; Μου φαίνεται περίεργο.
Άντρας: Τα κληρονομώ βέβαια αλλά...
Γυναίκα: Υπάρχει και αλλά;
Άντρας: Υπάρχει αλλά, γι' αυτό κοιμάμαι.
Γυναίκα: Και τι λέει αυτό το αλλά;
Άντρας: Άκου και δώσε βάση. Ο θείος πέθανε πριν από 50 μέρες, μεγάλος άνθρωπος ήτανε, έκλεινε τα ενενήντα δύο. Γατιά σκυλιά δεν είχε, ολομόναχος ήταν στον κόσμο, έβγαλε πολλά λεφτά, δεν έμενε βλέπεις εδώ, στην Βραζιλία έμενε και εκεί έκανε τα λεφτά και πέθανε. Πεθαίνοντας με άφησε μοναδικό του κληρονόμο αλλά.. αυτό το αλλά... Έβαλε έναν όρο στη διαθήκη του. Για να κληρονομήσω όλη αυτήν την περιουσία καλούμαι να κάνω κάτι. Αν δεν το κάνω δεν κληρονομώ φράγκο.
Γυναίκα: Τι καλείσαι να κάνεις;
Άντρας: Καλούμαι να κάνω.. ο θείος μου ήταν γιατρός, μεγάλος γιατρός, αγαπούσε πολύ τη δουλειά του, συνεχώς ανακάλυπτε πράγματα, έβρισκε το ένα, έβρισκε το άλλο, ήταν άνθρωπος του πνεύματος, της εργασίας, και της πρωτοπορίας.
Γυναίκα: Τι εννοείς της πρωτοπορίας;
Άντρας: Έφτιαχνε, όλο έφτιαχνε πράγματα, πράγματα σχετικά με την επιστήμη του. Συνέχεια ανακάλυπτε σου λέω! Δεν καθόταν ήσυχος, δουλειά και μόνο δουλειά. Τελευταία έφτιαξε ένα εμβόλιο!
Γυναίκα: Εμβόλιο; Τι εμβόλιο έφτιαξε;
Άντρας: Εμβόλιο κατά της φτώχειας!
Γυναίκα: Καλά, υπάρχει τέτοιο εμβόλιο;
Άντρας: Αμ τι σου λέω; Υπάρχει και παραϋπάρχει. Όποιος εμβολιαστεί δεν θα πεινάσει ποτέ στη ζωή του. Έτσι λέει ο μακαρίτης! Αυτός το έφτιαξε, λίγο πριν πεθάνει.
Γυναίκα: Και έχει πιάσει; Κάνει κάποιος εμβόλιο και δεν ξεμένει ποτέ του από λεφτά;
Άντρας: Δεν έχει εγκριθεί ακόμα. Πρέπει να περάσουν τρία χρόνια για να εγκριθεί.
Γυναίκα: Και εσύ τι δουλειά έχεις με αυτό το εμβόλιο;
Άντρας: Για να κληρονομήσω τα πέντε ολόκληρα εκατομμύρια ευρώ πρέπει να το κάνω πρώτος από όλους εγώ.
Γυναίκα: Και γιατί αυτό;
Άντρας: Για να σώσω το επαγγελματικό του κύρος και να βγει στο φως η ιατρική του προσφορά.
Γυναίκα: Αχ, κατάλαβα. Ο θείος σου ήταν τρελός.
Άντρας: Βρε για δέσιμο ήτανε.
Γυναίκα: Και συ γιατί δεν κάνεις το εμβόλιο;
Άντρας: Γιατί δεν ξέρω αν θα πετύχει. Φήμες στην Βραζιλία δίνουν και περνούν ότι ο θείος δεν πέθανε από φυσικά αίτια.
Γυναίκα: Αλλά από τι πέθανε;
Άντρας: Από το εμβόλιό του. Από αυτό λένε ότι πέθανε. Και μάλιστα ισχυρίζονται ότι γι' αυτό έκανε τη διαθήκη του λίγο πριν τη δοκιμή.
Γυναίκα: Όλο αυτό μου φαίνεται τρελό.
Άντρας: Και σε εμένα το ίδιο. Τώρα πες μου, τι κάνω;
Γυναίκα: Κάνε το εμβόλιο.
Άντρας: Και άμα πεθάνω;
Γυναίκα: Ωραία μην κάνεις το εμβόλιο.
Άντρας: Και τα πέντε εκατομμύρια ευρώ;
Γυναίκα: Ωραία κάνε το εμβόλιο.
Άντρας: Μην το πιάσουμε πάλι από την αρχή. Είναι περίπλοκα τα πράγματα.
Γυναίκα: Και να σκεφτώ ότι έχεις ανάγκη από λεφτά;
Άντρας: Μεγάλη ανάγκη. Όχι για πέντε εκατομμύρια ευρώ αλλά πάντως έχω μεγάλη ανάγκη.
Γυναίκα: Και τι λες να κάνεις;
Άντρας: Ιδέα δεν έχω. Άλλωστε γι' αυτό κοιμόμουνα. Δεν μπορούσα να διαλέξω.
Γυναίκα: Και το έριξες στον ύπνο, μπράβο!
Άντρας: Τι να κάνω, θα μου πεις;
Γυναίκα: Γιατί πρέπει εγώ να ξέρω; Πάντως κάτι θα σκεφτώ. Αλλά για την ώρα δεν μου έρχεται τίποτα.
Άντρας: Η αλήθεια είναι ότι θέλω τα λεφτά. Άλλα πάλι γιατί πρέπει να δοκιμαστώ;
Γυναίκα: Όλοι δοκιμάζονται, όλοι.
Άντρας: Θα πάρω πέντε εκατομμύρια ευρώ αν κάνω το εμβόλιο και αν.. ζήσω.
Γυναίκα: Γιατί να μην ζήσεις; Το εμβόλιο μπορεί να είναι καλό. Έτσι θα πάρεις και τα λεφτά και θα ζήσεις.
Άντρας: Ο θείος μου όμως, πώς πέθανε; Πριν κάνει τη δοκιμή, έκανε τη διαθήκη του και λίγο μετά τη δοκιμή πέθανε. Γιατί να κάνω και εγώ το ίδιο;
Γυναίκα: Μπορεί να πέθανε και από άλλη αιτία. Μπορεί να μην πέθανε από το εμβόλιο. Μπορεί να πήγε γιατί ήταν η ώρα του.
Άντρας: Όλοι πεθαίνουμε σαν Εγγλέζοι.
Γυναίκα: Τι εννοείς;
Άντρας: Ακριβώς, στην ώρα μας.
Γυναίκα: Ο θείος σου ήταν άρρωστος;
Άντρας: Άρρωστος ήταν αλλά δεν το έλεγε.
Γυναίκα: Γιατί δεν το έλεγε;
Άντρας: Κανένας γιατρός δεν λέει ποτέ του ότι είναι άρρωστος γιατί χάνει την πελατεία του. Λένε οι ασθενείς του "αυτός δεν μπορεί να κάνει καλά τον εαυτό του, θα κάνει εμάς;"
Γυναίκα: Αν δεν κάνεις το εμβόλιο, τι θα πάθεις; Θα χάσεις τα χρήματά σου. Εντάξει, λυπηρό, αλλά δεν τα είχες και χθες.
Άντρας: Ναι αλλά αν δεν πάρω τα χρήματά μου θα πεθάνω.
Γυναίκα: Ποιος θα σε σκοτώσει αφού δεν θα κάνεις το εμβόλιο;
Άντρας: Οι άνθρωποι που τους οφείλω χρήματα. Ξέρεις πόσοι είναι; Έξι! Από αυτούς δεν γλιτώνεις. Αυτοί είναι σαν το εμβόλιο, σκοτώνουν!
Γυναίκα: Πίστεψέ με δεν θα ήθελα να είμαι στη θέση σου. Από την μια το εμβόλιο από την άλλη οι... νονοί.
Άντρας: Μπήκες στο νόημα, χαίρομαι. (χτυπάει το τηλέφωνο, το σηκώνει) Ναι.
Φωνή αντρική: Διακόσιες χιλιάδες ευρώ σε εμένα, το ίδιο σε όλους τους άλλους διαφορετικά θα... πεθάνεις.
Ακούγεται τηλέφωνο που κλείνει.
Γυναίκα: Οι νονοί;
Άντρας: Ούτε βαφτίσια να είχαμε. Πολλοί νονοί, πολλοί.
Γυναίκα: Το εμβόλιο, αν είναι, πότε θα το κάνεις;
Άντρας: Θα μου τηλεφωνήσει ο γιατρός. Έχω προθεσμία έξι μέρες. Η πρώτη μέρα έφυγε κιόλας. Σε πέντε μέρες ξέρεις τι θα γίνει; Ή θα πεθάνω από το εμβόλιο ή θα πεθάνω από τους νονούς.
Γυναίκα: Άσχημο, πολύ άσχημο. Κάτι θα σκεφτούμε όμως ως τότε.
Άντρας: Λες; Γιατί εμένα δεν μου έρχεται τίποτα.
Γυναίκα: Το βρήκα!
Άντρας: Δηλαδή τι βρήκες;
Γυναίκα: Άμα κάνει κάποιος άλλος το εμβόλιο αντί για εσένα, εσύ κληρονομείς;
Άντρας: Ναι, κληρονομώ. Αρκεί να μην λήξει η προθεσμία. Άλλες πέντε μέρες σου είπα μείνανε. Τι σκέφτηκες; Θα κάνεις το εμβόλιο εσύ στη θέση μου; Α, σε ευχαριστώ πάρα πολύ.
Γυναίκα: Εγώ δεν θα κάνω το εμβόλιο με τίποτα. Άλλος θα κάνει το εμβόλιο.
Άντρας: Άλλος; Ποιος άλλος;
Γυναίκα: Ένας από αυτούς που σε απειλούνε. Πες τους ακριβώς το τι έχει γίνει και θα σε βοηθήσουν. Αν χρειαστεί δώσ' τους και τίποτα παραπάνω.
Άντρας: Μου αρέσει αυτό αλλά υπάρχει ένα πρόβλημα.
Γυναίκα: Τι πρόβλημα υπάρχει;
Άντρας: Αν κάνει ο ένας μπράβος το εμβόλιο και τελικά πεθάνει οι άλλοι πέντε μπράβοι θα με αφήσουν να ζήσω;
Γυναίκα: Δίκιο έχεις, δίκαιο. Καλά και εσύ πώς μπλέχτηκες μαζί τους;
Άντρας: Τι να πω; Μάλλον είχα αδύναμο χαρακτήρα.
Γυναίκα: Να βρίσκεις πιο σοβαρές δικαιολογίες σε παρακαλώ.
Άντρας: Τώρα τι κάνω;
Γυναίκα: Πρέπει να βρεις κάποιον άλλον που θα κάνει το εμβόλιο αντί για εσένα.
Άντρας: Ποιον να βρω; Και γιατί να το κάνει αυτός αντί για εμένα; Τι θα κερδίσει;
Γυναίκα: Βρε ας το κάνει το εμβόλιο και κάτι θα κερδίσει.
Άντρας: Ωραία τα λες, πολύ ωραία τα λες, αλλά ποιον να βρούμε;
Γυναίκα: Κάποιον από τους φίλους σου.
Άντρας: Δεν γίνεται αυτό. Και κατ' αρχήν αυτό δεν θέλω να βγει πολύ παραέξω.
Γυναίκα: Και γιατί αυτό;
Άντρας: Γιατί τώρα η ζωή μου κινδυνεύει από το εμβόλιο και από τους μπράβους. Αν το μάθουν και οι φίλοι μου η ζωή μου θα κινδυνεύει και από αυτούς. Πέντε εκατομμύρια ευρώ είναι ένα μεγάλο ποσόν και αυτός που θα το βάλει στο μάτι θα παραβλέψει έναν φίλο του.
Γυναίκα: Ω, μην μιλάς έτσι! Υπάρχουν και καλοί φίλοι. Δεν το ξέρεις αυτό; Αλήθεια, να σε ρωτήσω και κάτι άλλο. Κοπέλα έχεις;
Άντρας: Κοπέλα; Αν έχω; Έχω. Καλή, υπέροχη.
Γυναίκα: Την αγαπάς, ε;
Άντρας: Πάρα πολύ. Είναι σπουδαίο πλάσμα.
Γυναίκα: Βρε κάνε το εμβόλιο να τελειώνεις.
Άντρας: Αυτό φοβάμαι, ότι θα τελειώσω. Γι' αυτό και δεν κάνω το εμβόλιο, γι' αυτό το σκέφτομαι.
Γυναίκα: Θέλω να είσαι λίγο πιο αισιόδοξος. Δες τα πράγματα λίγο πιο θετικά. Απλό είναι. Εύκολο είναι.
Άντρας: Ήθελα να ήξερα πού βλέπεις το απλό και το εύκολο! Δύσκολο είναι, πολύ δύσκολο, πάρα πολύ δύσκολο.
Γυναίκα: Παναγία μου απελπισία! Να σου πω, η κοπέλα σου το ξέρει αυτό για το εμβόλιο;
Άντρας: Το ξέρει.
Γυναίκα: Και τι σου είπε; Να το κάνεις ή να μην το κάνεις;
Άντρας: Της είπα ότι θα το κάνω. Δεν της άφησα κάποιο περιθώριο ότι σκέφτομαι και να μην το κάνω.
Γυναίκα: Έπρεπε να της είχες πει την αλήθεια. Ο άνθρωπός σου είναι. Αλήθειες θα λέτε, Όχι ψέματα. Τέλος πάντων. Και κάτι άλλο. Ο θείος σου ήταν μεγάλος γιατρός, γιατί δεν του έχεις εμπιστοσύνη; Γιατί δεν πιστεύεις ότι αυτό το εμβόλιο έγινε για καλό; Άρα θα κάνεις το εμβόλιο, θα πάρεις τα πέντε εκατομμύρια ευρώ και μετά δεν θα είσαι ποτέ φτωχός. Γιατί ακόμα και αν σου τελειώσουν τα πέντε εκατομμύρια ευρώ θα έχεις κι άλλα. Θα βγάζεις συνεχώς λεφτά αφού θα έχεις εμβολιαστεί κατά της φτώχειας.
Άντρας: Μου αρέσει πολύ αυτή η συζήτηση!
Γυναίκα: Μην ειρωνεύεσαι!
Άντρας: Δεν ειρωνεύομαι καθόλου αλλά κάτι πρέπει να γίνει, τι όμως; Τι;
Γυναίκα: Κάτι θα βρούμε!
Άντρας: Είσαι πολύ αισιόδοξη!
Γυναίκα: Αφού δεν είσαι εσύ είμαι εγώ. Τι να κάνω;
Άντρας: Βρήκες τίποτα; Βρήκες;
Γυναίκα: Όχι ακόμα. Αλλά θα βρω. Σκέψου και εσύ όμως, Όχι μόνο εγώ.
Άντρας: Είμαι ο μόνος συγγενής βλέπεις και δεν έχω κάποιον να μου πει και μια κουβέντα παραπάνω για τον θείο μου. Να δω πιο καλά τι άνθρωπος ήταν, τι κουβαλούσε μέσα του.
Γυναίκα: Τον είχες δει ποτέ σου;
Άντρας: Μια φορά μόνο, πάνε πολλά χρόνια από τότε, πιτσιρικάς ήμουνα, εννιά χρόνων.
Γυναίκα: Θυμάσαι τίποτα από αυτόν;
Άντρας: Ε, ναι. Κάτι θυμάμαι, λίγο, όχι πολύ.
Γυναίκα: Σου έβγαζε κάτι καλό;
Άντρας: Βρε εσύ, καλός ήταν ο άνθρωπος. Καλός, αλλά πολύ αφιερωμένος στη δουλειά του. Μόνο για δουλειά μίλαγε, τίποτα άλλο δεν τον ένοιαζε.
Γυναίκα: Καλό είναι αυτό. Εσύ μίλαγες για δουλειά ποτέ σου;
Άντρας: Μίλαγα για δουλειά αλλά και για άλλα πράγματα.
Γυναίκα: Όπως;
Άντρας: Διασκέδαση, διασκέδαση και γλέντι. Γλέντι μέρα και νύχτα. Ωραίο πράγμα το γλέντι. Είμαι της καλοπέρασης, τι να κάνω; Περαστικοί είμαστε γλυκιά μου από εδώ. Και κανείς δεν ξέρει πότε τελειώνει το πέρασμά του.
Γυναίκα: Έτσι πιστεύεις για τη ζωή.
Άντρας: Έτσι πιστεύω, γιατί εσύ τι πιστεύεις; Δεν σου αρέσει το κέφι; Το γλέντι; Δεν αγαπάς τις ομορφιές της ζωής;
Γυναίκα: Καλά όλα αυτά αλλά εσύ το παράκανες.
Άντρας: Γιατί το παράκανα; Τη ζωή την έχουμε για να την χαρούμε, για να την χαιρόμαστε. Όχι να ζούμε με ερωτήσεις και απορίες. Ζούμε για να χαιρόμαστε.
Γυναίκα: Πού δουλεύεις;
Άντρας: Δουλεύω στη δουλειά μου.
Γυναίκα: Ε, αυτό σε ρωτάω καλέ μου, τι δουλειά κάνεις;
Άντρας: Ασφάλειες ζωής. Έχω πολύ μπλα μπλα για να καταφέρνω τους μελλοντικούς μου πελάτες. Τους πειθώ σχεδόν αμέσως, έχω λέγειν.
Γυναίκα: Και δουλεύεις πολύ;
Άντρας: Η αλήθεια είναι ότι πιο πολύ διασκεδάζω πάρα δουλεύω. Έχεις καταλάβει τη θεωρία μου.
Γυναίκα: Τη θεωρία σου την κατάλαβα, άλλο δεν κατάλαβα.
Άντρας: Τι δεν κατάλαβες;
Γυναίκα: Δεν κατάλαβα το τι θα κάνεις με το εμβόλιο.
Άντρας: Αχ, σε παρακαλώ μην μου το θυμίζεις. Θα υπάρχει λύση, δεν ξέρω ποια είναι η λύση του προβλήματος αυτού αλλά σίγουρα υπάρχει λύση.
Γυναίκα: Σκέφτηκες τίποτα;
Άντρας: Εγώ; Όχι. Δηλαδή κάτι σκέφτηκα αλλά δεν ξέρω αν μπορεί να γίνει.
Γυναίκα: Τι σκέφτηκες;
Άντρας: Δεν κάνεις εσύ το εμβόλιο να τελειώνουμε;
Γυναίκα: Αποκλείεται. Και σε παρακαλώ πάρα πολύ να μην το ξαναπείς. Αυτό δεν γίνεται.
Άντρας: Μα όταν λέω να κάνεις εσύ το εμβόλιο αντί για εμένα δεν εννοώ να το κανείς έτσι. Θα πάρεις και το δωράκι σου. Όχι δωράκι, τι δωράκι; Δώρο θα πάρεις, μεγάλο δώρο.
Γυναίκα: Δεν το θέλω το δώρο σου.
Άντρας: Μα, γιατί;
Γυναίκα: Βρε συ το χρήμα και η καλοπέραση δεν είναι τα πάντα στη ζωή. Εγώ θέλω να είμαι ευτυχισμένη.
Άντρας: Ε, να είσαι ευτυχισμένη, ποιος σε εμποδίζει;
Γυναίκα: Εσύ!
Άντρας: Γιατί σε εμποδίζω εγώ να είσαι ευτυχισμένη;
Γυναίκα: Γιατί άμα κάνω το εμβόλιο και πεθάνω τριάντα πέντε χρόνων κοπέλα, πώς θες να είμαι ευτυχισμένη;
Άντρας: Μα δεν θα πεθάνεις. Μην το σκέφτεσαι.
Γυναίκα: Ε, τότε κάνε εσύ το εμβόλιο. Δεν θα πεθάνεις. Μην το σκέφτεσαι. Εγώ φεύγω. Γεια σου.
Άντρας: Ε, στάσου! Πού πας; Ακόμα δεν βρήκαμε λύση.
Γυναίκα: Με προσέβαλες και φεύγω.
Άντρας: Συγνώμη, συγνώμη. Δεν ήθελα να σε προσβάλω.
Γυναίκα: Δεν ήθελες να με προσβάλεις όμως με προσέβαλες. Ντροπή σου! Δύο μέτρα άντρας!
Άντρας: Εντάξει, έχεις δίκαιο. Άσε, το σκέφτηκα. Θα κάνω εγώ το εμβόλιο. Και μάλιστα γρήγορα. Άλλωστε μία ψυχή που είναι να βγει ας βγει να τελειώνουμε, έτσι δεν λένε;
Γυναίκα: Επιτέλους! Νιώθω ότι τέλος πάντων έστω και τώρα ενηλικιώθηκες. Μπράβο! Είμαι περήφανη για σένα.
Άντρας: Και εγώ για σένα, αλήθεια σου λέω. (χτυπάει το τηλέφωνο, το σηκώνει) Ναι.
Αντρική φωνή: Καλησπέρα σας αγαπητέ μου κύριε.
Άντρας: Ποιος είστε;
Αντρική φωνή: Από το χημείο είμαι αγαπητέ μου. Είστε τυχερός, μπράβο σας. Έγινε η ανάλυση για τα συστατικά του εμβολίου. Κάντε το και δεν θα πάθετε το παραμικρό.
Άντρας: Πώς το ξέρετε αυτό;
Αντρική φωνή: Μα έγινε η ανάλυση σας είπα. Το εμβόλιο έχει μέσα μόνο νερό και ζάχαρη. Θα πάρετε πέντε εκατομμύρια ευρώ για να βάλετε στον οργανισμό σας νερό και ζάχαρη. Είστε τυχερός!
Άντρας: Νερό ωραία. Νερό και ζάχαρη.
Γυναίκα: Θες να σου φέρω νερό και ζάχαρη;
Άντρας (κλείνει το τηλέφωνο): Νερό και ζάχαρη έχει μέσα το εμβόλιο.
Γυναίκα: Ε, λοιπόν εσύ είσαι πολύ τυχερός.
Άντρας: Είμαι τυχερός και δεν το ήξερα.
Γυναίκα: Πάντως εμένα να μην με ξεχάσεις ποτέ. Το ακούς; Πότε.
Άντρας: Τώρα που σε βρήκα δεν θα σε χάσω ποτέ. Αλλά αλήθεια ποια είσαι;
Γυναίκα: Η συνείδησή σου, ανόητε. Η συνείδησή σου!
Γέλια και αγκαλιές
Σκοτάδι
Copyright © Μάνος Καραβασίλης All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο Δημήτρη Πετρολέκα (Ο ποδηλάτης, 2022)
