Χρήστου Ντικμπασάνη
Δεν είναι χαμένος ο δρόμος των άστρων
Παντού υπάρχουν ίχνη των ονείρων μας
που κάναμε πριν ξεκινήσουμε
για το μεγάλο βύθισμα στο Σύμπαν
Από τότε ίδια τραγουδάμε,
ίδια χορεύουμε, ίδια ερωτευόμαστε
Απ' το στόμα μας βγαίνουν φωτιές
Ο πόθος μας μεθάει τον έρωτα
και ο μεθυσμένος χρόνος
προσμένει την αγάπη να γεράσει
περιεργαζόμενη φθηνά οράματα μέλλουσας ζωής
Οι ματιές μας φθείρονται
κινούμενες ανάμεσα στο πάθος και την προδοσία
Μέσα στον άδειο θαλαμίσκο μας
παραφυλούν τώρα οι τύψεις,
γιατί δεν τολμήσαμε ν' απολαύσουμε
τις τελευταίες αναπνοές της ζωής μας
Ατέλειωτο ταξίδι η ζωή
Πόσο ν' αντέξουμε μόνοι και λαβωμένοι;
🍃
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2022
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Συνοδεύεται από πίνακα Αγάπης Φεσατίδου-Ψαρράκη
