Για την Παγκόσμια ημέρα φιλίας
Χρήστου Ντικμπασάνη
Απολιθωμένα όστρακα παράξενων ζώων
Προσκυνώ βουτηγμένος μέχρι τα γόνατα
τη χλωμή θάλασσα του αφιλόξενου πλανήτη μου
Καταδύεται η ζωή μου
Νιώθω την ψυχή μου εξορισμένη
ανάμεσα στους νεκρούς αστερίες
της προσμονής ενός προσώπου φιλικού
μα δεν υπάρχει κανένας γύρω μου
να του χαρίσω την καρδιά μου,
να τον αγαπήσω με ανιδιοτέλεια
Δεν αρκούν οι συγγνώμες του χθες
για να εξαγνίσουν τις ενοχές του σήμερα
Τώρα μόνο ξηρασία κι ερημιά
Ακόμη και η νύχτα είναι στεγνή
Δεν αναδύεται υγρασία στο σβήσιμο του Ήλιου
Δεν στάζουν δροσοστάλες μνήμης κι ελπίδας
Σε λίγο κι εγώ
χωρίς τα παρήγορα λόγια ενός αλλόκοσμου φίλου
θα μεταμορφωθώ σε απολίθωμα
της αφιλίας και του ανεκμετάλλευτου χρόνου
🌾
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2022
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Jan Farthing (Friendship)