Για την Παγκόσμια ημέρα κατά της εμπορίας ανθρώπων
Χρήστου Ντικμπασάνη
Αδέσμευτο Σύμπαν, απάγκιο της θλίψης μου
καίγεσαι από φλεγόμενα αστέρια
που ξεψυχούν στους ανηφορικούς
δρόμους της σκλαβιάς μου
Ελεύθερα πνεύματα των προγόνων μου
εμφωλεύουν μέσα σου,
καταδεικνύοντάς μου την τρομερή
Οι ελπίδες μου για μια νέα απελεύθερη ζωή
ματωμένες αργοπεθαίνουν
Καταπτοημένη μένει η ουράνια θάλασσα του φωτός
που δε με φωτίζει τόσους πολλούς αιώνες
Δούλος είμαι ακόμη
άπληστων και σκληρών συνανθρώπων μου
γεμάτων με άνομους πόθους
κέρδους, κυριαρχίας, μιαρότητας
Στον πλανήτη της σιωπής και της ένδον μόλυνσης
κάτω απ' τα λαβωμένα πρόσωπα των αστεριών
τελώ τις νεκρικές σπονδές μου
προς τιμή των πεθαμένων μου ονείρων
🌾
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2022
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Γιώργου Αναστασιάδη (Περσεφόνη - Σπόροι ζωής, μελάνι, 2022)
Σημείωση δημιουργού αναφορικά με τον πίνακά του: Ο Άδης την απήγαγε, γνωρίζοντας πως δεν θα επέλεγε μια ζωή στο σκοτάδι. Μαζί του γέννησε τον Ζαγρέα, τον Ευβουλέα και τον Σαβάζιο. Ο Πλούτωνας την πήρε στον κάτω κόσμο για την ομορφιά της. Η θεά Δήμητρα όμως τη ζήτησε πίσω. Ο Άδης συμφώνησε να ανεβαίνει η Περσεφόνη έξι μήνες στον πάνω κόσμο και να κατεβαίνει τους επόμενους έξι στον κάτω. Έτσι τους μήνες που η Περσεφόνη είναι στον πάνω κόσμο η θεά Δήμητρα χαιρόταν και υπήρχε καλοκαιρία, ενώ τους άλλους κακοκαιρία. Επέλεξα το μαύρο χρώμα, ως συμβολικό του Άδη. Το έργο μου είναι γεμάτο με συμβολισμούς. Πέρα του μαύρου υπάρχει και άφθονο λευκό σε αρμονική συνύπαρξη, σύμβολο ζωής, σύμβολο φωτός. Στο κέντρο ακριβώς απεικονίζεται αλληγορικά ο σπόρος του σιταριού με τομές και άπειρες διατομές όπου ο κάθε θεατής βλέπει αυτό που θέλει ο ίδιος να δει.