Βασίλη Καπράλου
Δεν είχες μάθει, να μιλάς τα ψέματα.
Δεν είχες μάθει να πατάς στα πόδια σου,
παρά μονάχα απ' το κεφάλι σου κρεμόσουν·
Απ' τις ιδέες σου τις φωτεινές,
που τις παιχνίδισε το σύστημα
και μέσα του σε περιδίνησε, μέχρι το χρώμα σου να χάσεις.
Μέχρι να σβήσει το χαμόγελο το αθώο.
Μέχρι να φύγει της ανεμελιάς η νιότη.
Μέχρι να σταματήσει η καρδιά, το χέρι της ν' απλώνει,
για την προσφορά…
Μέχρι να μη σε νοιάζει για του διπλανού τον Πόλεμο.
Δεν ήσουν έτοιμη, γι' αυτό τον κόσμο.
Δεν ήσουν έτοιμη, γι' αυτό τον κόσμο…
🌾
Copyright © Βασίλης Καπράλος All rights reserved, 8-4-2022
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο Σωτήρη Ηλιάδη, (Σπαραγμός, ακρυλικό σε καμβά)