Χρήστου Ντικμπασάνη
Το βλέμμα μου παγώνει
στο άνοιγμα των οριζόντων
Σπάζω την παγερή σιγή
Ενώνω τα χέρια μου
Η στάση της προσευχής μου
ματώνει ακαριαία τις ελπίδες μου
Οι ιερές λέξεις θανατώνουν
τις ημέρες των ανθρώπων
Θηλιά στο λαιμό μου
οι συλλαβές που φορούν φωτοστέφανο
Μαραζώνουν το μέλλον μου,
τα οράματα της ζωής μου
Τα συνθήματα της νιότης μου
έχουν ξεβάψει πια
Ματωμένα κείτονται τα όνειρά μου
Το αίμα τους αχνίζει ζεστό
Η μνήμη μου σφαγιάζεται
απ' τις εικόνες της σιωπής
Ακάνθινοι σταυροί προσμένουν
ανυπόμονα τους ημιθανείς μου πόθους
🍃
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2022
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Συνοδεύεται από έργο Γιώργου Αναστασιάδη (This is NOT Ithaca, 2022)
