Για τη Γιορτή του πατέρα
Χρήστου Ντικμπασάνη
Στ' αστέρια είναι γραμμένο πια τ' όνομά σου
με ανεξίτηλες σταγόνες απ' το αίμα της αγάπης σου
πατέρα μου για εμένα τον ανάξιο γιο σου
Φωνάζω με όλη μου τη δύναμη
τον Ήλιο να το λειάνει,
να του δώσει σχήμα και μορφή,
να το μεταμορφώσει
σε τριαντάφυλλο, σε όνειρο,
σε πρόσωπο οικείο, σε καλπασμό
Διαβάζοντάς το ασταμάτητα και δυνατά
έμαθα να μη φοβάμαι το σκοτάδι,
να μη θρηνώ για τις ημέρες που δε ζούσα,
να μη θλίβομαι για τις χαμένες μου μάχες
στα πέρατα της οικουμένης,
να μην επιτρέπω σε καμιά ελπίδα μου
να πεθάνει πριν αγγίξει ένα ένα
τ' απόκοσμα γράμματά του
που κρέμονται απ' τα αδύναμα άκρα μου,
καθοδηγώντας τη ζωή μου στο φως της αυριανής ημέρας
🌾
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2022
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα John Baker
