Πώς σας ήρθε η ιδέα;
Γεωργία Δάρτση: Παρατηρώντας τους ανθρώπους και ερμηνεύοντας με τον δικό μου τρόπο τις συμπεριφορές τους.
Πού γράψατε το βιβλίο σας;
Γ.Δ.: Στην κουζίνα του σπιτιού μου ως επί το πλείστον. Έχω ένα μεγάλο φωτεινό παράθυρο μπροστά μου και ταξιδεύω. Και στη βεράντα μου.
Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Γ.Δ.: Τριάμισι χρόνια.
Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Γ.Δ.: Είναι οι σκέψεις περισσότερο, εννέα ανθρώπων τις οποίες κρατούν για τον εαυτό τους και αυτό έχει πολλές φορές ολέθρια αποτελέσματα τόσο για τους ίδιους όσο και για τους δικούς τους ανθρώπους. Το ένατο πρόσωπο, η Άνια, διαφέρει απ' όλους και κινείται σε τελείως δικούς της δρόμους. Αποτελεί καταλύτη και κρίκο στη σύνδεση τον ηρώων. Η οποία σύνδεση οδηγεί και στη λύτρωσή τους.
Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Γ.Δ.: Τις σκέψεις αυτών των ανθρώπων που παρότι είναι μοναδικοί όπως όλοι μας, αυτές είναι κοινές. Αυτό το βρίσκω μαγικό. Νομίζω ότι αν το καταλαβαίναμε, όλα θα ήταν πιο απλά και άρα πιο όμορφα. Τόσο για μας αλλά και για αυτούς που αγαπάμε.
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Γ.Δ.: Η Ρέα νομίζω. Ενώ δεν μου ταιριάζει σαν προσωπικότητα την αγάπησα περισσότερο από όλους.
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Γ.Δ.: Νομίζω ότι προσφέρει μια μικρή λύτρωση για τον καθένα μας. Εντελώς προσωπική.
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Γ.Δ.: Ο θάνατος.
Φοβάστε...
Γ.Δ.: Τον πόνο.
Αγαπάτε...
Γ.Δ.: Τους ανθρώπους.
Ελπίζετε...
Γ.Δ.: Σε μικρά καθημερινά γέλια, ανέμελα.
Θέλετε...
Γ.Δ.: Να ερωτευτώ.
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Γ.Δ.: Δεν ξέρω. Ελπίζω όλοι.
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Γ.Δ.: Γιατί θα βρούμε όλοι κάτι από μας.
Γιατί δεν πρέπει;
Γ.Δ.: Κανένας λόγος.
Πού/πώς μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Γ.Δ.: Στις εκδόσεις Ελκυστής.
Πού μπορούμε να βρούμε εσάς;
Γ.Δ.: Στο dartshgeo@yahoo.gr.
Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Γ.Δ.: Το κόκκινο.
Ποια μουσική;
Γ.Δ.: Η instrumental μουσική νομίζω δημιουργεί ατμόσφαιρα που το τυλίγει σαν αγκαλιά.
Ποιο άρωμα;
Γ.Δ.: Το μοναδικό της κανέλας.
Ποιο συναίσθημα;
Γ.Δ.: Πάντα ο έρωτας.
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Γ.Δ.: Ταινία. Ίσως πιο εύκολα.
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Γ.Δ.: Ηθοποιός.
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Γ.Δ.: Κανέναν συγκεκριμένα. Μου αρέσει το αστυνομικό θρίλερ.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Γ.Δ.: Ναι, υπάρχει ένας συγγραφέας. Ο Jack London. Με έχει συγκλονίσει. Με το βιβλίο του «Μάρτιν Ίντεν».
Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;
Γ.Δ.: Είναι αλληλεπίδραση. Κάποτε γίνομαι ήρωας και αφήνομαι στα πάθη του, κι άλλοτε δίνω στον ήρωα κάτι από μένα.
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Γ.Δ.: Φαντασία και πάθος.
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Γ.Δ.: Δεν ξέρω. Περίεργες εποχές ζούμε. Ελπίζω η λογοτεχνική του αξία.
Τι την αποτυχία;
Γ.Δ.: Το ίδιο.
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Γ.Δ.: Το μέτρο νομίζω αποτελεί, όπως και στα πάντα γύρω από τη ζωή μας, την αρτιότερη επιλογή.
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Γ.Δ.: «Εγώ, η Άννα». Υποσημείωση: Δεν με λένε Άννα. Θα ήθελα πολύ όμως.
Η Γεωργία Δάρτση απαντά στο ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ για το βιβλίο της, Θέλω να μου μιλήσει, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ελκυστής. Στο οπισθόφυλλο διαβάζουμε:
Οχτώ βασικοί ήρωες, σε τέσσερις γάμους. Μια ένατη ηρωίδα, γυναίκα καταλύτης, που εμπλέκεται σχεδόν σε όλες τις σχέσεις, στην πορεία της ζωής τους με διαφορετικό τρόπο.
Αυτό που προσπαθώ να φωνάξω μέσα από το κείμενο είναι οι σκέψεις των ανθρώπων αυτών που μένουν κλεισμένες μέσα τους, επηρεασμένες από τις χειριστικές και πολύ ισχυρές τους αισθήσεις, αλλοιώνοντας τη λογική αλλά και το συναίσθημα. Ακόμη περισσότερο όταν τα βιώματα της πρώιμης ηλικίας έχουν πολλά κενά ή είναι στιγματισμένα. Μετά έρχεται η σιωπή.
Η ένατη ηρωίδα, η Άνια, δεν βιώνει αυτή την εμπλοκή. Ζει και κινείται σε δικά της πλαίσια. Απαθανατίζει τις ζωές των άλλων. Βλέπει καθαρά. Κινείται ελεύθερη ανάμεσά τους.
Η Γεωργία Δάρτση γεννήθηκε στις 24 Απριλίου 1966 στην Καστανερή του νομού Κιλκίς. Σπούδασε στη Σχολή Νηπιαγωγών Καρδίτσας και συνέχισε τις σπουδές της για δύο επιπλέον χρόνια στο Παιδαγωγικό Τμήμα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ακολούθησαν άλλα δύο χρόνια μετεκπαίδευσης στην Ειδική Αγωγή. Τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια εργάζεται στη δημόσια εκπαίδευση, έχοντας διδάξει σε αρκετά νηπιαγωγεία της χώρας. Ζει στα Διαβατά Θεσσαλονίκης και έχει δύο παιδιά. Στο koukidaki θα βρείτε το διήγημά της, Του πολέμου τα χρώματα. Στην εργογραφία της περιέχεται το παιδικό βιβλίο Η φαλάκρα του μπαμπά.
