Ρόζας Βλαχογιάννη
Απ' το να γυρνώ αγρίμι
σ' άγνωστους δρόμους,
κάλιο η μιζέρια στο κλουβί μου
Δύσκολοι οι καιροί
γι' ατίθασα πνεύματα.
Λουφάζει η απελπισία
κρυμμένη βαθιά στο στέρνο,
μαθαίνει υπομονή, άγριους ανέμους,
τα σ' αγαπώ και φεύγω.
Κι όλο πονά σφίγγοντας τα δόντια
κι όλο θλίβεται περισσότερο…
για τ' αγρίμια που γυρνούν μονάχα
γράφοντας σε τοίχους ουρλιαχτά,
για κείνα που ημέρεψαν,
για σένα τέλος, που ξεγελάς τη μοναξιά σου.
Σκούρα τα μαντάτα,
για τους απανταχού της γης απελπισμένους…
🍃
Copyright ©️ Ρόζα Βλαχογιάννη All rights reserved, Οκτώβριος 2022
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Συνοδεύεται από έργο Κώστα Ευαγγελάτου (Καρτερική μορφή της Ιωνίας)
