Ο Βαγγέλης Κατσούπης, ένα μικρό βιογραφικό του οποίου υπάρχει στο τέλος του άρθρου, περιπλέκει πέντε διαφορετικές ιστορίες, οι οποίες τελικά, είναι άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους.
Ο Περίβουλος, αποφασίζει να ζήσει απομονωμένος σε ένα πέτρινο καλύβι, κυνηγώντας και ψαρεύοντας. Απρόσμενα στον δρόμο του θα εμφανιστεί ο τραυματίας Μελάνθης από τη Θήβα, θα τον περιθάλψει και ο τελευταίος θα σταθεί η αφορμή για την μετάβασή του στο απέριττο κτήριο που κυοφορεί τη γνώση, την Ακαδημία Αθηνών, όπου εκεί ο Ξενοκράτης θα τον μυήσει στις θεωρίες του Πλάτωνα.
Ο Δέρκος Ακουέντας, ένας νέος παράτολμος και ονειροπόλος, αψηφά τα ήθη της εποχής του και ερωτεύεται τη δούλα Λυδία. Δεν τον συγκινούν οι άνισες μάχες ανάμεσα σε φυλακισμένους ανθρώπους και ζώα, οι γιορτές με αιματοχυσίες και οι αγώνες του ιπποδρόμου, δεν τον συγκινεί η αιμοδιψής αρένα, αλλά η δύναμη ψυχής που εκπέμπει η Βίβια Περπέτουα. Δεν ασπάζεται το δόγμα της κοινωνίας, παρά οραματίζεται δειλά, τη νέα θρησκεία που για αυτήν κρυφά, μιλά ο κόσμος.
Η Ευγενία, μια έντιμη αρχόντισσα, αγκαλιάζει την ορφανή και αδαή κοπέλα που ακούει στο όνομα Αγνή, η οποία κρύβει στην ψυχή της ένα μεγάλο μυστικό και πολλές κακές αναμνήσεις. Ενόσω ο σύζυγος Αλέξιος, αξιωματικός του στρατού λείπει σε περιοδεία, η Ευγενία κατακλύζεται από ανάμεικτα συναισθήματα για την Αγνή και πέφτει θύμα των αβάσιμων προτροπών ενός ιερέα.
Ο Πέτερ, ζει στο Βερολίνο, πουλάει εφημερίδες και νιώθει ξένος στο ίδιο του το σπίτι, μιας και το χάσμα ανάμεσα στον ίδιο και τον πατέρα του είναι αρκετά μεγάλο. Με στήριγμα την κοπέλα του Έμμα θα καταφέρει να αποδράσει από ένα κακό όνειρο, θα συναντήσει έναν φιλόσοφο της εποχής του χωρίς να το γνωρίζει και θα ζήσει μια ζωή απαλλαγμένη από αβυσσαλέο μίσος έναντι των εθνών.
Ο Σύλας, ο ήρωας της τελευταίας ιστορίας, είναι φωτογράφος, μεγάλωσε κάτω από περίεργες συνθήκες στην αγκαλιά της Κλειούς και της Ερατούς, δεν πήγε σχολείο, αλλά έμαθε να αγαπά τη ζωή με έναν μοναδικό τρόπο. Γνωρίζεται απρόσμενα με τον Σάκη και τη Νάνσυ, η οποία θα λύσει σταδιακά όλες τις απορίες του. Κάπως έτσι, η αληθινή υπόσταση θα ξεπροβάλλει και θα καλπάσει στους αιώνες, βρίσκοντας το επόμενο πρόσφορο έδαφος για να ξαποστάσει για λίγο ο Σειληνός από την εξορία του…
Η σύνδεση των ιστοριών, πραγματοποιείται μέσα από ένα όνειρο, στο οποίο ο επόμενος ήρωας έρχεται σε επαφή με τον προηγούμενό του και με αυτόν τον τρόπο μεταλαμπαδεύεται η κατάληξη της κάθε ιστορίας στον επόμενο Σειληνό. Όλοι τους είναι εγκλωβισμένοι σε απόξενες καταστάσεις στις οποίες δεν μπορούν να συνυπάρξουν με το υπόλοιπο σύνολο, μιας και κυοφορούν στην ψυχή τους έναν αδάμαστο ήρωα…
Μπορεί να υπάρξει αγιασμένο στιλέτο;Πώς αναγνωρίζεις αν τα σημάδια που δέχεσαι, είναι γέννημα του σατανά ή του ίδιου του Θεού;Τι κάνεις αν δεν επιθυμείς να καταταγείς στον στρατό και να πολεμήσεις;
Από τα βιβλία που διαβάζω, επιλέγω μια φράση, για να την μοιραστώ μαζί σας. Από το βιβλίο «Η εξορία του Σειληνού», επέλεξα την παρακάτω:
…ο δρόμος της επιστροφής, δε θα κλείσει ποτέ. Αρκεί εσύ να αντέξεις και να γυρίσεις πίσω…
Ένα βιβλίο με πλούσιο λεξιλόγιο, με ανησυχίες, στοχασμούς και προβληματισμούς, με πολλά μηνύματα και δυνατούς δεσμούς ανάμεσα στους ανθρώπους, σίγουρα δε θα σας αφήσει αδιάφορους…
Ο Βαγγέλης Κατσούπης είναι γεννημένος το 1980. Ζει και εργάζεται στην Πάτρα. Είναι απόφοιτος του τμήματος Δημόσιας Διοίκησης του Παντείου Πανεπιστημίου. Τα τελευταία χρόνια δημοσίευσε ορισμένα διηγήματα στον δικτυακό τόπο tovivlio.net, έλαβε μέρος σε δυο συλλογικούς τόμους διηγημάτων και βραβεύτηκε δυο φορές σε διαγωνισμούς της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών. Το 2020 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ελκυστής το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο «Ο μύθος του εαυτού». «Η εξορία του Σειληνού» είναι το δεύτερο ολοκληρωμένο πεζογραφικό του εγχείρημα.
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
