Πώς σας ήρθε η ιδέα;
Μαρία Λιβυκού: Η ιδέα γεννήθηκε μέσα από δικά μου βιώματα τα οποία με πόνεσαν, με αγανάκτησαν και με θύμωσαν κατά καιρούς. Μεγαλώνοντας όμως και γνωρίζοντας τις ιστορίες ανθρώπων με τους οποίους έτυχε να συναναστραφώ, κατάλαβα πως ο αδερφικός πόλεμος είναι ένα φαινόμενο που υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει όσο οι άνθρωποι θα αφήνουν τον εγωισμό τους να καθοδηγεί τις πράξεις τους. Θέλησα λοιπόν μέσα από τις ιστορίες των ηρώων μου να εκφράσω κάποιες από τις απόψεις μου πάνω στο θέμα αυτό.
Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Μ.Λ.: Η συγγραφή αυτού του βιβλίου πήρε περίπου δύο χρόνια για να ολοκληρωθεί. Η πανδημία του covid 19 όπως ήταν φυσικό είχε επηρεάσει και τη δική μου ψυχολογία αρνητικά και υπήρξαν στιγμές που η απογοήτευση γινόταν ένα μεγάλο εμπόδιο στην έμπνευση η οποία αρνιόταν πεισματικά να έρθει. Ολοκληρώθηκε όμως κι αυτό με χαροποιεί αφάνταστα αφού αποδεικνύει περίτρανα πως κάθε στόχος μπορεί να γίνει εφικτός αρκεί να θέλουμε πραγματικά να δουλέψουμε σκληρά για να τον πετύχουμε.
Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Μ.Λ.: Το «Αίμα αδερφικό» είναι ένα βιβλίο που περιγράφει καταστάσεις ρεαλιστικές και συναισθήματα με τα οποία θα μπορούσαν να ταυτιστούν πολλοί άνθρωποι και κυρίως εκείνοι που είχαν την τύχη να έχουν αδέρφια.
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Μ.Λ.: Μέσα από τις σελίδες του μυθιστορήματος αυτού προσπαθώ να προσεγγίσω την πολυτάραχη αδερφική σχέση και κυρίως την αμφιθυμία που υπάρχει ανάμεσα στ' αδέρφια. Την αντιπαλότητα δηλαδή, τον αέναο ανταγωνισμό, το μίσος πολλές φορές, αλλά κυρίως την αδερφική αγάπη που πιστεύω ακράδαντα πως όσο κι αν την ταλαιπωρήσουν όλα τα παραπάνω δεν πεθαίνει ποτέ κι είναι αυτή που οδηγεί στη συναδέλφωση στο τέλος. Περιγράφω επίσης σκέψεις και συναισθήματα όσον αφορά τη στάση και τη συμπεριφορά των γονιών απέναντι στα παιδιά τους, η οποία πολλές φορές μπορεί να γίνει βασική αφορμή για να διασπαστεί αυτός ο τόσο σημαντικός αδερφικός δεσμός. Μέσα από τις ιστορίες της Θάλειας, του Κωστή και της Αναστασίας προσεγγίζονται επίσης κι άλλα κοινωνικά θέματα τα οποία πιστεύω πως θα αγγίξουν τον αναγνώστη βαθιά.
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Μ.Λ.: Κάθε βιβλίο είναι ένα ταξίδι. Το πόσο απολαυστικό μπορεί να είναι αυτό το ταξίδι και τι μπορεί να προσφέρει στον κάθε αναγνώστη εξαρτάται από τις εμπειρίες και τα βιώματά του. Στόχος δικός μου ήταν να κάνω τους αναγνώστες, που στάθηκαν πιο τυχεροί από κάποιους άλλους κι έχουν αυτήν την όμορφη αδερφική παρέα στη ζωή, να σκεφτούν δυο φορές πριν αποφασίσουν να γκρεμίσουν τις γέφυρες που τους ενώνουν με τ' αδέρφια τους· ή πως δεν είναι ποτέ αργά να τις ξαναχτίσουν αυτές τις γέφυρες και να ζήσουν ξανά όμορφες στιγμές συναδελφωμένοι.
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Μ.Λ.: Αγωνιώ πάντα για το μέλλον, την τύχη, την ψυχική και σωματική υγεία των ανθρώπων που αγαπώ.
Φοβάστε…
Μ.Λ.: Φοβάμαι την αρρώστια του μυαλού και του σώματος.
Αγαπάτε...
Μ.Λ.: Αγαπάω το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας και οποιαδήποτε μορφή σωματικής άσκησης.
Ελπίζετε...
Μ.Λ.: Ελπίζω σ' ένα καλύτερο αύριο για τα νέα παιδιά, το μέλλον αυτού του κόσμου.
Θέλετε...
Μ.Λ.: Θέλω να ζω όμορφες στιγμές με τους ανθρώπους που έχω επιλέξει να είναι συνοδοιπόροι μου στα εύκολα και τα δύσκολα.
Πού/πώς μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Μ.Λ.: Από όλα τα βιβλιοπωλεία της Ελλάδας, αλλά και από το e-shop του εκδοτικού οίκου Ελκυστής.
Πού μπορούμε να βρούμε εσάς;
Μ.Λ.: Τα τελευταία δεκαοκτώ χρόνια ζω μόνιμα στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, το Ηράκλειο της Κρήτης. Νέα όσον αφορά τα βιβλία μου μπορείτε να παρακολουθείτε ακολουθώντας τον σύνδεσμο στο facebook.
Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Μ.Λ. Το κόκκινο, το χρώμα του αίματος, αλλά και εκείνου που συμβολίζει την αγάπη, την ενότητα, το θυμό και την ορμή, στοιχεία που περιγράφονται κατά κόρον μέσα στο βιβλίο.
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Μ.Λ.: Ταινία ίσως ή τηλεοπτική σειρά.
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Μ.Λ.: Εκτός από συγγραφέας είμαι και εκπαιδευτικός. Διδάσκω αγγλικά σε μαθητές όλων των ηλικιών.
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Μ.Λ.: Τη Σόφη Θεοδωρίδου και τον Σπύρο Πετρουλάκη από τους Έλληνες συγγραφείς και την Daniel Steel από τους ξένους.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Μ.Λ.: Δεν μπορώ να πω με σιγουριά αν έχει επηρεάσει τον τρόπο γραψίματός μου κάποιος από τους συγγραφείς που έχω διαβάσει. Αυτό που μπορώ να πω σίγουρα όμως είναι πως με έκαναν να λατρέψω τη συγγραφή και να τολμήσω να δοκιμάσω κι εγώ τα φτερά μου μέσα σ' αυτόν τον χώρο της όμορφης δημιουργίας.
Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;
Μ.Λ.: Μέχρι στιγμής στα τρία βιβλία που έχω γράψει, εγώ είμαι εκείνη που ορίζω τις τύχες των ηρώων μου. Βέβαια, ο χαρακτήρας που έχω επιλέξει για τον καθένα απ' αυτούς μπορεί να προδιαγράψει το τέλος που θα δώσω.
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Μ.Λ.: Η φαντασία είναι σίγουρα βασική προϋπόθεση κι ένα δυνατό όπλο για να ξεκινήσει κάποιος να γράφει. Η εμπειρία όμως απ' την άλλη πλευρά, είναι απολύτως απαραίτητη για να εξελιχθεί και να γίνει καλύτερος.
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Μ.Λ.: Θα έλεγα πως πρώτα απ' όλα πρέπει να αρέσει η ιστορία και το γράψιμο του συγγραφέα, για να μπορέσει να κρατήσει το ενδιαφέρον του αναγνώστη αμείωτο απ' την αρχή μέχρι το τέλος. Βασικός παράγοντας όμως ταυτόχρονα είναι και το πόσο καλά διαφημίζεται το βιβλίο από τον εκάστοτε εκδοτικό οίκο. Θεωρώ πως είναι ο μόνος τρόπος για να γίνει γνωστό στο ευρύτερο κοινό.
Τι την αποτυχία;
Μ.Λ.: Η έλλειψη των παραπάνω, αλλά και πάλι τα πάντα είναι υποκειμενικά. Όπως το τι αρέσει και τι δεν αρέσει σε κάποιον. Παράλληλα, ένα καλά διαφημισμένο βιβλίο μπορεί να μην έχει την αναμενόμενη απήχηση στο κοινό. Επίσης ο κόσμος τείνει να διαβάζει τους γνωστούς συγγραφείς, οπότε ένα βιβλίο όσο καλογραμμένο και να είναι από κάποιον άγνωστο συγγραφέα μπορεί εύκολα να περάσει στα αζήτητα.
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Μ.Λ.: Δεν βλέπω πως η αστείρευτη αγάπη για τα βιβλία και το διάβασμα μπορεί να γίνει κατάχρηση. Η απόκτηση της γνώσης, μόνο θετικά μπορεί να συμβάλει στη διαμόρφωση του χαρακτήρα ενός ανθρώπου.
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Μ.Λ.: Αγάπα τη ζωή κι αντιμετώπιζε με πείσμα τις δυσκολίες της.
Η Μαρία Λιβυκού απάντησε το ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ για το μυθιστόρημά της, Αίμα αδερφικό, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής. Στην υπόθεση διαβάζουμε:
Τρία αδέρφια. Η Θάλεια, ο Κωστής και η Αναστασία. Τρεις διαφορετικές προσωπικότητες με ένα εκρηκτικό μείγμα συναισθημάτων ο καθένας. Τι τους ένωσε και τι τους χώρισε σε μια ζωή που δεν τους χαρίστηκε; Τι τους πόνεσε βαθιά και τι τους έφερε πάλι κοντά για να παλέψουν να σώσουν την ψυχή τους;
Η Θάλεια, η μεγαλύτερη εκ των τριών, είναι εκείνη που με πάθος προσπαθεί, ν’ αποτρέψει κάθε κακό που έχει ως στόχο τ’ αδέρφια της. Η αγάπη της γι’ αυτά δεν έχει τέλος, ακόμα και όταν ανταποδίδεται με αχαριστία.
Ο Κωστής, ο δευτερότοκος γιος της οικογένειας, έχει την πρώτη θέση στην καρδιά των γονιών τους, γεγονός το οποίο τροφοδοτεί τον εγωισμό του σε τέτοιο βαθμό, που δεν μπορεί να δει τις καταστροφικές συνέπειες στη σχέση του με τις αδερφές του.
Η Αναστασία είναι η τρίτη στη σειρά, αλλά η πρώτη στην καρδιά του Κωστή και της Θάλειας απ’ τη στιγμή που γεννήθηκε. Αγαπήθηκε πολύ κι απ’ τους δύο, αλλά η αγάπη τους δεν στάθηκε ικανή να την κάνει ν’ αγαπήσει την ίδια τη ζωή. Ένας αδικοχαμένος έρωτας, η στροφή στις καταχρήσεις και τα ναρκωτικά την έφτασαν μέχρι τον πάτο και τίποτα δεν φαινόταν να μπορεί ν’ αναστρέψει την καταστροφική πορεία της.
Θα μπορέσει η αγάπη για το αδελφικό αίμα που τους συνδέει να υπερπηδήσει εμπόδια, πάθη, έχθρα κι ανταγωνισμό κι οι τρεις τους να πορευτούν και πάλι μαζί στη ζωή;
Η Μαρία Λιβυκού γεννήθηκε στην Άνω Βιάννο, Ηρακλείου Κρήτης, το 1963. Το 1981 έφυγε για σπουδές στη Βοστόνη των Ηνωμένων Πολιτειών. Το 1983 πήρε τη μετεγγραφή στο δεύτερο έτος του τμήματος της Αγγλικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου των Αθηνών, απ’ όπου και αποφοίτησε το 1987. Από το 1993 εργάζεται ως καθηγήτρια σε σχολείο της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στο Ηράκλειο, όπου και ζει μόνιμα. Το Λιβυκό Πέλαγος είναι η θάλασσα κοντά στην οποία μεγάλωσε και όπου της αρέσει να περνάει τα καλοκαίρια της. Λατρεύει το απέραντο γαλάζιο της και είναι ένα από τα λίγα πράγματα που ηρεμούν την ψυχή και το σώμα της. Ως εκ τούτου, το «Λιβυκού» θέλησε να είναι το ψευδώνυμο που θα τη συνοδεύει στη συγγραφική της πορεία. Το πραγματικό της επίθετο είναι «Κοντονασάκη». Η συγγραφή ήταν μια επιθυμία ζωής κι ένας τρόπος για να εκφράσει συναισθήματα και απόψεις για πράγματα και καταστάσεις που πολλές φορές την έκαναν να χαίρεται, να λυπάται, να αγανακτεί ή να θυμώνει. Μέσα από τον κόσμο της μυθοπλασίας και μαζί με τους ήρωες των βιβλίων της φτιάχνει τον δικό της καλύτερο κόσμο, μέσα στον οποίο κυριαρχεί η ψυχική δύναμη, η ελπίδα και η αγάπη. Το γράψιμο τη γαληνεύει και ταυτόχρονα απελευθερώνει το μυαλό της από οτιδήποτε μπορεί να το κρατάει στάσιμο. Τον Οκτώβριο του 2018 εκδόθηκε το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο «Ένας άνισος αγώνας» εμπνευσμένο από τη γυναίκα και τον αγώνα που δίνει καθημερινά για να αντεπεξέλθει στις αντιξοότητες, που η ζωή φέρνει στον δρόμο της. Το 2019 εκδόθηκε το δεύτερό της μυθιστόρημα με τίτλο «Ισμήνη», από τις εκδόσεις Ελκυστής. Το «Αίμα αδερφικό» είναι το τρίτο της μυθιστόρημα που βασίζεται στην πολύπλοκη αδερφική σχέση και στην αμφιθυμία που υπάρχει ανάμεσα στ’ αδέρφια.
