Οι γεννήτορες των Σουμέριων, των ανθρώπων και του πολιτισμού
1. Και εγένετο ηνίκα ήρξαντο οι άνθρωποι πολλοί γίνεσθαι επί της γης και θυγατέρες εγεννήθησαν αυτοίς.
2. Ιδόντες δε οι υιοί του Θεού τας θυγατέρας των ανθρώπων ότι καλαί εισίν, έλαβαν εαυτοίς γυναίκας από πασών, ων εξελέξαντο.
3. Και είπε Κύριος ο Θεός.
4. Οι δε γίγαντες ήσαν επί της γης εν ταις ημέραις εκείναις, και μετ’εκείνο, ως αν εισεπορεύοντο οι υιοί του Θεού προς τας θυγατέρας των ανθρώπων και εγεννώσαν εαυτοίς. Εκείνοι ήσαν οι γίγαντες οι απ’αιώνος, οι άνθρωποι οι ονομαστοί.
«Ο κύριος έφερε την αξίνα, θέσπισε τη μοίρα της
Έβαλε το kindu, την ιερή κορώνα, στο κεφάλι του
Το κεφάλι του ανθρώπου έβαλε στο καλούπι
Εμπρός στον Ενλίλ καλύπτει τη γη
Κοίταξε ακλόνητα τους μαυροκέφαλους ανθρώπους του.
Στους Ανουννάκι που στέκονταν γύρω του
Έβαλε ως δώρο στα χέρια τους την αξίνα
Γαληνεύουν τον Ενλίλ με προσευχές
Δίνουν την αξίνα στους μαυροκέφαλους να την κρατήσουν»
«Εκείνες τις ημέρες στο δωμάτιο δημιουργίας των θεών
Στο σπίτι τους το Ντούλγκουγκ, ο Λαχάρ και η Ασνάν πλάστηκαν
Τα προϊόντα του Λαχάρ και της Ασνάν
Οι Ανουννάκι του Ντούλγκουγκ τρώνε αλλά δε χορταίνουν
Το αγνό γάλα της στάνης… και καλά πράγματα
Οι Ανουννάκι του Ντούλγκουγκ πίνουν, αλλά δε ξεδιψάνε
Για χάρη των καλών πραγμάτων στις καθαρές στάνες τους
Αναπνοή δόθηκε στον άνθρωπο»
Οι Ανουνάκι είναι μια φυλή που πριν από 450.000 χρόνια περίπου ήρθαν στη Γη μας από τον πλανήτη Νιμπίρου. Αυτό στηρίζεται στην ανάγνωση των επιγραφών των Σουμέριων από τον Ζαχαρία Σίτσιν, το μεγάλο σουμεριολόγο.
Το όνομα Ανουνάκι σημαίνει «αυτοί που ήρθαν από τον ουρανό στη Γη». Άλλο ένα προσωνύμιο που έχουν, σύμφωνα με τον Λάβκραφτ, είναι οι «Μεγάλοι Παλαιοί». Οι Ανουνάκι ήταν αιμοδιψής λαός, που απαιτούσε ανθρώπινες θυσίες από αυτούς που κατακτούσαν, και στη συνέχεια δημιούργησαν οικογένειες για να κυριαρχήσουν τους ανθρώπους ώστε μέσω της ενδογαμίας να διατηρήσουν τον γενετικό τους κώδικα, που τους προσδίδει ορισμένες ιδιότητες. Οι οικογένειες αυτές είναι που από τότε μέχρι σήμερα, όπως κάποιοι ισχυρίζονται, ελέγχουν τον κόσμο.
Ο Ζαχαρίας Σίτσιν (1920-2010), σουμεριολόγος, αρχαιολόγος, ιστορικός μελετητής και συγγραφέας, ήταν ένας από τους λίγους που μπορούσαν να διαβάσουν τη σφηνοειδή γραφή των Σουμέριων και άλλες ακκαδικές γλώσσες. Αφιέρωσε δεκαετίες, μελετώντας τον πολιτισμό των Σουμέριων, μεταφράζοντας τις πήλινες πλάκες που ανακαλύφθηκαν το 1850 στις ανασκαφές της Νινευή στο Ιράκ από τον σερ Όστεν Χένρι Λέιναρντ. Ο Σίτσιν μας αναφέρει μέσα από τα βιβλία του, ότι οι πήλινες πλάκες περιγράφουν το πώς και το γιατί οι Ανουνάκι αποίκησαν τον πλανήτη μας και παραθέτει πλήθος αποδείξεων για να διαμορφώσει την κοσμοθεωρία του. Βέβαια, σε κάποια σημεία ίσως δεν έχει κάνει σωστή μετάφραση ή σε κάποια άλλα σημεία αφήνει αναπάντητα πολλά ερωτηματικά. Ωστόσο τα στοιχεία του Σίτσιν προσφέρουν το έναυσμα για τεράστια έρευνα σχετικά με αυτό το θέμα ώστε να ανακαλύψουμε ποιοι ήταν αυτοί οι παρατηρητές που ήρθαν στη Γη από τον πλανήτη Νιμπίρου με τα ουράνια πλοία τους, όπως έλεγαν και οι Αιγύπτιοι.
Σύμφωνα με την σουμερική κοσμολογία, ο πλανήτης Νιμπίρου ήταν ο 12ος πλανήτης του πλανητικού μας συστήματος, συμπεριλαμβανομένου και του Ήλιου και της Σελήνης. Η τροχιά του Νιμπίρου γύρω από τον Ήλιο υπολογιζόταν περίπου στα 3.600 χρόνια. Επίσης, στην σουμερική γραπτή παράδοση αναφέρεται πως ένας από τους δορυφόρους του Νιμπίρου είχε μια καταστροφική σύγκρουση με τον Τιαμάτ, έναν πλανήτη που βρισκόταν μεταξύ των πλανητών Άρη και Δία και πως από αυτήν τη σύγκρουση δημιουργήθηκε η Γη, η Σελήνη και η ζώνη των αστεροειδών. Επίσης, από τις μεταφράσεις που έκανε ο Σίτσιν στα σουμερικά γραπτά, διαβάζουμε ότι οι Ανουνάκι ήρθαν στη Γη αναζητώντας χρυσό, που λόγω της αντανακλαστικής του ιδιότητας, ήθελαν να τον χρησιμοποιήσουν για την καταρρέουσα ατμόσφαιρα του Νιμπίρου. Μάλιστα, ο Νιμπίρου ή πλανήτης Χ, σύμφωνα με την ανακοίνωση στις 15 Μαρτίου 2004 της NASA, πλησιάζει τη Γη με ταχύτατους ρυθμούς. Ας μη παραβλέπουμε ότι ο Νιμπίρου ενδεχομένως να είναι μια πύλη, ένας τόπος διάβασης που απελευθερώνει τη δυνατότητα στους Ανουνάκι να ταξιδεύουν ανάμεσα στ' αστέρια. Έτσι, λοιπόν, πρώτα προσεδαφίστηκαν στον πλανήτη Άρη και μετά ήρθαν στη Γη.
Οι Ανουνάκι έχουν τεράστια διάρκεια ζωής για τα ανθρώπινα δεδομένα στη Γη. Ζουν περίπου 150 χρόνια του πλανήτη Νιμπίρου. Αν ένα έτος του πλανήτη Νιμπίρου ισοδυναμεί με 3.600 γήινα χρόνια, προκύπτει ότι ένας Ανουνάκι ζει περισσότερα από 500.000 ανθρώπινα χρόνια και αυτός είναι ο λόγος που φαίνονται στους ανθρώπους ως θεοί αιώνιοι και αθάνατοι.
Αρχηγοί της αποστολής των Ανουνάκι στη Γη ήταν δύο αδέλφια, ο Ενλίλ και ο Ένκι, γιοί του Ανού, ο οποίος ήταν κάποιος ηγεμόνας ή βασιλιάς του Νιμπίρου. Πιο συγκεκριμένα ο Ενλίλ ήταν ο νόμιμος γιος του Άνου, ενώ ο ΄Ενκι ετεροθαλής, αλλά βασικά ο πρωτότοκος. Αυτοί εγκαταστάθηκαν στο Ντιλμούν κοντά στο σημερινό Κουβέιτ, ξεκινώντας τις εργασίες εξόρυξης χρυσού από την Αφρική. Η κόπωση έφερε έντονες διαμαρτυρίες από τους κατώτερους Ανουνάκι-εργάτες. Τότε οι μεγάλοι Ανουνάκι αποφάσισαν να δώσουν νοημοσύνη σε ένα από τα γηγενή όντα της Γης ώστε να κάνουν αυτά τη σκληρή δουλειά της εξόρυξης. Ο Ένκι, χρησιμοποιώντας την υψηλή τεχνολογία του πλανήτη Νιμπίρου κατόρθωσε στο εργαστήριό του να δώσει νοημοσύνη στο πιο εξελιγμένο που υπήρχε εκείνη την εποχή στη Γη, πριν από 400.000 χρόνια, σύμφωνα με τον Σίτσιν, καταλήγοντας στον Homo Sapiens και ο πρώτος άνθρωπος ήταν ο Αντάμ ή Άνταπα, Ανουνάκι ουσιαστικά και αυτός. Οι πινακίδες του μύθου σχετικά με τον Άνταπα βρέθηκαν στην Αμάρνα της Αιγύπτου, και χρονολογούνται στον 15ο ή στον 14ο αιώνα π.Χ., και στην Ασσούρ της Ασσυρίας και χρονολογούνται στη δεύτερη χιλιετία π.Χ. Έτσι λοιπόν ο Άνταπα ήταν ο πρώτος από τους επτά σοφούς πριν από τον κατακλυσμό, τον οποίο ο Ένκι έστειλε στη γη για να φέρει τις τέχνες του πολιτισμού στην ανθρωπότητα. Η πόλη του Ένκι, η Εριντού, ήταν η αρχαιότερη πόλη του Σουμέρ και η πρώτη στην οποία οι θεοί έδωσαν βασιλεία. Ως πρώτος σοφός ο Άνταπα έμαθε στους ανθρώπους τις σωστές τελετουργίες και διετέλεσε ιερέας του Ένκι στο ναό του στην Εριντού. Ο Άνταπα ήταν κάτοικος της πόλης Εριντού της Μεσοποταμίας, ένας κάτοικος με πολύ ταπεινά καθήκοντα, αφού ήταν επιφορτισμένος με το ψήσιμο του ψωμιού στο μεγάλο ιερό του θεού Ένκι (Έα), θεού της σοφίας και της θάλασσας. Στο σημείο αυτό πρέπει να διευκρινίσουμε ότι ο Άνταπα δεν ήταν ο πρωτόπλαστος άνθρωπος, αλλά ο πρώτος άνθρωπος στον οποίο οι θεοί Ανουνάκι θέλησαν να προσφέρουν την αθανασία. Ο Άνταπα προκάλεσε όμως τον θυμό του Ένκι και έχασε την ευκαιρία να αποκτήσει αθανασία από τους θεούς. Από μια άλλη πινακίδα μαθαίνουμε ότι όλοι οι σοφοί είχαν διωχθεί από τη γη και στάλθηκαν στο Άπσου του Ένκι, γιατί θύμωσαν τους θεούς. Οι σοφοί περιγράφονται στη μεσοποταμιακή λογοτεχνία ως ψάρια πουράντου, πιθανόν κυπρίνοι, ένα ψάρι που ακόμα θεωρούν ιερό χρέος να εκτρέφουν στα τζαμιά της Μέσης Ανατολής και στα μοναστήρια. Δυστυχώς δεν έχουμε το τέλος της ιστορίας, είναι όμως πιθανόν ο Άνταπα να εξορίστηκε στο Άπσου. Οι μελετητές των σουμερικών μύθων δεν είναι βέβαιοι για τη σημασία της ιστορίας, σχετικά με το αν ο Ένκι επίτηδες ξεγέλασε τον Άνταπα ή ειλικρινά ήθελε να τον βοηθήσει. Μήπως ο Άνταπα αψήφησε τους άγραφους κανόνες της φιλοξενίας, αρνούμενος το φαγητό και το ποτό στον ουρανό, και έτσι προκάλεσε τον πατέρα των Ανουνάνι, τον Άνου, να τον τιμωρήσει; Πιστεύουμε πως δεν είναι πρώτο μέλημα των θεών να τιμωρούν τους θνητούς, χωρίς μάλιστα οι δεύτεροι να είναι ένοχοι για κάποια αρνητική ή κακόβουλη πράξη τους.
Στις πινακίδες αυτές διαβάζουμε τους εξής στίχους:
Στοχαστικότητα [...]
Ο λόγος του κυριαρχεί σαν τον λόγο του Αν
Ο Ένκι του έδωσε καθαρά να καταλάβει
(Ο Άνταπα) να του φανερώσει το σχέδιο της χώρας
Του έδωσε σοφία, αλλά δεν του έδωσε αιώνια ζωή.
Εκείνον τον καιρό, εκείνα τα χρόνια, ήταν σοφός, για την Εριντού
Ο Ένκι τον δημιούργησε ως πνεύμα προστατευτικό
ανάμεσα στην ανθρωπότητα
Ένας σοφός – κανένας δεν απορρίπτει το λόγο του
Έξυπνος, ιδιαίτερα γνωστικός, ήταν ένας από τους Ανουνάκι
Ασφαλώς, μέχρι να πετύχει το πείραμα των ανθρώπων δημιουργήθηκαν ελαττωματικά υβρίδια, όπως τα διάφορα τέρατα που αναφέρονται στην ελληνική μυθολογία. Σε όλον τον κόσμο παρατηρούμε διάχυτη τη λατρεία του ερπετού και ιδίως του φιδιού και του κροκόδειλου, καθώς επίσης και τα αγάλματα που αναπαριστούν τους ερπετοειδείς θεούς και τον κοινό μύθο του ερπετού που είναι ο φύλακας ιερών τοποθεσιών, όπως στον κήπο των Εσπερίδων. Από τους Ινδιάνους Χόπι, τους Ίνκας, τους Αιγυπτίους, τους Ινδούς, τους Εβραίους, τους Φοίνικες, τους Έλληνες, όλοι τους είχαν τη δική τους ερπετοειδή θεότητα. Ιδιαίτερα οι Σουμέριοι απεικόνιζαν τους δημιουργούς τους φτιάχνοντας φίδια σε διπλή έλικα, τα οποία κατασκεύαζαν χρησιμοποιώντας λεπτές μπάρες που ενώνονταν μεταξύ τους με ελικοειδή τρόπο. Αξιοσημείωτο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι το ανθρώπινο DNA σχηματίζει διπλή έλικα.
Για πολλές χιλιετίες οι θεοί Ανουνάκι και οι άνθρωποι που τους υπηρετούσαν στην εξαγωγή χρυσού ζούσαν αρμονικά μεταξύ τους. Κάποια εποχή, 15.000 χρόνια περίπου πριν από τις μέρες μας, οι άνθρωποι αυξήθηκαν πάρα πολύ. Ο Ενλίλ τους φοβήθηκε και αποφάσισε να τους εξουδετερώσει με κατακλυσμό, αφού είχε συγκεντρώσει τις απαραίτητες ποσότητες χρυσού για να επιστρέψει στον Νιμπιρού. Ο Ένκι, ο οποίος ήταν μεγάλος μηχανικός και επιστήμονας, λυπήθηκε το δημιούργημά του και έδωσε οδηγίες στον Ουτναπιστίμ να κατασκευάσει μια κιβωτό, προκειμένου να σώσει το ανθρώπινο γένος. Με αυτόν τον τρόπο σώθηκε ύστερα από τον κατακλυσμό του Ενλίλ. Εξάλλου, με παρόμοιο τρόπο σώθηκε και ο βιβλικός Νώε. Μετά τον κατακλυσμό ο Ενλίλ ευλόγησε τον Ουτναπιστίμ και οι Ανουνάκι αποφάσισαν να αναχωρήσουν για τον πλανήτη τους, αφήνοντας σε γενικές γραμμές το ανθρώπινο γένος να ακολουθήσει την πορεία του, χωρίς όμως ποτέ να σταματήσουν τις επισκέψεις τους στη Γη. Σύμφωνα με τον Σίτσιν, η επόμενη φορά που θα πέρναγε ο πλανήτης Νιμπίρου από τη Γη θα ήταν το 2012, κάτι που θα σήμαινε την ολοκληρωτική επιστροφή των Ανουνάκι με κοσμογονικές αλλαγές. Μέχρι σήμερα όμως, εν έτει 2022, δεν έχουμε αντικρίσει τίποτα τέτοιο να συμβαίνει.
Η γενεαλογία των Ανουνάκι
Σύμφωνα με τον Ζαχαρία Σίτσιν, πάντα πατέρας των θεών ήταν ο Ανού, ο οποίος σχετίζεται με τον ελληνικό Ουρανό και τον ρωμαϊκό Ιανό, που ζούσε μόνιμα στον πλανήτη Νιμπιρού. Ο ίδιος δεν είχε κατεβεί ποτέ στη Γη. Γι' αυτό δεν υπάρχει πουθενά καμιά χαραγμένη προσωπογραφία του. Σύζυγός του ήταν η Ναμού. Παιδιά τους, τα οποία κατέβηκαν στη Γη ως αρχηγοί της αποστολής των Ανουνάκι, ήταν ο μεγαλύτερος, ο Ενλίλ, ο μικρότερος, ο Εά ή Ένκι, ο μηχανικός και θεός των υδάτων και δημιουργός του ανθρώπου, που απεικονίζεται με μια γενειάδα από τρεχούμενα νερά, και η Νινλίλ, θεότητα της δημιουργίας και αδελφή και σύζυγος του θεού Ενλίλ, καθώς και η ετεροθαλής αδελφή τους Νινχουρσάγκ ή Νινμάχ, η θεά της Γης. Κέντρα λατρείας των δύο μεγάλων Ανουνάκι θεών ήταν η Νιππούρ του Ενλίλ και η Εριντού του Ένκι, οι δύο αρχαιότερες πόλεις του κόσμου, που χρονολογούνται από την 5η χιλιετία π.Χ. Η Νιππούρ ήταν λατρευτικό κέντρο και της Νινλίλ. Ο Ενλίλ, πριν παντρευτεί την αδελφή του, τη βίασε. Γι' αυτόν τον λόγο εξορίστηκε από τη θεϊκή κατοικία του Ντιλμούν στον Άδη και η εγκυμονούσα αδελφή του τον ακολούθησε. Το παιδί που γεννήθηκε από το βιασμό είναι ο Ναννά ή Σιν (μεταφράζεται ως αμαρτία), θεός της Σελήνης. Στον Άδη, ο Ενλίλ και η Νινλίλ, θα συλλάβουν άλλο ένα παιδί, το Νεργκάλ, ο οποίος θα γίνει ο θεός του θανάτου. Άλλος γιος τους είναι ο Νινουρτά, ο θεός της μαγείας και της ιατρικής, προστάτης της Κις, ο οποίος έκλεψε τις Πινακίδες του Πεπρωμένου από τον πατέρα του με τις οποίες μπορούσε να εξουσιάσει τον κόσμο.
Ο Σιν ή Ναννά, θεός της Σελήνης και της σοφίας με σύμβολο την ημισέληνο, προστάτης των αστρολόγων και των αποκρυφιστικών τεχνών, απεικονίζεται να οδηγεί έναν φτερωτό ταύρο με μια γενειάδα από πολύτιμους λίθους. Κέντρο λατρείας του Ναννά ήταν η κυριότερη πόλη των Σουμερίων, η Ουρ, όπου είχε κτιστεί τεράστιο λατρευτικό ζιγκουράτ προς τιμή του την εποχή της μεγάλης ακμής της πόλης επί βασιλείας Ουρ-Ναμμού, τον 19ο αιώνα. Σύζυγός του ήταν η Νινγκάλ και δύο από τα παιδιά του ήταν ο Ουτού και η Ινάννα. Ο Ουτού, θεός του Ήλιου και η Ινάννα, θεά της γονιμότητας, θα γίνουν αργότερα οι βασικοί θεοί στις μεγαλύτερες αρχαίες αυτοκρατορίες της Ασίας. Οι Βαβυλώνιοι θα ονομάσουν τον Ουτού Σαμάς, θεό του Ήλιου και της δικαιοσύνης, οι Ασσύριοι θα τον ονομάσουν Ασσούρ, η δε Ινάννα θα γίνει η Ιστάρ, η μεγαλύτερη γυναικεία θεότητα όλου του αρχαίου κόσμου. Ο Ασσούρ των Ασσυρίων ως θεός προερχόμενος από τον ηλιακό θεό των Σουμερίων εμφανίζεται να οδηγεί τον ηλιακό δίσκο. Εκπληκτική ομοιότητα θα δούμε αργότερα και στον Αχούρα Μάζδα των Περσών, θεό του Ζωροαστρισμού. Ο Ασσούρ εκτός από κύριος θεός των Ασσυρίων θεωρείται ο γενάρχης και ο δημιουργός ολόκληρου του λαού από τον οποίο πήρε το όνομά του. Ο Σαμάς στην Βαβυλώνα θα γίνει ο θεός των φτωχών, των ταξιδιωτών και της δικαιοσύνης. Εμφανίζεται στη γνωστή παράσταση, όπου έδινε με τα χέρια του στον βασιλιά Χαμουραμπί τους νόμους. Η Ιστάρ θα μεταδοθεί σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο ακόμα και στην Ελλάδα ως Αφροδίτη, στην Βαβυλώνα θα γίνει γνωστή ως προστάτρια των ιερόδουλων και των πορνών που είχαν μετατρέψει τον ναό της σε κέντρο οργίων. Τέλος, οι Βαβυλώνιοι θα λατρέψουν ως μεγάλη θεά τους τη σουμεριακή Ναμού, σύζυγο του Ανού, την οποία θα μετατρέψουν σε Τιαμάτ. Ο βασικός θεός των Βαβυλωνίων δεν ήταν ο Σαμάς, αλλά ο Μαρδούκ, προστάτης του Ναβουχοδονόσορα, ο οποίος ήταν επίσης ένας Ανουνάκι, γιος του Εά ή Ένκι. Ο Μαρδούκ βοήθησε τον Σαργκόν των Ακκάδων τον 22ο αιώνα π.Χ. να γίνει κοσμοκράτορας. Έτσι έγινε ο κύριος θεός των Ακκάδων και στη συνέχεια των Βαβυλωνίων. Ο Σαργκόν της Ακκάδ (περίπου 2340-2284) έβαλε προσωρινά τέλος στον ανταγωνισμό μεταξύ των πόλεων, ιδρύοντας το πρώτο συγκεντρωτικό κράτος στη Μεσοποταμία.
Υπάρχουν Ανουνάκι στον πλανήτη Γη σήμερα;
Το ζήτημα πάντα για εμάς τους ανθρώπους της καθημερινότητας είναι το πόσο ανοιχτόμυαλοι μπορούμε να είμαστε ώστε να δεχθούμε να ερευνήσουμε κάτι που το κατεστημένο και οι επιτήδειοι παραχαράκτες της ιστορίας έχουν κουκουλώσει και γελοιοποιήσει επειδή ξεφεύγει από τη συμβατική ιστορία που μαθαίνουμε σήμερα. Ο Σίτσιν μας λέει, με λίγα λόγια, ότι οι μυθολογίες των λαών είναι η κρυφή ιστορία του κόσμου και ότι οι μεγάλοι αρχαίοι πολιτισμοί είναι παλαιότεροι απ' ότι μας τους παρουσιάζουν και αποτελούν εξέλιξη της γνώσης που έδωσαν οι Ανουνάκι στους ανθρώπους. Ο Σίτσιν επιτίθεται στο επιστημονικό κατεστημένο, λέγοντας ότι αρνούνται να δεχθούν ότι υπήρξε η τεχνολογία, την οποία ανακαλύπτει σιγά σιγά σήμερα η επιστήμη, χιλιάδες χρόνια πριν. Οι Ανουνάκι λοιπόν ήρθαν στη Γη και με τις μηχανές γενετικής που διέθεταν δημιούργησαν τον άνθρωπο. Στις επιγραφές των Σουμέριων είναι καταγεγραμμένα γεγονότα για την καταγωγή του ανθρώπου και τη δημιουργία. Σε κάποιες από αυτές αναφέρονται το δέντρο της σοφίας, η σύγχυση των γλωσσών, ένας μεγάλος κατακλυσμός 13.000 χρόνια πριν που κατέστρεψε τους υψηλής τεχνολογίας πολιτισμούς κ.ά.
Οι Ανουνάκι ήταν κυρίαρχες θεότητες που επιζητούσαν να επιβάλλονται στους άλλους. Έδιναν μεγάλη έμφαση στη μέθοδο πλύσης του εγκεφάλου και την είχαν τελειοποιήσει. Σύμφωνα με ορισμένους ερευνητές μάς ελέγχουν ακόμη και σήμερα από την κατώτερη τέταρτη διάσταση μέσω της ερπετοειδούς υπόφυσης που υπάρχει στον ανθρώπινο εγκέφαλο. Η ανθρώπινη συνείδηση δεν έχει τη δυνατότητα να αντιληφθεί αυτήν τη χειραγώγηση, χωρίς πρώτα να καταφέρει να συντονιστεί με την τέταρτη διάσταση. Η τέταρτη διάσταση είναι η λεγόμενη αστρική απ' όπου εισβάλλουν στον κόσμο μας οι διάφορες δαιμονικές οντότητες.
Σήμερα οι Ανουνάκι εξακολουθούν να βρίσκονται, σύμφωνα με τη γνώμη ορισμένων, ανάμεσά μας και αποσκοπούν στην κυριαρχία του πλανήτη μας μέσω μιας παγκόσμιας κυβέρνησης που προσπαθούν να επιβάλουν. Κατέχουν θέσεις-κλειδιά σε ανώτερα αξιώματα, πολιτικά, στρατιωτικά κ.ά. Έτσι δημιούργησαν και τις διάφορες μυστικές εταιρείες που τους εξασφάλιζαν την προώθηση του σχεδίου τους με πυρήνα την Αδελφότητα του Φιδιού.
Οι Ανουνάκι στα πρώτα τους βήματα πάνω στον πλανήτη Γη κυκλοφορούσαν με την ερπετοειδή τους μορφή, όπως υποστηρίζουν ορισμένοι και ιδίως ο συγγραφέας David Icke. Σιγά σιγά ξεκίνησαν την κατάληψη του πλανήτη, χρησιμοποιώντας ανθρώπινη μορφή και άρχισαν να ελέγχουν την ανθρωπότητα μέσω της τέταρτης διάστασης. Στις μέρες μας ασκούν έλεγχο στην ανθρωπότητα μέσω των μυστικών εταιρειών, της τεχνολογίας και των πολιτικών που είναι ανδρείκελά τους. Σήμερα ετοιμάζονται να επιβάλουν στην ανθρωπότητα μια παγκόσμια δικτατορία, επειδή οι άνθρωποι πλέον δεν νοιάζονται για το ποιος τους ελέγχει. Απλά βάζουν κάποιον στην εξουσία για να μπορέσει να τους προσφέρει λύση στα προβλήματα της καθημερινότητας που έχουν φροντίσει να τους φορτώσουν οι δυνάστες Ανουνάκι. Επίσης, έχουν φροντίσει να ρίχνουν το φταίξιμο για ό,τι συμβαίνει σε ορισμένες ομάδες που ελέγχονται από τους ίδιους, όπως τους Σιωνιστές, τους Μασόνους κ.ά., ώστε οι άνθρωποι να είναι διχασμένοι και να οδηγούνται σε πολέμους. Οι Ανουνάκι από τον πλανήτη Νιμπίρου έχουν παγιδεύσει την ανθρώπινη συνείδηση σε μια φυλακή φόβου, ενοχής και απόγνωσης, έχουν κλειδώσει τον συνειδητό νου ώστε οι άνθρωποι ν' ακολουθούν το ρεύμα και να μη μπορούν να εκφέρουν μιαν αντίθετη γνώμη για να μη φανούν διαφορετικοί και τους χλευάσουν. Υπάρχει όμως και μια αντίθετη άποψη, όπως συμβαίνει τις περισσότερες φορές για το καθετί. Για τους μυστικιστές η έλευση του Νιμπίρου αφορά το μονοπάτι της αφύπνισης προς μια ανώτερη συνειδητότητα.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε τη σφραγίδα του Adda, μια αρχαία ακκαδική κυλινδρική σφραγίδα που απεικονίζει (από τα αριστερά προς τα δεξιά) τις θεότητες Inanna, Utu, Enki και Isimud (περ. 2300 π.Χ.)
Σημ. επιμ.: Έχει διατηρηθεί η μεταγραφή των ονομάτων κατά την επιλογή του συγγραφέα.
Πίνακας των μεγάλων Ανουνάκι θεών
Άνου, θεός των ουρανών και των αστερισμών, άρχοντας των θεών, των πνευμάτων και των δαιμόνων, πατέρας των Ανουνάκι. Στην τέχνη απεικονίζεται συνήθως σαν τσακάλι. Λατρευτικό του κέντρο η πόλη Ουρούκ (η βιβλική Ερέχ). Σύζυγός του η Ινάννα-Ιστάρ.
Ενλίλ ή Κουρ-Γκαλ (Μεγάλο Βουνό), θεός των ανέμων και των καταιγίδων. Λατρευτικό του κέντρο η πόλη Νιππούρ. Σύζυγός του η Νινλίλ.
Ένκι, θεός των υδάτων και της γόνιμης γης, της δημιουργίας, του πνεύματος και της ιατρικής που μπορούσε να αναστήσει τους νεκρούς. Λατρευτικό του κέντρο η πόλη Εριντού. Σύζυγός του η Νινχουρσάγκ.
Ερεσκιγκάλ (Κυρά της Μεγάλης Γης) ή Ιρκάλλα, θεά της Ιρκάλλα, της χώρας των νεκρών. Η Ερεσκιγκάλ ήταν η μεγαλύτερη αδελφή της θεάς Ινάννα.
Νινχουρσάγκ, θεά της γης
Ασούρ, θεός του ουρανού, κύρια θεότητα των Ασσυρίων
Νινλίλ, θεότητα της δημιουργίας και των ανέμων, κόρη του Άνου και της Νάμου. Μαζί τους ζούσε στη Ντιλμούν, την κατοικία των θεών. Μαζί με τον Ενλίλ, αδελφό και σύζυγό της, λατρεύονταν στην πόλη Νιπούρ.
Ινάννα (Βασίλισσα του Ουρανού). Αυτή αποκαλείτο Αγία Παρθένα και ήταν θεά του κυνηγιού, του έρωτα και του πολέμου, της γονιμότητας και του αισθησιασμού αλλά και των καταστροφών. Ήταν η προστάτιδα των ιερόδουλων και κόρη του θεού Άνου. Προσωνυμίες της είναι Νινσιάννα, ως προσωποποίηση του Αυγερινού, και Νουουγιγάνα (Ιερόδουλος των Ουρανών). Λατρευτικά της κέντρα υπήρχαν στην Ουρούκ και στη Βαβυλώνα, όπου ονομαζόταν Ιστάρ.
Μαρδούκ, θεός των Βαβυλωνίων
Νάμου, θεά της δημιουργίας. Στην αρχή του κόσμου ήταν μόνο αυτή, η απέραντη θάλασσα, που γέννησε τον ουρανό, τη γη και τους πρωταρχικούς θεούς. Ήταν η πρώτη προσωποποίηση της βαβυλωνιακής Τιαμάτ, που συνδεόταν με τον Απσού, τον ωκεανό.
Νάννα (αυτός που φωτίζει), θεός της σελήνης και γιος του Ενλίλ και της Νινλίλ. Σύζυγός του ήταν η Νινγκάλ. Παιδιά του ο Ούτου και η Ινάννα. Λατρευτικά του κέντρα ήταν η πόλη Ουρ στο Νότο και η Χαράν ή Χαρράν στο Βορρά. Στη Βαβυλωνία και στην Ασσυρία ονομαζόταν Σιν.
Ούτου, θεός του Ήλιου.
Νινούρτα (Κύριος της Γης), θεός της βροχής, της αστραπής, της γονιμότητας και της γεωργίας υπήρξε θεός των Σουμερίων, αργότερα όλης της Μεσοποταμίας, και θεός της πόλης Νιππούρ. Αυτός λατρευόταν σαν τριάδα μαζί με τους θεούς Ενλίλ και Νινλίλ, τους γονείς του.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Uhlig, Helmut, (2003), Οι Σουμέριοι: Ένας λαός στις απαρχές της Ιστορίας, μεφρ. Μαρούλα Κόντη, Αθήνα: Ι. ΚΟΝΙΔΑΡΗΣ & ΣΙΑ Ε.Ε. Βλ. επίσης Mieroop, Marc Van De, (1997, 1999, Repr. 2004), The Ancient Mesopotamian City, New York: Oxford University Press
Garelli, Paul, (1964, 1995), Ασσυριολογία, μεφρ. Λιανέρη Νικήτα, Αθήνα, ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ - Μ. ΚΑΡΔΑΜΙΤΣΑ
Lacarriѐre, Jacques, (2007), Στα Άδυτα των Μύθων, εκδόσεις ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΗ
Kramer, Samuel Noah, (1959), History Begins at Sumer, New York, Anchor Books
Chiera, Edward, (1938), They Wrote on Clay: The Babylonian Tablets Speak Today, ed. George G. Cameron, Chicago & London, The University of Chicago Press
Layard, A. H., (1853), Discoveries in the ruins of Nineveh and Babylon, London, John Murray
(8). Το Έπος του Γκιλγκαμές, (2001), (Εισαγωγή-απόδοση: Αύρα Ward), Αθήνα: ΕΡΜΗΣ ΕΠΕ.
(9). Leick, Gwendolyn, (2007), Οι Βαβυλώνιοι, εκδόσεις ΟΔΥΣΣΕΑΣ.
(10). Oppenheim, A. L., (1964, 1968, 1977), Ancient Mesopotamia, Chicago(33). Leick, Gwendolyn,
(11). Κοντενώ, Ζωρζ, (1989), Η Καθημερινή Ζωή στην Βαβυλώνα και στην Ασσυρία, (μεφρ. Έλλη Ι. Αγγέλου), Αθήνα: ΔΗΜ. Ν. ΠΑΠΑΔΗΜΑ.
