Πώς σας ήρθε η ιδέα;
Αθανάσιος Δαββέτας: Είχα μέσα μου συγκεντρώσει πολλές αναμνήσεις από εμπειρίες της ζωής μου και θέλησα να βάλω μία τάξη. Να προσπαθήσω να βγάλω ένα δίδαγμα/συμπέρασμα από καθεμία και να επικοινωνήσω αυτές τις σκέψεις μου πρώτα με τον κύκλο μου και μετά και με το ευρύτερο κοινό, κρίνοντας ότι θα ενδιέφεραν πολλούς και μάλιστα τους νέους που σκέπτονται.
Πού γράψατε το βιβλίο σας;
Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Α.Δ.: Τα κείμενα του βιβλίου μου όλα μαζί, (διηγήματα και ποιήματα καθώς και η ομιλία), διατρέχουν ένα μεγάλο μέρος της ζωής μου από το 1982 μέχρι σήμερα. Το κύριο σώμα των διηγημάτων γράφτηκε από το Φεβρουάριο του 2019 μέχρι τον Δεκέμβριο του 2021. Η Ομιλία γράφτηκε τμηματικά μαζί με το σχετικό διάβασμα από Ιούλιο μέχρι Οκτώβριο του 2021. Τα ποιήματα είτε ξαναγράφτηκαν αρκετές φορές με τροποποιήσεις μέσα σε ένα μήνα περίπου ή γράφτηκαν άμεσα σε 2-3 ημέρες βάσει μιας ιδέας που απασχολούσε το μυαλό μου επί μήνες.
Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Α.Δ.: Μάχη με τον εαυτό μου.
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Α.Δ.: Δεν περιγράφονται όλες οι εμπειρίες που είναι συγκεντρωμένες στο βιβλίο, μόνο διαβάζονται και κρίνονται. Είναι μια προσπάθεια αυτοδικαίωσης που ακούγεται σαν ψίθυρος από τους ανθρώπους που έχω υπάρξει στο παρελθόν.
Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Α.Δ.: Τον προσωπικό του τόνο.
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Α.Δ.: Θα έλεγα από κοινού ο Ρόμπερτ Λάνγκτον του Νταν Μπράουν και ο Μπέρνι Γκούντερ του Φίλιπ Κερ. Γιατί μου αρέσει ο αναλυτικός τρόπος που επιλύουν τα αινίγματα που τους τίθενται. Από ελληνική λογοτεχνία θα προτιμούσα τον Μάνο από τις «Ακυβέρνητες πολιτείες» του Τσίρκα για τον τυχοδιωκτισμό του. Όμως με συγκινούν πολύ και εκείνοι οι λογοτεχνικοί ήρωες, που είναι αντιηρωικοί και απλά υφίστανται την ιστορία και υπομένουν τη μοίρα τους με αξιοπρέπεια, όπως ο στρατιώτης στη «Ζωή εν τάφω» του Μυριβήλη ή ο επίσης στρατιώτης-αφηγητής στην «Πυραμίδα 67» του Ρένου Αποστολίδη.
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Α.Δ.: Πιστεύω μια ενατένιση του παρελθόντος μέσα από την οπτική γωνία του σημερινού στοχαστή μαζί με συγκίνηση και διερώτηση για την ανθρώπινη μοίρα.
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Α.Δ.: Η έλλειψη αγάπης.
Φοβάστε...
Α.Δ.: Φοβάμαι την κακόβουλη σπερμολογία.
Αγαπάτε...
Α.Δ.: Τη φύση και τις γυναίκες
Ελπίζετε...
Α.Δ.: Στην ανθρώπινη καλοσύνη που έχει απομείνει.
Θέλετε...
Α.Δ.: Περισσότερη κατανόηση και επικοινωνία.
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Α.Δ.: Οι ψαγμένοι πρώτα με τον εαυτό τους.
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Α.Δ.: Για να ακούσετε τους ψιθύρους από άλλες ζωές που πιθανόν αφορούν και σας.
Γιατί δεν πρέπει;
Α.Δ.: Δεν πρέπει να το διαβάσετε, αν πρώτα δεν αισθανθείτε την ανάγκη να ακούσετε ακόμα και τους ψιθύρους από άλλες ζωές...
Πού/πώς μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Α.Δ.: Από τις εκδόσεις Ελκυστής στο βιβλιοπωλείο του στην οδό Αρριανού 15 στη Θεσσαλονίκη, σε μεγάλα βιβλιοπωλεία και στο διαδίκτυο.
Πού μπορούμε να βρούμε εσάς;
Α.Δ.: Στη διεύθυνση dav29-7-57@otenet.gr και στο Facebook στο λογαριασμό μου ως Athanasios Davetas.
Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Α.Δ.: Ώχρα της άμμου με ανταύγεια κόκκινη από το σούρουπο.
Ποια μουσική;
Α.Δ.: Βαλς.
Ποιο άρωμα;
Α.Δ.: Της θάλασσας.
Ποιο συναίσθημα;
Α.Δ.: Χαρμολύπη
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Α.Δ.: Γατούλα.
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Α.Δ.: Δεν νομίζω ότι είμαι συγγραφέας αλλά γραφιάς γενικά. Και αν δεν ήμουν αυτό νομίζω θα ήμουν ηθοποιός.
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Α.Δ.: Θουκυδίδη.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος;
Α.Δ.: Στο γράψιμο των πεζών πιστεύω ο Τσιφόρος και ο Γιώργος Ιωάννου, ίσως και ο Κουμανταρέας. Στην ποίηση ο Καβάφης, ο Ελύτης και ο Ρίτσος. Στη σκέψη ο Καζαντζάκης. Στη ζωή... τον ψάχνω ακόμα.
Ποιο βιβλίο;
Α.Δ.: Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη και ειδικά το Άξιον Εστί. Δηλαδή η φύση και η Ελλάδα σαν θρησκεία και η αξία του αγώνα για τον Άνθρωπο σαν ιδανικό.
Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;
Α.Δ.: Τους χειραγωγώ αλλά ενίοτε κάνουν τα δικά τους...
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Α.Δ.: Και τα δύο!
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Α.Δ.: Δεν το γνωρίζω σίγουρα ακόμη. Νομίζω να μιλάει στην ψυχή του αναγνώστη κυρίως.
Τι την αποτυχία;
Α.Δ.: Ο ναρκισσισμός του συγγραφέα του.
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Α.Δ.: Όχι, απλά είναι πάντα χρήσιμη.
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Α.Δ.: Δεν τον έχω βρει ακόμη...
Ο Αθανάσιος Δαββέτας απάντησε το ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ για το ανθολόγιό του, Ψίθυροι από μια άλλη ζωή, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ελκυστής. Στην περίληψη διαβάζουμε:
Μια σειρά πεζών και ποιητικών κειμένων-οδοδεικτών σε μια πορεία ζωής από την εποχή των προσδοκιών σε εκείνη των ματαιώσεων. Μια σειρά ρόλων που υπαγόρευσε η ίδια η ζωή στους ερμηνευτές της, από την πρόσκαιρη χαρά μιας αιώρησης στο κενό μέχρι τον τρόμο της πτώσης. Ένα γαλακτομπούρεκο που τελειώνει στις στάχτες, μια ρημαγμένη από τον πόλεμο γυναίκα και η ατέλειωτη μοναξιά της γενιάς και του φύλου της, ένας ευσυνείδητος δικαστής που ανεπίγνωστα μεταμορφώνεται σε εκείνο που αντιμάχεται και άλλοι αναπάντεχοι χαρακτήρες συμπληρωμένοι από ποιητικές στιγμές.
Ο Αθανάσιος Δαββέτας γεννήθηκε το 1957 στην Αθήνα και μεγάλωσε στην Καλλιθέα Αττικής. Τελείωσε το εκεί 6ο Δημοτικό Σχολείο και το δημόσιο (τότε εξατάξιο) Γυμνάσιο Αρρένων Καλλιθέας. Εισήχθη με υποτροφία στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1975. Φοίτησε σε αυτήν μέχρι το 1979 και έλαβε πτυχίο με βαθμό «άριστα». Έκανε τη στρατιωτική του θητεία στο στρατό ξηράς κατά τα έτη 1980-1981. Ακολούθως άσκησε δικηγορία μέχρι τον Ιούλιο του 1984. Διορίσθηκε Έμμισθος Πάρεδρος στο Πρωτοδικείο Αθηνών τον Αύγουστο του 1984, αφού επέτυχε τρίτος κατά σειρά στις προηγούμενες παρεδρικές εξετάσεις. Σταδιοδρόμησε ως δικαστής των πολιτικών και ποινικών δικαστηρίων κυρίως στην Αθήνα. Το 2001-2002 έλαβε μεταπτυχιακό τίτλο «Master of Laws», με έμφαση στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο, από το Πανεπιστήμιο του Southampton στη Μεγάλη Βρετανία. Παράλληλα με τα στενά δικαστικά του καθήκοντα, συμμετείχε με επιτυχία σε αποστολές του Υπουργείου Δικαιοσύνης στις Βρυξέλλες για την επεξεργασία Κοινοτικών Οδηγιών που θα ενσωματώνονταν στο ελληνικό δίκαιο. Εξελίχθηκε μέχρι το βαθμό του Προέδρου Εφετών (2017) και υπηρετεί στο Εφετείο Αθηνών. Από την αρχή της καριέρας του, ασχολείται στον ελεύθερο χρόνο του ερασιτεχνικά με το να συγγράφει μικρά λογοτεχνικά κείμενα και ποιήματα με βάση τις προσωπικές και επαγγελματικές εμπειρίες του. Από το 2017 δραστηριοποιείται στο πλαίσιο του λογοτεχνικού σωματείου «Κύκλος Ελλήνων Λογοτεχνών Δικαστών», (Κ.Ε.Λ.Δ.), και είναι μέλος του Διοικητικού του Συμβουλίου με τον τίτλο του Κοσμήτορα. Συμμετείχε με ποιήματά του στο πρώτο ανθολόγιο του Κ.Ε.Λ.Δ., που εκδόθηκε τον Ιούνιο του 2018 από τις εκδόσεις Ανάτυπο με τίτλο Ποιητική Αδεία, καθώς και στο ανθολόγιο (με ποιήματα και διηγήματα αυτή τη φορά), που εκδόθηκε το 2020 από τις εκδόσεις Ελκυστής, με τίτλο Εν αμφιβολία ποιητές.
