Το θεατρικό έργο «Δώρο γενεθλίων» (Funny money) του Ray Cooney ανέβηκε για πρώτη φορά στο Λονδίνο το 1994 και παιζόταν με μεγάλη επιτυχία για τουλάχιστον δύο χρόνια. Φέτος το καλοκαίρι, ο διακεκριμένος Βασίλης Θωμόπουλος το διασκεύασε και το σκηνοθέτησε για το θερινό θέατρο Λαμπέτη έχοντας στα χέρια του σημαντικούς ηθοποιούς που υποστηρίζουν το κείμενο με σπιρτάδα, αμεσότητα, ταχύτητα και ομαδικότητα.
Ένας άντρας επιστρέφει στο σπίτι του με μια βαλίτσα γεμάτη χρήματα, αποτέλεσμα μπερδέματος στον σταθμό του τρένου της επιστροφής. Η ζωή του αλλάζει από τη μια στιγμή στην άλλη, με αποτέλεσμα να μπλέξει σε μια ξεκαρδιστική σειρά παρεξηγήσεων και απρόοπτων που περιλαμβάνουν δύο αστυνομικούς, μία σύζυγο, ένα φιλικό ζευγάρι, έναν ταξιτζή κι έναν αρχιμαφιόζο!
Το κείμενο δεν έχει προσαρμοστεί στη σημερινή μας εποχή, επομένως δεν υπάρχουν υπόνοιες για οποιαδήποτε γνωστή κοινωνική, οικονομική ή πολιτική πραγματικότητα κι έτσι ατόφιο, καλοδουλεμένο και με σεβασμό παραδίδεται στο κοινό και του χαρίζει δύο ώρες πραγματικού και αυθόρμητου γέλιου, χωρίς βωμολοχίες, χωρίς υπερβολές, χωρίς απιθανότητες, χωρίς εκβιασμούς. Προς έκπληξή μου διαπίστωσα πως όλοι ανεξαιρέτως οι ηθοποιοί, είτε πρωτοεμφανιζόμενοι στο σανίδι είτε καθιερωμένοι κυρίως τηλεοπτικά σε δραματικούς ρόλους έχουν μια κωμική φλέβα και μια εκφραστικότητα ταιριαστές σε φάρσες σαν αυτήν του Ray Cooney. Τσαλακώνονται χωρίς δισταγμό, υπακούνε στις σκηνοθετικές οδηγίες ενώ ταυτόχρονα έχουν κάνει προσωπικό τους βίωμα τον εκάστοτε ρόλο, είναι συντονισμένοι και καλοκουρδισμένοι χωρίς να πέφτει στιγμή η ταχύτητα και το νεύρο της παράστασης και ζουν κάθε φορά από την αρχή το κείμενο.
Η όμορφη και πειστική Μαριάννα Τουμασάτου υποδύεται τη σύζυγο Τζιν Πέρκινς που τα κάνει θάλασσα στην προσπάθειά της να γλυτώσει τον άντρα της από τον μαφιόζο που ψάχνει τη βαλίτσα με τα λεφτά. Ο πολυεπίπεδος και εξίσου ταλαντούχος Γεράσιμος Γεννατάς στον ρόλο του Χένρυ Πέρκινς ανεβαίνει στην κλίμακα της υποκριτικής από σκηνή σε σκηνή, αξιοποιώντας σωστά την ως τώρα εμπειρία του σε θέατρο και τηλεόραση. Ο Μάριος Αθανασίου υποδύεται τον κολλητό Βικ Τζόνσον με τέτοιο τρόπο που δείχνει πόσα χιλιόμετρα πορείας έχει διανύσει ως τώρα στην καριέρα του. Είναι ο άνθρωπος που τα μαθαίνει όλα τελευταίος και επιμένει πως, αν λείψεις πέντε λεπτά από αυτό το σπίτι, χάνεις σημαντικές πληροφορίες! Η Μαριλένα Ράδου, εκτός από την εντυπωσιακή της εμφάνιση, έχει και ταλέντο και δένει αρκετά με τον Μάριο Αθανασίου ως η σύζυγός του, Μπέττυ Τζόνσον. Ο Βίκτωρας Πέτσας ως διεφθαρμένος αστυνόμος Ντάβενπορτ εκφράζεται σωστά μεταξύ κωμικού και κουτοπόνηρου στιλ ενώ ο πραγματικός λόγος που έρχεται στο σπίτι είναι μία έκπληξη και προς τιμήν του ο ηθοποιός δεν καταφεύγει σε κλισέ εκφράσεις, χρωματισμούς φωνής ή στάση σώματος. Στο άλλο άκρο έχουμε τον επίσης αστυνόμο Σλέιτερ που βρίσκει τη βαλίτσα και προσπαθεί να ξεμπλέξει το κουβάρι των σχέσεων μεταξύ όσων συναντάει στο σπίτι-κόμβο κι έτσι ο Περικλής Αλμπάνης καταφέρνει να πλάσει έναν χαρακτήρα με αρκετές αντιθέσεις και διακριτική κωμική νότα. Ο Αλέξανδρος Παπατριανταφύλλου, το σπιντάκι της παράστασης, είναι ο απελπισμένος ταξιτζής που τον καλούν να μεταφέρει δύο επιβάτες στο αεροδρόμιο αλλά οι υποψήφιοι πάντα αλλάζουν κι αυτό τον μπερδεύει, τον θυμώνει και τον απογοητεύει. Αεικίνητος, ταχύτατος, διασκεδαστικά νευρικός συμβάλλει κατά πολύ στην κωμική ατμόσφαιρα. Τέλος, ο Όμηρος Χίζμο μπορεί να εμφανίζεται για λίγα λεπτά στο τέλος της παράστασης και να μη λέει πολλά, έχει ενταχθεί όμως σωστά στην ομάδα και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της.
Ο Βασίλης Θωμόπουλος λοιπόν, με σεβασμό και αγάπη όπως έγραψα και πριν, σκηνοθετεί μια παράσταση που μπορεί πολύ εύκολα να χάσει τον ρυθμό της ή τον προσανατολισμό της, έχει δουλέψει όμως πολύ καλά με τους ηθοποιούς που έχει στη διάθεσή του, τους έχει βοηθήσει να εντοπίσουν τα όριά τους, τους έχει δείξει ως πού μπορούν να φτάσουν και φτιάχνει έτσι μια σωστή, ωραία, καλοπαιγμένη κωμωδία.
Το σκηνικό των Αντώνη Χαλκιά και Ντέιβιντ Νέγκριν είναι χρηστικό και πρακτικό, με πόρτες που ανοίγουν και κλείνουν, με εσωτερική σκάλα, με ένα ρολόι-κούκο (Θεός σχωρέστον), με έναν καναπέ που αναστενάζει με όσα τραβάει από τους καθήμενους και με ένα παράθυρο στο φόντο που δίνει την απαραίτητη προοπτική. Τα κοστούμια της Νικόλ Παναγιώτου είναι καθημερινά και ταιριαστά για τον κάθε ρόλο.
«Δώρο γενεθλίων» για τον Χένρυ Πέρκινς και ταυτόχρονα δώρο για το κοινό είναι αυτή η παράσταση. Άφθονο και πηγαίο γέλιο, σερί παρεξηγήσεων και ανατροπών, σωστές και προσγειωμένες ερμηνείες, happy end είναι μερικά μόνο από τα θετικά χαρακτηριστικά μιας παράστασης που αξίζει να δείτε.
Συντελεστές:
Jean Perkins (Μαριάννα Τουμασάτου): Μια γλυκιά και όμορφη γυναίκα
Henry Perkins (Γεράσιμος Γεννατάς): Ένας ήσυχος, συνηθισμένος λογιστής
Vic Johnson (Μάριος Αθανασίου): Ο θρασύδειλος κολλητός
Betty Johnson (Μαριλένα Ράδου): Ζωηρή, τσαχπίνα γυναίκα
Davenport (Βίκτωρας Πέτσας): Πονηρός και διεφθαρμένος αστυνόμος
Slater (Περικλής Αλμπάνης): Ήπιος κι ευγενής αστυνόμος, μέχρι να προκληθεί
Μπιλ (Αλέξανδρος Παπατριανταφύλλου): Ταξιτζής του Λονδίνου
Μίστερ Μεγάλος (Όμηρος Χιζμο): Ολλανδός δολοφόνος
Συγγραφέας: Ray Cooney
Απόδοση - σκηνοθεσία: Βασίλης Θωμόπουλος
Σκηνικά: Αντώνης Χαλκιάς, Ντέιβιντ Νεγκρίν
Κοστούμια: Νικόλ Παναγιώτου
Βοηθός σκηνοθέτη: Νατάσσα Χατζηανδρέου
Παραγωγή: Θεατρικά Δρώμενα «ΙΑΣΜΟΣ»
Στο θερινό θέατρο Λαμπέτη, Λεωφ. Αλεξάνδρας 106, 2106435706 κάθε Δευτέρα, Τρίτη, Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 21:30