Πώς σας ήρθε η ιδέα;
Κωνσταντίνος Γρηγοριάδης: Κατ' αρχάς σας ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία στην ιστοσελίδα σας. Η ιδέα για το βιβλίο μου «Συνοικία Αγία Φωτεινή» συνέβη, όταν αναζητώντας στο διαδίκτυο πληροφορίες για αυτήν την ιστορική συνοικία, που ήταν κάποτε η δεύτερη σε μέγεθος μετά την συνοικία της Τούμπας, διαπίστωσα ότι ελάχιστες πληροφορίες υπάρχουν. Έτσι σκέφτηκα να γράψω αυτό το βιβλίο και να προσφέρω στον αναγνώστη πληροφορίες για την συνοικία όπου γεννήθηκα, μεγάλωσα και πέρασα ευτυχισμένα παιδικά χρόνια.
Πού γράψατε το βιβλίο σας;
Κ.Γ.: Εάν εννοείτε τον χώρο που χρησιμοποίησα, θα έλεγα παντού. Στην κουζίνα, στο γραφείο μου, στο σαλόνι, ακόμα και στο μπαλκόνι.
Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Κ.Γ.: Ένα ραντεβού σε μια ιστορική συνοικία που δεν υπάρχει σήμερα.
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Κ.Γ.: Η συνοικία Αγία Φωτεινή ήταν μια συνοικία που την κατοικούσαν πρόσφυγες με διαφορετικές κουλτούρες, που συμβίωναν αρμονικά μεταξύ τους. Υπήρχε μεγάλη φτώχεια, παρ όλα αυτά πιστεύω ότι οι κάτοικοι ζούσαν περισσότερο ευτυχισμένοι απ' ό,τι στη σημερινή εποχή.
Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Κ.Γ.: Το ότι είχα τη δυνατότητα να προσφέρω στον αναγνώστη πληροφορίες για μια συνοικία, παρατηρώντας με τα χαρούμενα μάτια ενός παιδιού.
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Κ.Γ.: Θα έλεγα υπάρχουν τρεις ήρωες. Ο παππούς μου, ο πατέρας μου και η μητέρα μου, που είναι και οι πρωταγωνιστές του βιβλίου.
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Κ.Γ.: Τη χαρά που πήρε ένα παιδί παίζοντας και μεγαλώνοντας σε μια συνοικία, παρατηρώντας γύρω του και ζώντας έναν κόσμο μεγάλων.
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Κ.Γ.: Ότι ο χρόνος δεν είναι ποτέ αρκετός να τελειώσω τις δουλειές μου.
Φοβάστε...
Κ.Γ.: Φοβάμαι ότι ίσως η ζωή δεν μου δώσει τον χρόνο να ολοκληρώσω κάτι που άρχισα. Η ζωή είναι θανατηφόρα, πρέπει να την ζούμε όμως, όσο περισσότερο όμορφα γίνεται μέχρι να τελειώσει.
Αγαπάτε...
Κ.Γ.: Αγαπώ τη ζωή, τον άνθρωπο, τη φύση, τα λουλούδια, τα ζώα και ό,τι δημιούργησε ο καλός Θεούλης.
Ελπίζετε...
Κ.Γ.: Ελπίζω να έχουμε όλοι μας ένα αύριο καλύτερο από το σήμερα.
Θέλετε...
Κ.Γ.: Θα ήθελα να καταλάβουμε όλοι μας πως ό,τι αγαπάμε βρίσκεται σε αυτόν τον πλανήτη. Ας τον προσέξουμε, διότι δεν έχουμε τη δυνατότητα να μεταναστεύσουμε σήμερα σε κάποιον άλλον.
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Κ.Γ.: Αυτοί που μπορούν να παρατηρούν τον κόσμο συνεχώς, με τα μάτια και τη χαρά ενός μικρού παιδιού.
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Κ.Γ.: Το βιβλίο είναι σαν μια κινηματογραφική ταινία που την έγραψε και την σκηνοθέτησε ένα παιδί.
Γιατί δεν πρέπει;
Κ.Γ.: Η ζωή είναι πάντα γλυκόπικρη. Ό,τι ανήκει σε αυτήν έχει μια αρχή και ένα τέλος. Απόλαυσε το ταξίδι και αγνόησε το τέλος, είναι δεδομένο ότι κάποτε θα έρθει και η σειρά του.
Πού/πώς μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Κ.Γ.: Σε όλα τα ενημερωμένα βιβλιοπωλεία, αναζητώντας το με το όνομά του στις μηχανές αναζήτησης· επίσης και στον εκδοτικό μου οίκο, τον Ελκυστή.
Πού μπορούμε να βρούμε εσάς;
Κ.Γ.: Στο Φ.Β αναζητώντας Κωνσταντίνος Γρηγοριάδης (συγγραφέας) ή παίρνοντας το email και το τηλέφωνο μου από τον εκδοτικό μου οίκο.
Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Κ.Γ.: Το πράσινο, το χρώμα της ελπίδας.
Ποια μουσική;
Κ.Γ.: Οποιαδήποτε κάνει κάποιον να ταξιδεύει.
Ποιο άρωμα;
Κ.Γ.: Το άρωμα της φύσης μετά τη βροχή.
Ποιο συναίσθημα;
Κ.Γ.: Αγάπη.
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Κ.Γ.: Κινηματογραφική ταινία.
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Κ.Γ.: Ερευνητής, οτιδήποτε.
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Κ.Γ.: Όλους τους φιλοσόφους.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Κ.Γ.: Θα έλεγα ότι ο τρόπος ζωής του καθενός είναι μια προσωπική επιλογή. Γράφω κάνοντας εξομολόγηση στον εαυτό μου.
Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;
Κ.Γ.: Και τα δύο μπορούν να συμβούν.
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Κ.Γ.: Και τα δύο είναι απολύτως απαραίτητα.
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Κ.Γ.: Η απλή γλώσσα, με τις ελάχιστες –το δυνατόν– περιγραφές, για να μην γίνει κουραστικό στον αναγνώστη.
Τι την αποτυχία;
Κ.Γ.: Το να είναι πολύ αναλυτικό, γίνεται κουραστικό. Το πιθανότερο είναι να το εγκαταλείψεις…
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Κ.Γ.: Όχι, ποτέ η ανάγνωση δεν οδηγεί σε κατάχρηση. Αντίθετα είναι άμεση εμπειρία ζωής.
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Κ.Γ.: Η ζωή σου είναι μια και μοναδική, ζήσε την και απόλαυσέ την σαν παιδί.
Ο Κωνσταντίνος Γρηγοριάδης απάντησε το ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ για το βιβλίο του, Συνοικία Αγία Φωτεινή, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ελκυστής. Στην περίληψη διαβάζουμε: Το βιβλίο αυτό περιγράφει τη συνοικία, τις δραστηριότητες και τον τρόπο ζωής των κατοίκων, παρατηρώντας με τα μάτια ενός παιδιού. Αναφέρεται στις περιπλανήσεις και διαδρομές των προγόνων του και μιλάει για τα παιδικά χρόνια του συγγραφέα, μεγαλώνοντας στη γειτονιά αυτήν. Η αφήγηση του παρελθόντος βιώνεται σαν εμπειρία στο παρόν με κάθε λεπτομέρεια. Τα γεγονότα αναβιώνουν στο μυαλό σαν μια κινηματογραφική ταινία που εκτυλίσσεται από την αρχή μέχρι το τέλος στην ιστορική συνοικία του κέντρου της Θεσσαλονίκης, την Αγία Φωτεινή.
Ο Κωνσταντίνος Θ. Γρηγοριάδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Ποιήματά του έχουν βραβευτεί και μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Τα ποιήματα αυτά συμπεριλαμβάνονται σε ανθολογίες ποιημάτων, ταχυδρομικές κάρτες και σελίδες του διαδικτύου σχετικές με ποίηση. Από τις εκδόσεις Ελκυστής κυκλοφόρησε και η συλλογή Αγαπητή ψυχή μου...
