Ένας λαβύρινθος
Γιάννη Σμίχελη
Στ μέρος
7
Μήτε η Λινά ούτε Κάπα
Πήγες να το παίξεις Γιόλα
Και σου πέταξα στα μούτρα
Το σπιντάκι.
Εμείς, η γενιά της «πάρτης μου»
Στον αφρό του φραπέ
Μάθαμε κολύμπι
Κι ανεβαίναμε στο καλαμάκι
Ν' αγναντέψουμε τον ορίζοντα
Είχαμε μόνο μια λύση
Να γλιτώσουμε από την αυτοαπαξίωσή μας,
Την καταστροφή του σκοτεινού έρωτα.
Ειδικά οι άνδρες της
Μ' απέχθεια στις πατρικές συμβουλές
Και δυσπιστία στην μητρική υποκρισία
Πετάξαμε τα σκήπτρα
Και χωθήκαμε στην αγκαλιά
Ενός αφηνιασμένου θηλυκού
Μ' ακονισμένα τα μαχαίρια
Στην αιώνια φυλακή της πατριαρχίας.
Κι αφού μας πετσόκοψε
Αναστηθήκαμε στην ερημιά μας
Για ένα άγνωστο
Που τόσο πολύ τρομάζει.
Μια ματαιότητα με πολύ σιρόπι,
Η ομορφιά σου δεν σε κράτησε στο ύψος της
Τα χνάρια της βαρύ φορτίο
Το πέταξες στην επόμενη γενιά
Από τη δειλία σου.
Άντε να τους διδάξεις τώρα
Την αξία της αισθητικής.
Καλά κρασιά!
🍃
8
Σε μια μετωπική σεξουαλικών ορμών
Στην μοιραία συνάντηση ασυνειδήτων
Με της υποκρισίας το σκηνικό
Εσύ γδυνόσουν θεατρινίστικα
Κι εγώ ξεβρακώθηκα.
Η συμμορία
Αυνανίζεται στο κατανυκτικό σπήλαιο
Της σοφονείρωξης,
Ακονίζει τα πουλιά της
Και τα χώνει στα μυαλά
Του φοιτηταριού.
Μες στην τρελή χαρά
Πανηγυρίζει για την αναπαραγωγής της
Και σκατούλες λιάζονται στο φοινικόδασος.
Μπρος στην μεγάλη αταραξία
Ένας μπουρλοτιέρης πετάει πυροτεχνήματα
Στο διάστημα
Η μεγάλη αποστολή ξεκινάει
Του διαόλου τα παιδιά
Να φυτέψουν χασισόδεντρα.
Το μέλλον της γενιάς
Ο μηρυκασμός της κουτοπονηριάς
Στο διηνεκές
Ακολουθεί η δολιότητα με το μανουάλι
Της αθωότητας
Και το κερασάκι στην τούρτα
Ένας βρυκόλακας με το εξαπτέρυγο
Της θυσίας
🍃
Copyright © Γιάννης Σμίχελης All rights reserved, 2022
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Συνοδεύεται από έργο Chris Long (Lingering Storm)
Το κείμενο ξεκινά από εδώ