Χρήστου Ντικμπασάνη
Βουτούσαμε μέσα στο μυαλό μας
το ανάπηρό μας σώμα
Φανταζόμασταν να τρέχουμε
σε απέραντα καταπράσινα λιβάδια
Στην σκέψη μας γεννιόμασταν ξανά και ξανά
Δεν άνθιζαν μάταια τόσοι ανθοί,
τόσα θαύματα συνέβαιναν γύρω μας
Η θεϊκή χάρη τους ήταν θεόρατη
ιτιά που οδηγούσε τη ζωή μας
ανάμεσα στ' αστέρια
Ακόμη διακρίνονται τα ίχνη μας
απ' το χαρούμενό μας κυνηγητό
επάνω στο πατημένο χορτάρι
🌾
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2022
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Συνοδεύεται από πίνακα Ηλία Βασιλού