Μάριος Μητσόπουλος: Κινούμενος το τελευταίο χρονικό διάστημα μέσα στα όρια του φανταστικού, που γνωρίζω και αγαπώ, αλλά σε διαφορετικά στιλ, αποκόμισα διάφορες εμπειρίες. Θέλησα κάποιες από αυτές να τις μετουσιώσω σε ένα σύνολο ιστοριών ηρωικής φαντασίας, ενός υποείδους με το οποίο είμαι πιο εξοικειωμένος και συμπαθώ πολύ.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Μ.Μ.: Να χαλαρώσει και να αφεθεί. Το βιβλίο έχει κάποιες, πολύ μικρές, πινελιές κοινωνικού προβληματισμού, αλλά θα βοηθήσει τον αναγνώστη να ξεχαστεί και για λίγο να ταξιδέψει μακριά από τα προβλήματα της σκληρής πραγματικότητας.
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, πού θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Μ.Μ.: Μιας και έχω οριοθετήσει αρκετά τον χώρο των περιπετειών, δεν θα μπορούσα να διαλέξω άλλο μέρος από την Σαουδική Αραβία. Θα μέναμε μια βδομάδα, θα βρισκόμασταν κυρίως στην έρημο και, αν και ο χρόνος εξέλιξης της ιστορίας είναι διαφορετικός από τον δικό μας, θα κάναμε στάσεις σε πόλεις σταυροδρόμια όπως η Αλ Ουλά.
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο.
Μ.Μ.: Πρώτα δράττομαι της ευκαιρίας να σας ευχαριστήσω θερμά για την υποστήριξή σας και να ευχηθώ ό,τι καλύτερο σε εσάς και το ιστολόγιό σας. Ακολουθεί μια μικρή παράγραφος με την οποία ανοίγει το βιβλίο.
Ξύπνησε και άκουσε τον ιμάμη να καλεί τους πιστούς σε προσευχή. Άφησε με αργές κινήσεις το κρεβάτι και έβαλε από μια χάλκινη κανάτα λίγο νερό για να πιει. Έξω κάποια χαμίνια πείραζαν έναν ταλαίπωρο σκύλο. Ευχήθηκε μόνο να μην τον σκότωναν μπροστά στην πόρτα της και έπρεπε ύστερα να ξεφορτωθεί το πτώμα. Τα αγαπούσε πολύ τα ζώα, αλλά στην εποχή που ζούσε δεν ήθελε να αφήνει την καρδιά της να πνίγεται σε μια θάλασσα συναισθηματισμών. Ήξερε ότι αυτό δεν θα την οδηγούσε πουθενά.
Ο Μάριος Μητσόπουλος απάντησε μια μικρή συνέντευξη μεγάλων βιβλιοταξιδιών για το νέο του μυθιστόρημα, Η Κυνηγός της ερήμου, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Συμπαντικές διαδρομές. Παρακάτω, ο ίδιος, αποδεχόμενος την πρό(σ)κληση της στήλης Ακρότιτλο γράφει για το βιβλίο.
Ήλιε
Και
Υπέροχοι
Νομάδες
Η
Γιουσούρ
Ορμά
Σε
Τελώνια
Ημίθεα
Σε
Ερωμένες
Ράθυμων
Ηγεμόνων
Μηχανευόμενη
Ομηρικούς
Ύμνους
Στην περίληψη διαβάζουμε μεταξύ άλλων:
Στις ερήμους της ανατολής, σε έναν κόσμο που προσπαθεί να αναρρώσει από τη μανία των ανθρώπων, γεννιέται ο θρύλος μιας πολεμίστριας. Εκεί που οι εφιάλτες του μυαλού δίνουν τη θέση τους στους δαίμονες του μύθου, ένα απλό κορίτσι καταδιώκει το κακό, με όπλο την ατσαλένια θέληση και τις εξαιρετικές της ικανότητες.
Ο Μάριος Μητσόπουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Ιωάννινα, όπου σπούδασε Βιολογία. Από μικρός έκανε κάποιες απόπειρες να ασχοληθεί με τη συγγραφή ιστοριών φαντασίας. Ευτυχώς που οι πρώτες εκείνες προσπάθειες δεν είδαν το φως της μέρας. Γράφει και ασχολείται εντατικά με τη λογοτεχνία από το 2012, ενώ τον ελεύθερο του χρόνο τον αφιερώνει στη μουσική και τα βιντεοπαιχνίδια. Τον τελευταίο καιρό επιμελείται το ψηφιακό, ερασιτεχνικό περιοδικό Ονειροβασίες ενώ συμμετέχει, όσο μπορεί, και στην έκδοση του fanzine Αλλόκοσμες Ιστορίες με αρχισυντάκτη τον Θανάση Παπαγεωργίου. Μπορεί να τον συναντήσει κανείς στο goodreads.com, όπου υπάρχει και μία λίστα με τις δουλειές του μέχρι τώρα. Στην εργογραφία του περιλαμβάνεται ο τίτλος Σουπάι: Η καρδιά του δαίμονα